Zo maar een dag uit het leven van een meisje
Met een klik, accepteert het stempelapparaat haar kaartje. Ze kan zich net op tijd aan een stang vasthouden als de tram al wegrijdt voordat ze een zitting heeft bereikt. Piepend en schokkend volgt lijn 4 de rails door een bocht. Ze moet tot aan de Rooseveldlaan. Een rit van 15 minuten. Ze is 19 jaar jong en vol levenslust. Eerste jaars economie op de VU. Haar eerste studiejaar zit er al weer driekwart op. Bruisend en nieuw is het studentenleven. Weg van de houvast van thuis, en totale vrijheid. Pfff... soms best wel moeilijk om orde in haar leventje te houden. Er is zoveel te doen, zoveel mogelijkheden.
Een frisse sportieve meid is ze, en graag voortdurend onder de mensen. Lid van twee sportverenigingen en in het bestuur van een daarvan. Aan aandacht van de jongens geen gebrek. Reeds vroeg in haar middelbare schooltijd heeft ze al een paar keer met een jongen geslapen, maar eigenlijk nooit hetgeen gevoeld wat ze ervan had verwacht. Volgens haar oudere zus is een echt orgasme gelijk een explosie, heel even in het zalig paradijs. In tikje overdreven, lijkt dit haar en ze begrijpt eigenlijk niet echt waarom iedereen hier altijd zo'n drukte over maakt. Ze is nu in ieder geval geen gemakkelijke vangst meer, verre van dat! Een jongen moet wat in zijn mars hebben, vindt ze, anders begint ze er niet meer aan.
Piepend rijdt de tram door een scherpe bocht. Haar schouder wordt even stevig tegen de ruit gedrukt. Smal en vol zijn de straten, bonte chaotische mix van reklameborden, fietsen, geparkeerde auto’s, en drommen mensen die allen hun eigenzinnige bestemming schijnen te volgen.
Ze is in een leeftijd vol van nieuwe gevoelens, jezelf volop ontdekken. Soms fijn, soms verontrustend. Ze denkt vaak terug aan haar bezoek vorig jaar aan Twente , waar ze bij haar nichtje thuis heeft gelogeerd. Ze is van haar eigen leeftijd. Een knus gezin is het. De ouders zijn echt lieve zorgzame mensen die veel aandacht en warmte aan hun gezin schenken. Heel anders dan bij haar eigen ouders thuis, waar haar vader en moeder de hele week druk in de zaak werken en bijna nooit tijd hebben.
Dan, op die laatste avond gebeurde het! Terug van een korte wandeling, liep ze net de woonkamer in toen ze zag hoe de vader haar nichtje flink de les las. Ze stond met gebogen hoofd snikkend naast hem. Boos zei hij haar tenslotte, dat ze haar broek uit mocht trekken om de consequenties van haar gedrag te aanvaarden. Gespannen en nieuwsgierig heeft ze toegezien hoe haar nichtje gedwee gehoorzaamde alsof dit de meest natuurlijk zaak van de wereld was.
Zonder tegensputteren ging ze daarna over haar vaders knie. Hard en luid klonken de klappen op haar blote bibs door de kamer heen. Onthuts en met haar handen voor haar mond heeft ze gadegeslagen hoe die strenge vaderlijke handen steeds maar hoog omhoog gingen en vol op die dansende billen kletsten. Daarna kwam er een houtje aan te pas, dat altijd bereid lag boven op de oude piano in de hoek. Oei, wat kletste dat streng! Gegild heeft haar nichtje. Met vuurrode billen mocht ze tenslotte snikkend opstaan. Vaak denkt ze hier aan terug. Het heeft haar fantasie getprikkeld. Dat bijzondere, de harmonie in dat gezin, de liefdevolle zorgzaamheid in combinatie met die strengheid. Die strenge klappen ....
De straten worden al iets breder. De lange bakstenen huizenblokken trekken wiegend voorbij. Buiten hebben de winkels plaats gemaakt voor normale woonstraten. Je kunt goed zien dat ze van het centrum afrijden. De zon schijnt vanuit een lage hoek schuin tussen de daken door.
Met een kloppend hart denkt ze aan hém. Hij is zo bijzonder. Zijn sportieve verschijning, sympathieke en vastberaden gezicht, en dan die bruine ogen waar een diepte achter zit die je niet zo in een keer kunt doorgronden. Zes weken geleden heeft ze hem leren kennen door toeval. Ze zocht naar iemand om haar met haar studie te helpen. Eigenlijk is ze intelligent genoeg, maar ze is op z’n minst gezegd een ook tikje chaotisch en impulsief. Ze heeft erg veel behoefte aan iemand die orde bij haar schept en de dingen voor haar op een rijtje zet. Via de zwemvereniging had ze hem leren kennen. Een promovendus van de wiskundige faculteit. Hij wilde haar wel onder zijn hoede nemen.
