| Gepost op zondag 15 april 2007 - 10:12 pm: | 
|
|
Waarin het niet alleen heet is in de oven
Komt een konijn bij de bakker.
“Bakker, heeffffffft u ook worttttttttelttttttjesssssttttaarttttt?”
“Ehh nee, die heb ik niet.”
“Bedankt,” zegt het konijn en hij huppelt weer weg. Volgende dag precies hetzelfde.
“Bakker, heeffffffft u ook worttttttttelttttttjesssssttttaarttttt?”
“Nee meneer, die heb ik dus niet.”
“Bedankt,” zegt het konijn en hij huppelt weer weg. Maar de volgende dag is het konijn er weer. Dat gaat zo een week of twee door en de bakker wordt het helemaal zat. De dag erna komt het konijn weer aangehuppeld.
“Bakker, heeffffffft u ook worttttttttelttttttjesssssttttaarttttt?”
“JAWEL,” zegt de bakker blij, “u heeft geluk, vandaag heb ik wortelcake!” Zegt het konijn:
“Viesssssssssssss hè!” en huppelt weer naar buiten.
Als je dat gelooft, heb je nooit worteltaart gegeten. Ik maak hem vaak, maar eerlijk gezegd laat ik hem vaak eerst proeven voordat ik vertel wat het is. En echt, iedereen vindt hem lekker. Dus ga ik hem vandaag maken voor de verjaarsvisite die over een paar uurtjes komt. Alleen heeft mijn Dom wat extra attributen bedacht om hem wat ‘pittiger’ te maken. Men neme een ei – vier eigenlijk – én twee knijpers…! Eerst zonder ik me even af en pak de knijpers, die ik bij mezelf inbreng. Ik ben nog een beetje droog, dus dat moet ik eerst verhelpen, dan glijden ze gemakkelijk naar binnen.
Ik ga weer staan en wiebel een beetje om ze lekker te laten zitten. Als ze een beetje verschuiven, voel ik dat levensgroot, maar gelukkig hebben ze geen scherpe randjes. Ik heb ze in een Engelse supermarkt gekocht en ze zijn schattig rond. Schattig ja met lieve pastelkleurtjes, maar met een onverwacht harde greep! Dan loop ik naar de keuken en was nogmaals mijn handen, je kunt niet voorzichtig genoeg zijn met voedsel. Ik ga zitten om mijn boterham op te eten met oude kaas, een pittig ontbijt dus in alle opzichten… wiegel af en toe eens met mijn heupen en span mijn spieren aan. Mmm dat voelt gek, maar o zo lekker. Mijn boterham smaakt naar karton.
Als ik hem op heb, loop ik naar het toilet. Zijn instructies zijn glashelder, hij had gezegd ze twee minuten te laten zitten en die zijn allang om. Daar haal ik de knijpers eruit. De eerste gaat gemakkelijk maar de tweede zit nogal diep. Met mijn spieren weet ik hem een heel eind omlaag te krijgen, maar voor het laatste eindje heb ik mijn vingertjes nodig. Tjeetje, en die gaan toch HELEMAAL per ongeluk eventjes langs mijn klitje…! God wat voelt dat heerlijk. Dan steek ik twee vingers diep naar binnen en voel de opwinding stijgen.
Hmm, daar had mijn Dom geen instructies over gegeven! Maar eigenlijk weet ik al te goed dat ik niet mag klaarkomen zonder zijn toestemming en zuchtend haal ik ze er toch maar uit zonder verdere manipulatie, maar wel inclusief knijper. Mmm, dat voelt veel lekkerder aan dan het inbrengen, maar misschien komt dat door de voorpret, en ook ben ik nu natuurlijk veel natter.
En dan gaat het komen, ik weet hoe gemeen die schattige knijpers in werkelijkheid zijn. Ik zet er eentje op mijn rechter tepel en houd mijn adem in als ik hem langzaam loslaat. Oh fffffffffff…! Toch nog gemener dan ik dacht. En ik moet er nog eentje. Twee minuten… als ik ergens anders aan denk, moet het lukken. Maar mijn gedachten gaan steeds weer terug naar mijn tepels, die ik langzamerhand niet meer voel. Ik kijk naar beneden en zie ze geplet zitten tussen de rubber kaken van een roze en een zachtblauwe knijper.
