| Gepost op vrijdag 27 april 2007 - 08:36 am: | 
|
|
waarin vernederend ook lekker kan zijn.
“Je gaat NU mijn e-mail lezen en BINNEN VIJF MINUTEN zit je naakt achter je webcam!”
Oh hemel, nu heb ik het gedaan hoor. Is hij nu echt kwaad of lijkt het maar zo? En uit die e-mail is het overduidelijk dat hij niet echt blij met mij is. Zijn opdracht heb ik niet precies gedaan, ik kon de goede materialen niet krijgen en heb er dus iets anders van gemaakt. Ik dacht natuurlijk dat het ook zo wel goed was, maar het is duidelijk dat ik me vergist heb. Ik moet natuurlijk ook niet denken...
“Denken laat je maar aan een paard over, die heeft een grotere kop!” zei mijn vader altijd, en misschien wordt het nu eindelijk eens tijd dat ik ga luisteren!
Mijn excuses aanbieden dan? Nee dat is niks. Hij zal er zelf wel voor zorgen dat het me ontzettend gaat spijten. Bij onze volgende ontmoeting voel ik dat vast wel. Onze volgende ontmoeting wordt trouwens de eerste échte, en ik ben er nu al wat nerveus voor. Maar we praten al een tijdje en hij is beslist iemand die vertrouwen wekt.
Ik pieker me suf of ik er niet nu onderuit kan komen. Ik wil niet!
Maar ik kan niks bedenken, mijn hart klopt in mijn keel Ik moet dus naakt... hemel, da’s niks voor mij! Ik ben al verlegen als ik me in het pikkedonker zou uitkleden. Maar ja, da’s geen optie tegenover een gloednieuwe Dom. Mijn borsten hangen, mijn buik is te dik, en zo kan ik nog wel even doorgaan. Toch verbijt ik me en doe de schuifpui dicht én de gordijnen en kleed me uit, terwijl ik de computer opstart. Het duurt natuurlijk allemaal te lang en mijn vingers trillen als ik me op messenger aanmeld. En dan kan ik het knopje van die @#$% cam ook nog niet vinden…
Eindelijk lukt het, en ook zíjn glimlach zie ik nu. Gelukkig glimlacht hij, of zie ik daar een vals trekje? We wisselen wat woordschermutselingen uit maar dan wil hij dat ik opsta. Mijn benen zijn zwaar, het duurt een eeuwigheid voordat ik overeind kom. Dan moet ik de camera zien te richten. Het lukt natuurlijk voor geen meter, als ik te ver weg ga is het licht te weinig, kom ik dichterbij dan zie je óf mijn borsten óf mijn gezicht, en hij wil allebei zien. Dan draai ik de cam wat opzij zodat er niet meer zoveel tegenlicht is, ga wat verder ervandaan staan en dan gaat het eindelijk iets beter. Beetje hoger, beetje lager, pffff! En iedere keer naar de pc lopen natuurlijk, ook als ik iets wil zeggen oftewel schrijven.
“Pak je tepels beet en trek je borsten omhoog.”
Grr, dat doet pijn hoor. Ik laat niks merken en doe het braaf.
“Wat is dat voor vlekje?”
Help, ik lig onder een microscoop. Hebben ze die in mijn maat?
“Leg je handen in je nek en draai je langzaam om.”
Ja natuurlijk Gebieder, zie ik eruit als een balletdanseres op zo’n speeldoosje?
“En nu nog eens, maar dan twee keer zo langzaam.”
Oh help, maar ik blijf glimlachen, hmm behalve als ik met mijn rug naar hem toe sta, dan komt er een grimas. Dan wil hij dat ik me omdraai en me buk.
Shit, ik dacht dat hij de vleeskeuring zou bewaren tot onze ontmoeting, en dat was al erg genoeg. Maar dan kan ik hem tenminste meelijwekkend aankijken en speuren naar compassie in zijn strenge ogen. Maar ik doe het toch. God hoort me brommen maar ik houd me in en zeg niks.