Sympathiek vond ze hem vanaf het eerste moment, en dan zijn donkere ogen, zo onderzoekend en vastberaden... Iedere Donderdag gaat ze nu naar hem toe. Ze kan uren naar hem luisteren als hij praat over zijn plannen, dromen en ideeën. Zeven jaar ouder dan zij, heeft hij een zeker overwicht en geeft hij haar op een of andere manier een gevoel van geborgenheid en zekerheid. Tot over haar oren verliefd is ze inmiddels en het is wederzijds. Ze denkt verliefd en opgewonden aan de laatste keren, als ze elkaar steeds na afloop van de bijles lang en innig hebben gekust...
De weg vertakt zich in twee brede straten. Gestaag rijdt de tram de Rooseveldlaan in.
De tweede halte is voor haar. Piepend en schokkend remt de tram. Met een sprongetje stapt ze uit en loopt een zijstraat in. Het wordt al avond. De groenteman op de hoek is al bezig zijn uitgestalde spullen naar binnen te dragen, terwijl sommige andere winkeliers al hun roletten laten zakken. Nog tien minuten lopen, tot haar bestemming.
Naarmate zij haar doel nadert, begint haar hart wat onrustig te kloppen. Sinds vorige week is er iets tussen hen veranderd. Het begon met een flinke uitbrander toen ze zich weer eens niet aan het studieschema had gehouden zoals was overeengekomen. Hij is daar altijd heel streng in.
“Voortdurend hetzelfde, meisje!” had hij boos gepredikt, terwijl ze beschaamd haar ogen had neergeslagen.
"Het is jammer dat ik je vader niet ben, anders ging je eens ongenadig over de knie!”
Ze heeft hem verward maar ook geïntrigeerd aangekeken en waarschijnlijk daardoor in zijn ogen iets veranderd.
“Soms denk ik wel eens dat je dat echt nodig hebt!” heeft hij ernstig verder gesproken.
Toen is het haar even te veel geworden. Ze is in snikken uitgebroken van onzekerheid en verwarring.
Liefdevol heeft hij zijn arm om haar heen geslagen en lang en rustig hebben ze samen alles uitgepraat. Ze heeft hem openlijk verteld over gevoelens en behoefte die ze zelf niet begrijpt. Hij heeft veel interesse in haar getoond, haar veel vragen gesteld en allerlei dingen uitgelegd. Ten slotte zijn ze beide overeengekomen hoe het voortaan verder zal gaan...
Nog één zijstraatje, ze is er bijna. Ze volgt het trottoir langs de lange rij geparkeerde auto’s. Deze week is sneller voorbijgegaan dan ze zelf besefte. Het toernooi met de hockey club, met het bruisende feest er achteraan. En dan nog haar nieuwe Japanse vriendinnetje die in Amsterdam stage loopt en die ze bijna alle gezellige uitgaanshoekjes in het centrum heeft laten zien. Ze zucht onrustig. Hoe zal hij reageren? Hun gesprek van vorige week ...
Ze loopt de smalle stenen trap op en belt aan. Automatisch klikt de voordeur open. Ze loopt de ouderwetse halfwentelende smalle trap omhoog en daarna nog een verdieping hoger, waar hij haar al in de geopende deur opwacht en een hartelijke kus op de mond geeft.
Eenvoudig is zijn woning ingericht. Een kleine zitruimte die ook als studeerkamer dient, een slaapkamer en een heel smal keukentje. Toch komt ze hier altijd erg graag. Ze vindt het gezellig, die oude bouw. De ouderwetse crèmekleurige binnendeuren met van die glas-en-loodruitjes. Die ouderwetse houten paneeltjes onder de vensters.
Hij praat weer honderd uit over allerlei dingen, maar dit keer lukt het haar niet goed toe te luisteren. Haar gedachten lopen al vooruit op wat misschien gaat komen... Dan nodigt hij haar uit om aan tafel te gaan zitten uit haar zaken samen even door te lopen. Onzeker volgt ze hem.
Woest is hij.
“De tweede week, en weer niets in orde. Het maakt ook helemaal niets uit wat ik tegen je zeg ! Hardleers en onbezonnen, ik zou door de grond zakken van schaamte als ik jou was!!!”
Ze stamelt iets onverstaanbaars.
“Je weet wat er nu gaat gebeuren meisje en ik ga het ook echt doen, je weet wat we vorige keer hebben afgesproken !"
Schuchter kijkt ze toe hoe hij een keukenstoel in het midden van de kamer zet.