Nog een keertje kijk ik naar mijn pols, anderhalve minuut. Concentreer je op je ademhaling, Joy. Ik kijk naar het plafond en adem langzaam in en uit, en indachtig mijn yoga oefeningen vanuit een punt laag in mijn buik. Daar kriebelt het. Stiekem kijk ik weer op mijn klokje, nog vijf seconden. Ik tel ze af, nog eens vijf voor de zekerheid en dan mogen ze gelukkig af. Nou ja gelukkig… dat zou je niet zeggen als het bloed weer naar mijn arme tepels stroomt en ze beginnen te tintelen en kriebelen en prikken! Oefff, het duurt een tijdje voordat ze weer normaal aanvoelen en dan komt de volgende stap.
Ik spreid mijn benen zo wijd als ik kan en ik pak mijn rechter schaamlip vast met duim en twee vingers. De knijper in de andere hand zet ik er vol op, zo diep mogelijk. Puf, puf… ja, het gaat, het móet gaan. Dan nog die andere. En uiteindelijk sta ik op, benen wijd uit elkaar om zo voorzichtig mogelijk te gaan staan. Mijn slipje en korte broek trek ik langzaam aan, niet al te hoog want dan drukken de knijpers te hard. Voorzichtig breng ik mijn knieën samen en ik loop weer naar de keuken. Ik voel de knijpers tegen mijn benen, en mijn schaamlippen voelen nu al beurs aan terwijl ik nog een kwartier moet…
Ik begin met de oven voor te verwarmen, dan breek ik de walnoten grof, maak de wortelen schoon en rasp ze in de keukenmachine. Ik mag mijn knieën niet uit elkaar doen dus ik span ze nog maar eens aan en voel ik mijn spieren spannen rond de knijpers. Ik pak twee beslagkommen en weeg bloem af boven een zeef en meng het met het zout, bakpoeder en kaneel. In een andere kom doe ik de suiker en de slaolie.
Dit is een apart recept met olie in plaats van boter, dat maakt het veel luchtiger en het is ook geschikt voor de veganisten onder ons. Om eerlijk te zijn, ziet het mengsel van olie en suiker er niet echt appetijtelijk uit en het doet me denken aan stijfsel of ehh… nee dat kan ik niet zeggen in dit respectabel gezelschap! Maar bij ieder ei en het bloemmengsel dat ik toevoeg, wordt het langzamerhand beter. Dan trekt de mixer zijn spoor door het dikke smeuïge beslag en begint het er echt smakelijk uit te zien.
Ik ruik de kaneel en voel de knijpers knijpen. Dan voeg ik de geraspte wortelen toe en de noten, en giet het dikke romige beslag in de ingevette vorm. En dan komt mijn beloning, het aflikken van de beslagkom. Mijn schaamlippen zijn helemaal beurs maar het voelt heerlijk aan. Ik haal de spatel erdoor en steek mijn tong uit. Ik lik hem van onder naar boven, laat het mengsel even ronddraaien in mijn mond om te genieten van de smaak en ik slik het heerlijk door. Mmm, niets lekkerder dan ongebakken beslag, nou ja, BIJNA niets…
Ik zet de vorm in de oven en loop naar boven waar ik de knijpers eraf haal, AUWAUWAUWWWWW... En terwijl er heerlijke geuren opstijgen, ga ik op bed liggen en geef me over aan de dans van mijn vingers.
“Viesssssssssssss hè!”
Dát had hij me niet gezegd. Dus als ik hem morgen zie, ben ik nog niet jarig!
Je weet zelf wel wie je bent, dank je wel voor de inspiratie!
|
|
    
Janneman
Oppasser
Bericht Nummer: 262
Aangemeld: 03-2004
Beoordeling: nog geen
Stemmen: 0 (Waardeer!) | | Gepost op maandag 16 april 2007 - 11:23 am: |
|
Lekker |
Hallo 'n'joy (moeilijke naam om te typen zeg)
Ik hou wel van wat humor in een verhaal. De wereld is al ernstig genoeg, en daarin vormt de BDSM-wereld geen uitzondering. We beschrijven allemaal hele ernstige gevoelens, hevige pijnen, boosheid en straf en soms, heel soms ook nog wat genoegen. Maar er wordt te weinig gelachen.
En nou is het bijzondere dat in jouw verhaal zelf eigenlijk helemaal niets te lachen staat. Maar het krijgt iets ondeugends door dat oude mopje dat erboven staat en dat iedereen kent. Daar krijg je de indruk door dat de dame die we volgen nog wel wat zondiger gedachten heeft. We zien ze niet beschreven maar vermoeden ze wel.
Een knap stukje suggestie. Misschien alleen in mijn hoofd, maar dat maakt het niet minder amusant.
