| Gepost op dinsdag 06 april 2010 - 03:57 pm: | 
|
|
Onverwachte mogelijkheden voor de training van een deurmat
Met mijn kont naar jou toe gekeerd zit ik op handen en voeten te wachten totdat jij klaar bent. Ik vernam iets van het telefoongesprek dat jij hebt gehad. Wat is ze van plan, denk ik. Wie krijgt ze op bezoek. Hey, bezoek, dat betekent dat ik wellicht als deurmat mag functioneren. Mijn pik begint een beetje te groeien bij het idee ervan. Misschien een mooie Dame die op mij haar voetjes gaat vegen. Maar misschien ook niet, ik word pessimistisch. Bij haar weet je het nooit. Zoveel twijfels roept dit op. Die onzekerheid, daar houd ik niet van.
Je loopt langs me heen en stopt plotseling.
“Waar denk jij aan?” vraag je.
En zonder het antwoord af te wachten geef je me met je voet een schopje tegen mijn licht groeiende pik.
“Dat ding is al niet groot, dus houdt dat belachelijke dingetje maar even zo,” zeg je.
En omdat jouw eerste schopje niet echt geholpen heeft, trap je nu met je wreef er tegen aan. Dit windt mij erg op, ondanks de pijn. Maar om de vrede te bewaren, denk ik aan heel erg koud water, en dat helpt. Hij begint weer langzaam in te krimpen. Pfff, gelukkig denk ik.
En terwijl je verder loopt zet je een paar laarzen onder mijn gezicht.
“Poets ze,” zeg je en al snel begin ik je laarzen te likken.
Het zijn mooie laarzen van glanzend leer met een stiletto hak van zo'n eenentwintig centimeter. Ik krijg de rillingen van het idee om daar onder te liggen. Enerzijds windt het me op, anderzijds kan ik de pijn al wel raden als jij besluit om op je hakken op mij te staan.
Dan kom je uit de badkamer aan gelopen en gaat op mijn rug zitten. Je legt een been over mijn linkerschouder en dat is voor mij het teken om je pas gelikte laarzen over je voet aan te doen. Ik kan de heerlijke frisse geur van je voet ruiken. Wanneer ik je ene laars heb aangedaan, zwiep je je been over mijn rechterschouder en bungelt je andere been over mijn linkerschouder. Je zit nu met je volle gewicht op mijn blote rug en ik voel dat je een strak pakje of zoiets aan hebt.
Wanneer ik je andere laars ook heb aangetrokken, schuif je jezelf een stuk naar voren, zodat je bijna in mijn nek zit. Dan zie ik hoe je je hakken steeds meer laat zakken totdat ze op de bovenkant van mijn handen terecht komen. Ik zie de ellende al aankomen en ben benieuwd hoe het zal zijn, als je nu besluit om te gaan staan. Dan haal je je hakken weer van mijn hand en zegt me ze om te draaien. Ik moet daardoor iets inzakken en zit nu met mijn ellebogen op de grond. Wederom zakken je laarzen, nu in mijn handpalmen.
Dan gebeurt het, waar ik al bang voor was. Je gaat staan. Een hevige pijn maakt zich van mij meester, maar gelukkig ga je op je tenen staan. Even denk ik dat ik er vanaf ben, maar dan zie ik hoe je je hakken weer laat zakken en ik zie dat zich een kuiltje vormt in mijn handen. Het is een mooi gezicht om vanuit zo'n positie je laarzen te zien, maar de pijn is onbeschrijfelijk, terwijl jij nu met je volle gewicht op mijn handpalmen staat.
“Dit is ook een methode om je Mevrouw te begroeten,” zeg je.
En met die woorden stap je van me af.
“Ga bij de deur liggen, ik krijg zo bezoek,” commandeer je.
En ik kruip de trap af met die rot ijzeren randjes en ga richting mijn positie bij de deur. Zodra ik daar lig, hoor ik je van de trap af komen en naar de kamer lopen. Dan gaat de bel. Ik hoor aan het tikken van je hakken dat je versneld op mij af komt. Je bent genoodzaakt, hoewel wat is genoodzaakt als je op een vod moet staan, om een stap op mijn borst te zetten om de deur open te doen. Je hak boort zich diep in mijn borst, maar gelukkig stap je niet door, maar zet je hem terug zodra je de deur geopend hebt. Ik kijk links van me en weet dat waar ik op gehoopt had, allemaal in duigen zal vallen...
Ik kijk in het verbaasde gezicht van Peter als hij ziet wat er voor zijn voeten ligt.
Dan verschijnt er een grote grijns en vraagt hij: “Mag ik?”