Ik buk me, en nog eens omdat hij dat wil. Neeeeeeee, dat kan hij toch niet van me vragen, als er IETS genant is... Het bloed schiet naar mijn wangen, en dat is niet alleen omdat ik gebukt sta. Waarom wilde ik dit ook alweer? Dit is zo verschrikkelijk vernederend! Dat zal ook wel de bedoeling zijn, maar dat is nauwelijks een troost.
Dan begeeft mijn cam het, ik trek door mijn zenuwen per ongeluk een stekkertje los en het is hopeloos, ik probeer het te repareren maar ik word alleen maar méér gefrustreerd. Gelukkig stelt hij voor in plaats daarvan te bellen.
“Pak een pollepel uit de keuken.”
Hmm, hij heeft vast geen nieuw recept voor me... Natuurlijk draaf ik naar de keuken en haal er een. Eerlijk gezegd heb ik al een vermoeden wat hij ermee wil, en ik krijg inderdaad gelijk.
“Telefoon in je rechterhand en de pollepel in de linker. En dan 20 tikken op je rechterborst. Ik zal wel tellen.”
1-2-3-4, het petst zo hard dat hij het zelfs zonder telefoon moet kunnen horen. Hij telt 9-10-11 en wisselt het ritme af. 18-19-20. Ik ben blij dat hij telt want ik kan me op niets anders concentreren dan het mikken, de pijn en de steeds roder wordende plek op mijn borst.
“Andere tiet.”
Mmm dit is wel lekkere pijn, voelt goed zo.
“Hoe voelt dat?”
Ik vertel hem eerlijk dat ik het heerlijk vind.
“Goed zo, doe dan nog maar 5 slagen op je rechterborst.”
Grr, had ik dan moeten liegen??? Ik ga er goed voor zitten.
“Wat duurt dat lang!”
Ik leg hem uit dat ik een plek zoek die nog onbehandeld is, en mik op een verse plek. Gelukkig heb ik de ruimte daar... Hij telt niet maar het zijn er ook maar 5 dus dat is geen probleem.
“Had ik je gezegd dat je op een andere plek mocht slaan? Nog eens 5, op de eerste plek!”
Shit, en dat had je niet even eerder kunnen zeggen? Oh nee toch, zei ik dat hardop? Ja hoor...!
“En daarvoor krijg je er 50 op je billen.”
Ik vraag hem nog vriendelijk of ik het goed begrijp, 25 op iedere bil?
“Nee 50 op IEDERE bil! Om en om. En ik wil het horen.”
Ik leg de telefoon neer, open op tafel zodat hij kan meegenieten, draai me om en tel tot 100. Het galmt door de kamer, sommige petsen klinken harder dan andere en halverwege dreig ik de tel kwijt te raken. Dat gloeit behoorlijk maar het blijft lekker. Dan is de beproeving over. Hij lijkt gelukkig wel tevreden met me en zegt dat hij me wil belonen.
Ik moet maar liefst vier keer klaarkomen in het komende uur! Oh hemel, VIER KEER...!!!
Bijna huppelend ga ik naar boven. Dank je wel, strenge dominant!
|
|
    
boterbloem
Beginnend lid
Bericht Nummer: 8
Aangemeld: 02-2007
Beoordeling: nog geen
Stemmen: 0 (Waardeer!) | | Gepost op zondag 29 april 2007 - 05:49 pm: |
|
gedoe |
Lieve 'n'joy,
wat heb je deze opdracht eerlijk beschreven,ik kon bijna voelen hoe het moest aanvoelen ,dat gedoe met die cam,beetje hoger,beetje lager,wat een gedoe is dat dan!Ik zag het helemaal voor me ,en dan dat vervelende stekkertje dat je eruit trok in de nervositeit...
Je verhaal zat vol humor en hoewel ik met je te doen had met wat je moest doorstaan(ik ben een watje ,ben niets gewend...)moest ik toch ook lachen om de technische problemen waar je tegen aanliep.
lieve groeten boterbloem
|
Janneman
Oppasser
Bericht Nummer: 265
Aangemeld: 03-2004
Beoordeling: nog geen
Stemmen: 0 (Waardeer!) | | Gepost op zondag 29 april 2007 - 11:09 pm: |
|
Heerlijk |
Heerlijk verhaaltje, 'n'joy
Mooi om te lezen hoe zij met haar opdrachten omgaat. Ik wil het niet maar doe het toch. Waarom doe ik dit eigenlijk? Het is te erg, maar ik word er ook zo opgewonden van.