“Schoenen en broek uittrekken,” beveelt hij kort.
Langzaam en bevend peutert ze aan haar veters en doet haar schoenen en jeans uit. Was dit haar droom? Doodeng vind ze het, nu het zo ver is. Ze komt naast hem staan in haar dunne sokjes en blote benen. Ze weet van zich zelf dat ze er goed uitziet. Een stel sportieve benen en een paar uitdagende ronde meisjesbillen. Strak past het dunne haar slipje om haar bibs. Hoe zou het zijn?... Zou het heel erg pijn doen? Zou ze moeten huilen ? ...
“Broekje ook helemaal uit,” spreekt hij nu streng.
“Nee”, kreunt ze zacht, “niet zo! Niet toch, alsjeblieft!!”
“Zo was de afspraak en zo gebeurt het ook!!!” klinkt het in een toon die geen discussie toelaat.
Bij haar nichtje had het er allemaal zo vanzelfsprekend uitgezien, maar nu vind ze dit vreselijk moeilijk. Als een klein meisje op haar blote bibs! Vol schaamte laat ze haar slipje langs haar zachte stevige benen naar beneden glijden, en stapt er voet voor voet uit, terwijl hij onverbiddelijk op haar wacht.
Dwingend trekken zijn handen haar over zijn schoot. Een totaal nieuwe gewaarwording, deze houding. Haar billen vol schaamte omhoog en blootgesteld aan de lucht. Haar blote heupen en onderbuik voelen de zacht-ruige stof van zijn jeans en de tegendruk van zijn sportieve dijen. Ze voelt zich hulpeloos overgeleverd maar ook geborgen, onder zijn hoede. Hij spreekt haar nu rustig-streng toe, terwijl zijn hand haar blanke billen streelt. Het kolkt onrustig in haar buik, onzeker maar ook hunkerend...
Ze let niet meer op zijn woorden en neemt alleen nog zijn jeans en zijn streling waar en wacht angstig en gespannen af...
Hard komen de klappen op haar blote bibs. Ze klinken luid door de kamer heen. Ze schrikt hevig, dit is echte pijn, scherp en venijnig tintelend! Afwisselend van de ene op de andere bil, galmem de klappen die steeds meer pijn beginnen te doen..... Ze klemt haar kaken op elkaar en haar stem perst kreunend door haar tanden heen, om niet te hoeven huilen. KLETS, KLATS, KLETS, KLATS. Haar benen spartelen op en neer. Haar ogen worden vochtig.
“Ik zal het nooit meer doen,” schreeuwt haar hart, maar ze houdt stevig haar tanden op elkaar geklemd, terwijl de tranen over haar wangen lopen.
Even houden de klappen op, terwijl zijn hand haar pijnlijke billen streelt.
“Voel je nu berouw meisje?”
Zijn stem klinkt streng maar tegelijkertijd ook liefdevol.
“Voel je nu dat er iemand echt om je geeft?”
Ze snikt beamend, maar er komen geen echte woorden uit haar keel. Dan regent het harde klappen. Zijn woorden schijnen iets in haar gebroken te hebben.
Luid begint ze nu te huilen, als een klein meisje, terwijl de klappen hard op haar blote bibs kletsen. KLETS, KLATS, KLETS, KLATS.... Vol-gloeiend staan haar billen in brand, de klappen beven door tot in haar buik. Ze huilt luid en kronkelend spartelen haar benen.
“Sta maar even op,” klinkt het vastberaden.
“Daar op mijn bureau staat mijn schooltas. Zoek daar maar in totdat je gevonden hebt wat je verdiend hebt.”
Snotterend en met bevende benen loopt ze naar de leren schooltas. Haar billen gloeien in de wiegende beweging van haar stap. Ze zoekt snikkend rond in de tas tussen boeken en schriften, totdat haar in vingernagels tegen iets hards stoten. Het is een hardhouten liniaaltje. Het is haar duidelijk dat dit de strenge straf gaat worden, die ze vorige week samen hebben afgesproken. Snikkend overhandigt ze het hem.
Ze moet weer over de knie, dit keer helemaal over zijn ene been gevouwen. Haar handen voelen de antieke gesleten parketvloer. Ze voelt hoe het koele harde hout van het liniaaltje waarschuwend over haar billen streelt. Verlangend kolkt het in haar buik, hunkerend naar zijn strengheid, terwijl haar hartje klein en angstig klopt.
Ongenaakbaar streng en luid komen de eerste kletsen aan op haar blote bips. Ze kan geen adem meer halen, stokt en hikt. Vlijmscherp en heetgloeiend voelen de kletsen aan. Het liniaaltje raakt in brede klappen haar beide billen tegelijk alsof hij haar met iedere klets dubbel wil straffen. Ver gaat zijn arm steeds omhoog en genadeloos kletst het liniaaltje met volle kracht neer.