Ik knik en met mijn liefste lach nodig ik hem uit zich vooral niet in te houden als hij zijn voeten goed wil vegen. Een flinke kist maat achtenveertig wordt bovenop jouw borst geplant en nr. twee zet zich één tel later ernaast en er wordt driftig geveegd. Nu is maat achtenveertig inherent aan een grote man, tevens stevig postuur, dus richting honderd kilo en staat zich uit te sloven op mijn deurmat. Met enige trots zie ik dat je het aankunt, maar hoor ook de zucht die je slaakt als hij doorloopt naar binnen.
Achter hem aan komt een mollige vrouw, gekleed in kort leren rokje, leren korset en met overkneelaarzen met stilettohakken. Ze kijkt vragend naar Peter en hij zegt haar ook even flink haar voeten te vegen op de mat. Een beetje voorzichtig stapt ze op je en ik moedig haar aan even flink de viezigheid van haar laarzen te stampen omdat mijn werkster net geweest is en ik geen vieze voetstappen in de gang wil. Ze doet wat haar gezegd wordt, maar is duidelijk niet op haar gemak, tot vermaak van Peter. Dan loopt ook zij verder door naar binnen en ik sluit de deur achter hen. Veeg voor de zekerheid mijn eigen laarzen ook nog maar eens een keer. Stap even vol met mijn hak op een plekje waar leven in begint te komen en kijk je bestraffend aan.
“Foei toch, een deurmat met uitsteeksels is een slechte binnenkomer, je zou er over kunnen struikelen, ook al is het maar een klein bobbeltje.”
En ik laat je tot nader order achter in je kuil, kun je even afkoelen.
Peter en zijn subje lopen nu door naar de huiskamer nadat ze dit tafereel gade hadden geslagen. Ik zeg hem het zich gemakkelijk te maken en vraag wat hij drinken wil. Hij neemt plaats in de grote fauteuil en Sabine, zo heet ze, gaat op haar knieën bij zijn voeten zitten met haar handen op haar bovenbenen die licht gespreid zijn. Koffie gaat het worden en water voor haar.
Ik roep “Hier” en je komt snel aangekropen.
Ik geef je de opdracht voor Peter en mij koffie te zetten en een grote bak water mee te brengen naar binnen. Terwijl jij aan de gang gaat in de keuken wisselen wij de laatste nieuwtjes uit. Je komt al snel met twee koffie en een bak water binnen. Zonder morsen, maar ik had ook niet anders verwacht. De bak met water moet je voor Sabine op de grond neer zetten. Omdat ik in een goed humeur ben door de aangename verrassing van Peter's bezoek wil ik jou ook wat plezier gunnen. Jullie mogen samen uit de bak drinken, gezellig neus aan neus slobberen. Terwijl jij je buigt over de drinkbak leg ik mijn benen over je gekromde rug, trek één been weer iets op en zet mijn hak in je zij om niet weg te glijden. Ik zie je moeite doen om niet uit balans te raken en tegen Sabine aan te stoten.
Zoals het mij betaamt laat ik de dame eerst wat water drinken. Daarna mag ik gelukkig ook. Wat mij net overkomen is in mijn kuil, gaat nog een beetje door mijn hoofd. Niet alleen het feit dat een man van mijn deurmatdiensten gebruik heeft gemaakt, maar vooral die grote schoenen op mijn borst en daarbij het gewicht van, ik schat zo'n honderd kilo heeft me aardig getest. Daarna nog die grote vrouw erover heen. Haar hakken voel ik nog steeds in mijn buik. Ik heb het idee dat ze het liever niet gedaan had. Trouwens, ze is wel topzwaar, in vergelijking met mijn Mevrouw dan. Ik kijk naar het dikke lichaam naast me en voel ondertussen Je hak in mijn zij porren. Er wordt wat meer gewicht op gezet, waardoor een pijnscheut in mijn zij ontstaat.
“Auw!” roep ik.
“Auw!” hoor ik je zeggen.
“Auw, heeft mijn vodje net auw gezegd?” zeg je alsof je medelijden hebt.
Je voet laat zich los van mijn zij en je staat op.
“Hier” hoor ik en ik draai me om en ga op mijn rug voor je voeten liggen.
Je stapt op me en begint een klaagzang naar Peter:
“Hij moet nodig eens wat meer training hebben,” zeg je tegen hem.
Je hakken prikken in mijn tepels, want daar ben je met je hakken op gaan staan.
“Als hij zo doorgaat, wissel ik hem nog eens in voor een echte vent.”
Ik hoor het aan en hoop dat je dat idee niet door wilt zetten. Ik moet beter mijn best doen, dat weet ik ook wel. Maar ja, het is wel pijnlijk om zo'n hak in mijn zij te voelen, denk ik.
“Sorry” krijg ik over mijn lippen terwijl de pijn heviger wordt op en rond mijn tepels.