Janneman
Fantasie is belangrijker dan kennis - Albert Einstein 
| |
Nimfe
Lid
Bericht Nummer: 18
Aangemeld: 03-2007
Beoordeling: nog geen
Stemmen: 0 (Waardeer!) | | Gepost op maandag 16 april 2007 - 12:58 pm: |
|
Ja Janneman |
Ja Janneman!
Dat proefde ik er dus ook al uit,en dat is nou precies net wat het hele verhaal (god zij dank) es een beetje luchtig houdt.
Het hele verhaal door doet ze braaf wat haar is opgedragen,met zo'n houding van; nou ja, hij wil het zo dus vooruit dan maar, ik heb hier tenslotte toch zelf voor gekozen...
Meesterlijk en kostelijk om te lezen."
'N'Joy goed zo meid!!!
Zeker helemaal aan het eind als ze ervoor kiest om eens lekker te gaan liggen spelen met zichzelf ook al kost haar dat straf van haar dom: ze doet het gewoon lekker toch !!!Dan maar een paar zere billen...
Geweldig! Een sub die ondanks dat ze sub is gewoon een normale meid is gebleven.
Net als ik dus. Hihihihi.
Alleen heb ik geen echte dom op dit moment.
Geduld dekt hier misschien de lading wel.
Ik zie het wel en anders blijf ik toch bij hem want de liefde voor hem is heel groot.
Fijne dag verder allemaal en geniet van dit geweldige weer !!!
Groetjes Nymphe...
|
Verteller
Bevlogen lid
Bericht Nummer: 91
Aangemeld: 09-2005
Beoordeling: nog geen
Stemmen: 0 (Waardeer!) | | Gepost op maandag 16 april 2007 - 09:30 pm: |
|
Smakelijke kost |
Dag 'N'Joy
Smakelijk moest ik lachen om het feit dat je een verhaal begint met wat wel de meest flauwe mop in de geschiedenis mag heten.
En toch, als ik dit verhaal aan mijn nette buren zou laten lezen zouden ze kijken alsof ze het nog nooit zo zout gegeten hebben.
Ik heb bewondering voor het feit dat je kennelijk in staat bent om met knijpers op je lijf ondertussen het hoofd erbij te houden en een worteltaart te bakken. Ik kan me haast niet voorstellen dat je het verzonnen zou hebben.
Wat sprankelend en verfrissend is is de levenslustige houding waarmee je je aan het spel van je vingers overgeeft ongeacht wat jouw geachte dom daar dan wel van moge vinden. Ik mag dat wel die houding. Alhoewel de dom in mij toch met een mild protest naar voren brengt dat zulk eigenzinnig gedrag "bij de konijnen af is!"
Groeten van
Verteller
|
Stefanie
Bevlogen lid
Bericht Nummer: 86
Aangemeld: 08-2006
Beoordeling: nog geen
Stemmen: 0 (Waardeer!) | | Gepost op zaterdag 19 mei 2007 - 02:43 am: |
|
Zin voor werkelijkheid |
Lieve 'NJoy,
Dit is het tweede verhaaltje van jou dat ik hier nu gevonden heb. Ik vind dit eveneens heel sterk, minstens even goed als het andere. Het lijkt me wat meer afgewerkt en tegelijkertijd is het ook weer perfect uitvoerbaar. En dat maakt het juist zo spannend, omdat ik me al die dingen zelf goed kan voorstellen en omdat ze perfect uitvoerbaar zijn.
Ik ben nu al warmgelopen bij het lezen. Ik denk dat je deze dingen allemaal echt gedaan hebt. En zelf moet ik toegeven dat ik al wasknijpers gebruikt heb, maar dan vooral op mijn tepels en een paar keer op mijn schaamlippen. Maar ze erin steken, zoals jij je verhaal begint, en vervolgens lekker met mijn heupen wiegen en de juiste spieren spannen, hmmm. Ja, als ik eraan denk wil ik het zeker proberen de volgende keer dat ik ze nog eens op mijn borsten wil plaatsen om mezelf lekker op te hitsen. Het lekkerste moment is inderdaad wanneer je de knijpers weer los maakt. Het bloed stroomt dan terug, maar dat doet tegelijkertijd een beetje pijn. Al weet je dat het snel over gaat.
Ik wil nog meer dingen van je lezen 'nJoy, en wens je nog veel van dit soort onschuldig maar hemeltergend lekker genot toe.
|
|
om mee te beginnen
prachtig en mild
bijzonder
spanking verhalen
Verhalen 
Verhalen
zorgvuldig te zijn in het opstellen van een reactie. 
button een heleboel verschillende 
zitten?