| Gepost op zaterdag 19 maart 2011 - 08:46 pm: | 
|
|
De Aphrofose Belcère wordt op het matje geroepen door haar Meester Ioktrante.
Ik ben tastbaar als een droom, iets wat je tijdelijk kan bezitten waarna ik slechts een vage herinnering zal zijn. Kostbaarder dan diamanten, want ik doe je van elke seconde en elke streling genieten.
Ik geef je macht, het genot om over zulke perfectie te heersen. Mijn ademhaling is als ritmisch klokgetik dat je opwindt gelijk een robot en je steeds sneller doet gaan. Alles is immers zo voorbij, moet je weten!
Verleiden is de muze, beminnen de verf en seks het doek waarop lusten zullen gevierd worden. Het totale Liefdesspel heet dan ook een meesterlijk kunstwerk!
Ben ik niet de ideale vrouw? Een sierlijke deerne die wulps dartelt door je fantasietjes en waarnaar je smacht en verlangt.
Wanneer je dit vindt, omschrijf je me heel treffend. Mijn naam is Belcère en ik maak deel uit van de Aphrofosen, een vrouwenvolk dat zich voedt met passie. Sedert het begin der tijden is seks onze honger en dorst. Hoe spannender en intenser, hoe verrukter wij schreeuwen.
Wij zijn halfgoden – quasi onsterfelijk dus – en hopen dankzij het Liefdesspel de hoogste status te bereiken: de minnares worden van onze Meester Ioktrante en niet langer een slavin die niets te zeggen heeft. Ioktrante kan immers ons straffen waardoor we onze talenten verliezen en uiteindelijk sterven…
Onze zoektocht naar de ultieme bekroning is echter niet alleen rozengeur en maneschijn. Vaak dreigt er gevaar en moeten we heel wat obstakels overwinnen om dat doel te halen. Het is niet louter plezier ons te spijzen met de vleselijke zonden. Daarom vertel ik je mijn verhaal.
HOOFDSTUK 1: DE STRAF VAN DE MEESTER
Ik bezat de magie van seksuele handelingen. De mannelijke hartslag ging steevast de hoogte in wanneer ik me op de knieën liet zakken en hun gulp lospeuterde. Een staalharde penis die van opwinding zich omhoog rechtte, groette mij stralend. Ik sloot mijn ogen en boog mij voorover. Met mijn mond omhelsde ik teder het geslachtsorgaan. Ik nam de voorhuid zachtjes tussen mijn tanden en ging dan van voor naar achter. De man – mijn slachtoffer – gilde meestal als een kind. Hij kreunde van de spanning en duwde met zijn handen tegen mijn hoofd. Krampachtig omstrengelden de vingers mijn haren. Hij genoot!
Mijn slachtoffer slaakte een oerkreet wanneer eindelijk de zaadlozing plaatsvond. Witte, kleverige slierten kronkelden als slangen over mijn gezicht. Hij wierp zijn blik ten hemel en prevelde een dankwoordje. Terwijl ik verleidelijk het sperma van mijn wangen wreef, keek hij geamuseerd toe. Hij trok grote ogen wanneer ik knipogend naar mijn vingertoppen staarde, die bedekt waren met een sneeuwlaagje. Plots proefde ik alsof het slagroom was.
“Hmmmm,” zei ik langgerekt en ik wist dat zijn grootste wens waarheid was geworden.
De man kuste mijn voorhoofd en zijn ogen leken te smeken voor meer. Helaas stond ik op en verdween als een dief in de nacht. Mijn slachtoffer twijfelde of dit allemaal wel werkelijkheid was. Ik trok mij daar niets van aan, want ik had mijn vaardigheden kunnen trainen om aldus de perfecte minnares van Meester Ioktrante te bekomen. Deze techniek was slechts één middel uit mijn arsenaal technieken.
Je moet niet denken dat ik een afgelebberde slet was die zich op hopeloze gevallen stortte. Wij, Aphrofosen, hadden de gave van de eeuwige jeugd en veranderden steeds naar het ideale schoonheidsbeeld. Tevens voldeden we aan de verwachtingen van onze slachtoffers. Zij zagen altijd hun verwachtingen, het meisje uit hun geniepige denkbeelden waarbij ze onmiddellijk kwijlden.
Toch was ons volk jaloers en probeerden zij op allerlei slinkse manieren de slachtoffers van collega’s af te nemen, gewoon om te dingen naar de gunsten van Ioktrante. Hierdoor brachten ze de anderen in de problemen, want een periode zonder seks doet de toorn van de Meester neerdalen.
Ik bezat spijtig genoeg niet de talenten van sommige mede-Aphrofosen. Hun gedaanteverwisselingen waren volmaakter. De geur die zij verspreidden was als sterrenstof die de neuzen van mannen prikkelde en begeerte aanwakkerde. Mijn parfum rook minder magisch. Telkens slachtoffers moesten kiezen, was de keuze snel gemaakt, wat nadelig voor mij uitviel.