“Sorry wat?” vraag je aan me.
“Sorry Mevrouw,” zeg ik terug.
“Hij moet nodig eens opgevoed worden. Ik dacht dat ik al een eindje op weg was met dit vod, maar hij heeft nog niks geleerd,” zeg je gepikeerd tegen Peter.
“Laat mij maar even mijn gang gaan,” zegt Peter.
“Stap maar even van hem af, dan laat ik hem even kennis maken met mijn slavinnetje.”
Je stapt vol verwachting van me af en gaat weer zitten om te kijken wat Peter voor mij in petto heeft.
“Hoe noem je hem?” vraagt Peter.
“Vodje,” zeg je.
“Vodje,” zegt Peter en hij begint heel hard te lachen.
Ik krimp een beetje ineen, angstig omdat ik niet weet wat deze grote man met mij van plan is.
Peter loopt eventjes door de kamer en zijn oog valt op een deurpost die van de woonkamer naar de keuken loopt, met daar op de grond een drempel van zo'n twee cm hoog.
“Vodje,” zegt Peter, “kruip eens hierheen en ga met je bovenrug op de drempel liggen.”
Nadat ik er naar toe gekropen ben en ben gaan liggen, voel ik de drempel in mijn bovenrug priemen. Ik probeer daarom ook wat omhoog te liggen, maar Peter ziet het en gebiedt mij volledig te ontspannen, anders gaat hij op mijn hoofd staan, waardoor ik wel plat moet en zal liggen. Dan roept Peter Sabje.
“Sabje,” zegt Peter, “jij mag deze vod gaan straffen, op mijn aanwijzingen. Ga maar even staan.”
En dankbaar staat Sabje op en loopt naar haar Meester. Nu ze zo daar staat zie ik een reuzenvrouw, bijna net zolang als haar Meester en ook bijna net zo dik. Angstig blijf ik naar hem kijken en dan weer naar haar. Wat zijn ze met mij van plan? denk ik. Waarom had ik ook zo'n grote mond?, gaat er door mijn hoofd. Peter ziet mijn angst in mijn ogen en begint te lachen, ondertussen al wetend wat er met mij gaat gebeuren, terwijl jij genietend in je fauteuil zit...
Aan een kant ben ik blij met de aanvulling door Peter in het trainen van mijn vodje, aan de andere kant is het eigenlijk mijn eer te na dat ik het niet alleen zou kunnen redden. Ten slotte ben ik nog niet zo lang bezig hem bij te brengen wat ie weten moet om zich een volwaardig vloerkleed van mij te mogen noemen voor multifunctioneel gebruik. Maar goed, ik zal dit eens aanzien. Tenslotte is het ook gewoon een beetje spelen en daar kan ik ontzettend van genieten. Ik zie hoe je ongemakkelijk ligt op de stenen dorpel, koud en hard. Bof je dat de rand een beetje uitgesleten is na honderd jaar. Ondertussen is Sabine op weg naar jou. De spanning tekent zich af op je gezicht en ik zie je handen onzeker bewegen, niet goed wetend waar je ze moet laten.
Peter ziet het ook en zegt je je handen plat naast je te houden. Je moet je benen spreiden. Sabine komt dichterbij. Haar hakken klikken op de plavuizen. Dat geluid is aangenaam onheilspellend. Ze houdt stil tussen je benen. De punten van haar laarzen raken net je ballen niet, maar wel je billen. Peter zegt haar haar voet op je pik te zetten en haar hak tegen je ballen te drukken. Ik zie hoe je benauwd begint te kijken als ze de druk opvoert.
“Toe maar,” moedigt Peter Sabine aan.
“Bedenk dat als je hem niet goed straft dit ook voor jou gevolgen heeft!”
En om het haar moeilijker te maken besluit hij haar de handen op de rug te binden. Ondertussen staat ze nog steeds met die ene voet jouw zaakje te pletten.
Ik stel Peter voor om voor jullie beiden een afspraak te maken. Sabine zal terwijl ze op jouw borst en buik zal staan een aantal klappen met de zweep op haar billen krijgen. Jij moet voor haar tellen. Als je mist zal ze het aantal keren op je springen dat gelijk is aan het aantal slagen die jij gemist hebt. Ik denk dat de motivatie voor beiden om de opdracht goed uit te voeren hoog zal zijn. En wij verwachten natuurlijk een mooi schouwspel. Zodra Peter klaar is met Sabine's handen binden stapt ze met één voet op je borst, eerst voorzichtig op de tenen, maar al snel verplaatst ze haar gewicht ook naar haar hak. Nu de andere voet op je buik. Haar volle gewicht rust op je. Peter staat met de zweep in de aanslag. Ik zie aan je handen dat je je schrap zet. In eerste instantie druk je ze harder tegen de vloer, maar al snel bal je ze tot vuisten en ik zie je knokkels wit worden.