PETS, PETS, PETS, PETS ... klinken de knallende klappen als vinnige pistoolschoten door de lucht. Hoog huilt haar stem door de kleine kamer in het strenge ritme van de straf, maar lineaaltje trekt zich niets van haar aan. PETS PETS PETS PETS... gaat het onverbiddelijk door. Ze weet niet meer wat te doen, ze kan dit niet uithouden. Haar billen schreeuwen om genade.
PETS, PETS, PETS, PETS,..... De klappen lijken steeds vinniger en gloeiender te worden. Ze schudt haar hoofd, de tranen stromen over haar wangen maar het lineaaltje weet van geen ophouden. Met volle kracht knalt het latje verder in het snelle tempo, wel meer dan vijftig keer. PETS PETS PETS PETS PETS PETS .....
Doodstil is het ineens als hij ophoudt. Snikken huilend blijft ze over zijn knie liggen. Haar laaiende billen doen zo scherp pijn, dat het aanvoelt alsof ze nog steeds geslagen wordt. Ze schokt en snikt. Liefdevol klinkt nu zijn stem. Ze voelt hij zijn warme hand troostend en zacht over haar rug streelt en langzaam afdaalt naar haar heupen en gloeiende billen. Relatief koel voelt zijn hand als hij haar siedend gloeiende kontje troost.
Ze beeft en rilt onder zijn aanraking. Van onderen is ze kletsnat. Even glijden zijn vingertoppen tussen haar stoute plekje, zodat een schok van genot door haar heengolft. Die geborgenheid... Als een veilige thuishaven is haar plaatsje over zijn knie, haar pijnlijke billen nog steeds naar boven.
Zachtjes trekken zijn handen haar benen een ietsje uit elkaar. Ze voelt plotseling zijn warme adem, zijn tong en lippen die haar zacht en erotisch kussen. Ze kreunt en snikt en siddert van verdriet en vreugde.
Hij helpt haar langzaam op haar benen. Sterretjes van pijn gaan over haar billen als ze aan de staande houding moeten wennen. Hij slaat zijn armen om haar heen en troost haar. Innig kussen ze elkaar op de mond, terwijl zijn handen haar billen strelen. Zo stevig tegen elkaar aan, voelt ze hoe zijn mannelijkheid provocerend tegen haar aandrukt. Spontaan zakt ze af op haar knieen en bevrijd hem met voorzichtige bewegingen uit zijn gevangen toestand.
Als door een inwendige opwelling gestuurd, streelt ze hem en kust hem daarna voorzichtig. Nog nooit heeft ze zo iets intiems gedaan. Dan neemt ze hem...
Zacht mild is de smaak van erotiek, als haar mond hem geheel binnenlaat, terwijl haar tong de stevig stijve vormen rondom verkent. Een gewaarwording van innige liefde en wederzijdse overgave. Hij wiegt nu licht met zijn heupen terwijl haar mond hem zacht bemint. Teder strelen zijn handen door haar lange haren. Zo zijn ze zacht ritmisch met elkaar verbonden als in een innige wals. Ze zou zo willen doorgaan tot in de eeuwigheid, maar hij staat haar niet toe.
Zacht dwingend geleiden zijn handen haar omhoog. Hij kust haar hartstochtelijk op haar mond terwijl hij haar zachtjes achterwaarts de schrijftafel op duwt. Ze kreunt zacht, als het koele harde tafelblad de pijn van haar gloeiende billen weer doet opleven. Wat nu volgt duurt kort, maar is onvoorstelbaar. Explosief geladen als ze is, komt ze gelijktijdig met hem tot een orgasme, zo hevig, dat ze een moment het gevoel heeft het bewustzijn te verliezen. Nog zeker een minuut daarna blijft ze in zijn stevige armen heftig naschokken en sidderen, terwijl hij haar kreunende mond teder met kussen bedekt.
Langzamerhand treedt een heerlijke rust en welbehagen bij haar in. Dat fijne weldadige gevoel van liefde en geborgenheid. Zacht neem hij haar gezicht in beide handen en kijk haar teder aan.
“Was dit de eerste keer?” vraagt hij zacht.
Als in een roes kijkt ze hem verliefd aan, terwijl haar mond gelukzalig glimlacht.
“Ja, dit was de eerste échte keer...”
(c) Harry
|
om mee te beginnen
bijzonder
spanking verhalen
Verhalen 
Verhalen
zorgvuldig te zijn in het opstellen van een reactie. 
button een heleboel verschillende 
zitten?