Ik voelde de honger, mijn buik rommelde. Seks was de enige vorm die mijn eetlust kon stillen, maar hoe hard ik probeerde, het wilde niet lukken! Ioktrante merkte mijn lijden en hij vroeg zich af of ik nog waard was een Aphrofose te zijn. Daarom besloot hij mij te straffen!
***
Ik hing aan kettingen. Het ijzeren metaal omsloot stevig mijn polsen. Ik speurde naarstig de omgeving rond. Het was een smalle ruimte. Langs weerskanten rezen zuilen op die als wachters mij gadesloegen. Ze waren slank als jonge maagden en bovenaan rijkelijk versierd. Ik wist dat het Ionische zuilen waren. Typisch Grieks en typisch voor een tempel. Overal pronkten marmeren standbeelden van blote mannen en vrouwen in verscheidene, zwoele standjes. De vreugde en de lust spatten van hun gelaten. Alles was perfect geaccentueerd: de ronde borsten als glooiende heuvels, tepels gelijk rijpe kersen en penissen als lolly”s die spiedend door de lucht zweefden.
Een ijskoude bries woei door de tempel. Waarom zweette ik dan? Pas toen ontdekte ik dat ik een dikke bontmantel droeg. De mantel was helemaal dichtgeknoopt en ik stikte bijna van de hitte.
“Maak het je gemakkelijk, Belcère,” zei een kalme stem die klonk als vioolmuziek.
Een breedgeschouderde heer kwam me tegemoet. Mijn ademhaling stokte en ik zwijmelde helemaal weg bij de prachtige aanblik van Ioktrante. Zijn blonde lokken krulden tot zijn kin, zijn kobaltblauwe ogen waren om in te verdrinken en hij leek een hemelsgouden gloed af te stralen. Mijn ogen dwaalden naar zijn zongebruinde, gespierde lijf. Zijn borstkas was als een stootkussen, bedekt met schamele krullende plukjes haar. Hij had indrukwekkende buikspieren bestaande uit zes rechthoeken. En dan zag ik zijn penis, die als een slappe slang troosteloos over zijn balzak slingerde. Begeerte raasde door mijn bloed. Ik raakte opgewonden en wilde niets liever me op de Meester te werpen. De kettingen verhinderden het echter en brachten me ruw terug tot de werkelijkheid dat ik een gevangene was.
“Rustig, meid,” grinnikte Ioktrante: “Ik weet wat je denkt, maar het verlangen mij te bevredigen is voor jou onrealistisch. Ik heb zo mijn eigen… euh… speeltjes!”
Hij knipte in zijn vingers.
Achter de zuilen huppelden bevallige dames vandaan. Ze waren poedelnaakt: noch kleren, noch juwelen. Gewoon puur, zoals de Meester liefkoosde. Liefde diende je namelijk zuiver te bedrijven.
Met sierlijke passen schreden ze naar Ioktrante toe. Hij glimlachte wanneer ze zich tegen hem aanvleiden en lieten strelen. Ik werd woedend. Ondertussen verbrandde de bontmantel mijn lichaam. Ik krijste. Tevergeefs… Een vrouw ging op de vloertegels liggen en spreidde haar benen. Ioktrantes lid werd stijf en hij aarzelde geen moment om binnen te dringen. Hij beukte steeds harder en zijn gehijg klonk gejaagder. De vrouw hield haar lippen stijf op mekaar en kreunde zachtjes. Haar reebruine ogen bleven staalhard op de Meester gericht. Wanneer Ioktrante haar even aanstaarde, opende ze haar mond waardoor hij haar huig kon zien trillen.
“Harder, schat, harder!” fluisterde ze dan en de Meester grijnsde breed.
De overige vrouwen verwenden hun medeminnaressen. Ze likten elkaars vagina of lieten ze kronkelen van genot met speeltjes als een dildo. Na verloop van tijd beslisten de vrouwen om Ioktrante te masseren en zwoel te kussen. Ik zag hun tongen worstelen en siste nijdig. Ioktrante mocht zelfs op hun kontje slaan tot deze tomaatrood kleurde. Ze kermden genietend en de Meester lachte goedkeurend telkens hij een ondertoon van pijn hoorde. Zijn meisjes wilden niets liever dan harde billenkletsen. Het maakte hun geiler hadden ze hem ooit toevertrouwd.
“Laat mij meedoen!” brulde ik en ging wild tekeer.
De kettingen lieten bloedstriemen achter, maar dat kon me niks schelen. Lichamelijke wonden waren voor Aphrofosen verwaarloosbaar. Hiervan herstelden wij makkelijk. Deze psychologische marteling was dramatischer. Het deed ons twijfelen over onze goddelijke schoonheid. We voelden ons lelijk, afgedankt. Nare herinneringen kwamen aan de oppervlakte. De wonden uit het verleden bloedden opnieuw van een afwijzing tot een slachtoffer die niet tevreden was van onze prestaties en ons vervolgens als een goedkope hoer afschilderde. Duurde de twijfel te lang, verschrompelde ons knappe uiterlijk en veranderden we haast meteen in oude vrouwen zodat niemand ons nog wilde. Tenslotte zou de Dood ons moeten verlossen en dat was de straf omdat we ons niet genoeg gespijsd hadden met de vleselijke lusten.