Steeds wisselende emoties, normen en waarden die strijden met lust. Schaamte afgewisseld met geilheid en daarna met woede en dan weer met onderwerping.
Mooi hoor.
Janneman
Fantasie is belangrijker dan kennis - Albert Einstein 
| |
Verteller
Bevlogen lid
Bericht Nummer: 96
Aangemeld: 09-2005
Beoordeling: nog geen
Stemmen: 0 (Waardeer!) | | Gepost op zondag 29 april 2007 - 11:19 pm: |
|
Je naam eer aan doen. |
Hoi 'N'Joy
Je doet je naam eer aan hoor. Ik geniet van je verhaal. Vooral het "god hoort me brommen" 'tis maar goed dat die dominant van jou dat niet hoort! Dat mag ik tenminste hopen want als ik je verhaal zo lees is zijn uitleg van BDSM spel, spitsroeden lopen!
Blijf ons laten genieten van je verhalen, want ze tonen echte gevoelens. Bij mij wil het er niet in dat je als sub altijd gloriehalleluja roept als de geachte dominant een nieuw experiment op touw heeft gezet.
Groetjes
Verteller
|
Stefanie
Bevlogen lid
Bericht Nummer: 85
Aangemeld: 08-2006
Beoordeling: nog geen
Stemmen: 0 (Waardeer!) | | Gepost op zaterdag 19 mei 2007 - 02:15 am: |
|
Lekker zo |
Het is een goed verhaaltje vooral. Ik stel me nu voor dat ik mezelf op mijn billen zou slaan...terwijl er iemand meeluistert aan de telefoon. Iemand die me opdrachten geeft. Juist doordat die afstand er is zou ik me wellicht enorm goed kunnen laten gaan.
Het verhaaltje is inhoudelijk eveneens sterk. Dat komt omdat het voor veel mensen gemakkelijk uitvoerbaar is, en dat is iets wat de fantasie prikkelt, vaak meer dan een totaal onmogelijke zaak. Het volstaat om een computer met webcam en een telefoon te hebben. Heerlijk toch, al die fantasie?
Toch zou het verhaaltje een klein beetje meer afgewerkt mogen worden. Het zou wat langer mogen zijn ook, daarvoor zijn er genoeg gebeurtenissen in de verhaallijn aanwezig. Zelfs als het drie keer zo lang was, zou het niet vervelend zijn.
Ik wil je aanmoedigen om verder te schrijven en zal uitkijken of ik nog een ander verhaaltje van jou kan vinden op deze site. Bedankt trouwens voor je positieve reactie onder mijn verhaaltje.
|
Nimfe
Actief lid
Bericht Nummer: 23
Aangemeld: 03-2007
Beoordeling: nog geen
Stemmen: 0 (Waardeer!) | | Gepost op zaterdag 19 mei 2007 - 11:14 am: |
|
Hihihihihi |
Ik sluit me hier helemaal bij aan!!
Heerlijk humoristisch geschreven verhaaltje,met idd fun vanwege de technische problemen waar ze mee te maken krijgt.
En dat je in het hoofd van de sub kunt kijken is heel erg leuk, idd moet ik er ook niet aan denken dat haar dom dat zou kunnen horen,......
Dat is ook het leuke van het verhaal: STEL dat hij het wel zou kunnen horen....wat zou zijn reactie zijn?
En daar kunnen we dan elk onze eigen fantasieën weer bij hebben.
Heel eerlijk gezegd: Ik heb ervaring met dit soort dingen.
Niet erg ruim,maar toch.Zowel als sub als ook als dom.
Ik ben een switch,weet je nog...
Ik kan me zó in het meisje inleven.....
't Is dat ik geen geweldige verhalenschrijfster ben....
Prettig weekend allemaal!
Groetjes,Nymphe.
|
|
om mee te beginnen
prachtig en mild
bijzonder
spanking verhalen
Verhalen 
Verhalen
zorgvuldig te zijn in het opstellen van een reactie. 
button een heleboel verschillende 
zitten?