“Meisjes,” negeerde Ioktrante me, “klaar voor het hoogtepunt?”
Vlug krabbelde hij overeind. Geknield vormden de vrouwen een rij. Ze staken hun volle boezem vooruit. De Meester snokte aan zijn penis en kwam scherp tierend klaar. Hij slingerde als een brandweerman die een brand bluste met zijn lid en spoot stralen sperma over alle borsten. De vrouwen giechelden. Hun stoeipartij werd nu beloond.
“Dank u, Meester,” bogen ze gedienstig alvorens ze zich uit de voeten maakten.
Ik was blij dat de foltering voorbij was. De pijn onder de bontmantel schroeide wel nog nieuwe littekens. Tranen welden op, maar ik weigerde te huilen waar de Meester bijstond!
“Zo, Belcère, ben je niet jaloers?” vroeg hij emotieloos.
Hij nam mijn gezicht tussen de duim en wijsvinger van zijn linkerhand. Ruw liet hij mij zich aankijken.
“Jouw smeekbeden waren behoorlijk zielig. Je moet beter weten dat je niet opkunt tegen mijn ketens.”
“Het spijt me, Meester,” piepte ik stilletjes, “maar vind je me niet leuk meer? Ik hou ontzettend veel van u en wil dolgraag de uwe zijn.”
“Ik verdoe mijn tijd niet aan amateurs. Ik eis perfectie! Mijn minnaressen beheersen het Liefdesspel en als jij eveneens die gave hebt, laat ik jou toe. Je zal alleen dringend wat moeten oefenen, want jij staat al geruime weken droog.”
“Excuseer, Meester, maar er is altijd iemand die mijn slachtoffers afpakt en…”
“Geen gemaar,” snoerde hij mij brutaal de mond: “Je zusters beschuldigen is laf. Als jij je taken behoorlijk uitvoert, moet je niet gestraft worden. Dit is een waarschuwing. Je verliest bijna je goddelijke status. Je wilt toch geen oude vrouw worden?”
“Neen, integendeel!”
Ioktrante knikte en hij verloste me van de ketens. Verweesd bleef ik stokstijf staan. Hij keerde zich om en beende er vandoor.
“Ga en bemin, Belcère,” zei hij: “Maak mij trots.”
Ik knoopte de bontjas iets lossers. Verse lucht vulde mijn longen en deden mij beter nadenken. Waarom zou ik niet gaan naar een land waar de concurrentie zo goed als onbestaande is? Ja, dat was de ideale oplossing én mogelijkheid mij te bekwamen. Gelukkig wist ik zo’n plaats en ik verkneukelde mij reeds.
“Binnenkort zal ik de Meester verbazen,” gniffelde ik, “en wees maar zeker dat hij me zal belonen!”
|
|
    
F.A.W. Malach
Bevlogen lid
Bericht Nummer: 46
Aangemeld: 08-2009
Beoordeling: 
Stemmen: 1 (Waardeer!) | | Gepost op maandag 21 maart 2011 - 10:16 pm: |
|
Maak mij trots! |
Heykes Geheim,
Wanneer iemand buiten de dagdagelijkse realiteit stapt en de fantasie de vrije loop laat, kan ik alleen maar juichen. Belcère en loktrante worden vast en zeker een mooi koppel. Ik zie nog vele wellustige taferelen in de toekomst na dit eerste hoofdstuk.
De stijl waarin je schrijft komt me bekend voor. Mooie poëtische zinnen, passieve zinscontstructies die als sluiers door de tekst heen fladderen. Invloeden uit de horror- (de oude meesters) en griezelliteratuur, maar ook uit het Boedhisme en hindoeïsme (loktrant) met zijn tantra, juno en kamasutra toestanden. Geheimzinnig, verborgen en ontzettend geil allemaal (grijns).
Ik ben benieuwd waar dit verhaal toe zal leiden. Heel erg benieuwd.
Groetjes,
Malach
|
SubAdoration
Bevlogen lid
Bericht Nummer: 43
Aangemeld: 06-2006
Beoordeling: nog geen
Stemmen: 0 (Waardeer!) | | Gepost op dinsdag 22 maart 2011 - 06:51 pm: |
|
Penseelstreken |
Dag Geheim,
Heerlijk hoe je als een volleerd kunstenaar met precies de juiste en precies voldoende penseelstreken een opwindende fantasiewereld op het doek tovert. De beelden zijn enerzijds heel duidelijk, maar laten anderzijds nog weldadig veel ruimte voor eigen fantasie.
Je toont grote taalvaardigheid in een stijl die ik zelf niet beheers en in een verhaaltype dat niet in mijn fantasieën opduikt, maar die ik beide met veel smaak consumeer. Ik kijk uit naar het volgende hoofdstuk, het tweede gerecht in een diner met hopelijk vele gangen.
Collegiale groet van
SubAdoration
|
|
om mee te beginnen
prachtig en mild
bijzonder
spanking verhalen
Verhalen 
Verhalen
zorgvuldig te zijn in het opstellen van een reactie. 
button een heleboel verschillende 
zitten?