Mijn vodje ligt klaar en het gaat een mooi spel worden.
Ik lig klaar met een groot gewicht op mij. Ik kijk omhoog, naar Sabine. Ik kijk naar de zijkant van haar gezicht omdat ze zijwaarts ten opzichte van mij staat. Ze staat wat onwennig op mij, met haar hoofd ietwat gebogen. Ik probeer contact te maken en ze lijkt het door te hebben. Ze kijkt mijn kant op. Met een blik van, sorry het moet, ik kan niet anders. Ik knik dat ik het begrepen heb. Ze kan er ook niks aan doen, gaat er door mij heen. Haar hak van haar linkerschoen drukt af en toe venijnig in mijn borst. En omdat ik slechts een onderbroek aan heb, ontstaat er een klein drukpuntje van haar hak, wat te zien is als ze even wat meer gewicht op haar tenen zet. Haar andere hak priemt in mijn buik en zakt mooi weg. Nou ja, mooi, eerder pijnlijk. Ik schat haar op zo'n negentig kilo. Beduidend meer dan wat ik tot nu toe op me heb gehad met hakken aan.
Het uitzicht dat ik heb, windt me zodanig op dat het je opvalt. Er begint weer een klein bobbeltje in mijn broekje te komen. Peter ziet het ook en gebiedt Sabine even haar rechtervoet te verplaatsen naar dat bobbeltje in het broekje van dat vodje. Ze verplaatst haar rechtervoet zoals geboden en even komt al haar gewicht op haar linkervoet te staan. Ik heb kort moeite met ademhalen, maar gelukkig zet ze haar rechtervoet snel neer op de bobbel, die plots aan mijn ogen wordt onttrokken.
“Ga nu met je volle gewicht op je rechtervoet staan.” zegt Peter.
Het gewicht wordt snel verplaatst op de rechtervoet, waarbij haar hak op mijn bovenbeen, net voorbij mijn lies drukt. De pijn is bijna ondraaglijk.
“Is je bobbeltje inmiddels al wat ingezakt, vodje?” vraagt Peter.
“Ja Meneer.” zeg ik.
“Prima, haal je rechtervoet er maar weer vanaf en zet hem terug op zijn buik.”
Sabine doet wat haar gezegd wordt.
“Even een waarschuwing, vodje,” zegt Peter. “De volgende keer dat ie weer verschijnt, dat bobbeltje, gaat Sabje er even met haar hak op staan. Kijken of je het dan wel afleert.”
Ik slik bij de gedachte.
“Knik als je het begrepen hebt?” vraagt Peter.
Ik knik, dit heb ik zeker goed begrepen.
“Fijn,” zegt Peter, “dan kunnen we eindelijk beginnen.”
Peter pakt de zweep en een harde 'klets' komt neer op de billen van Sabine. Bij de klap komt ze iets van mij los, wat me even verlichting geeft, maar haar neerkomen op mij is duidelijk voelbaar. Dan volgt de tweede 'klets' en na de tweede wordt mij fijntjes door Peter verteld dat ik er al één gemist heb. Damn, dat belooft wat, denk ik.
“Twee,” zeg ik vlug, ondertussen naar Sabine kijkend, die het gelaten over zich heen laat gaan.
Bij slag drie verstapt ze zichzelf even waardoor er op mijn borst en buik een nieuwe mogelijkheid ontstaat om een putje te vormen.
Na dertig slagen is Peter klaar en doordat Sabine elke keer iets opsprong dan wel haar voeten iets moest verzetten, ben ik de tel volledig kwijt geraakt.
“Hoeveel heeft hij er gemist?” vraagt Peter aan je.
“Zeven,” zeg je.
“Mooi, dan hebben we nog een leuke afsluiting hiervan,” zegt Peter.
“Ga van dit vod af en loop naar de salontafel,” zegt Peter.
Voorzichtig stapt Sabine van me af en loopt naar de salontafel. Voor mij een mooie gelegenheid om te kijken hoe mijn borst en buik het ervan af gebracht hebben. Verschillende putjes zijn zichtbaar op mijn borst en buik evenals de rode plekken. Bij het weglopen van Sabine, kan ik het ook niet laten om even naar haar mooie volle achterwerk te kijken. Ook daar verschillende rode plekken.
Je hebt genoten van het schouwspel wat zich heeft afgespeeld. Je matje is een ervaring rijker, maar wat nog leuker is, het is nog niet klaar. Je gaat er eens goed voor zitten, want je bent benieuwd hoe hij met zijn straf om zal gaan.
“Ga voor de tafel liggen, vod,” zegt Peter.
Ik doe wat me gezegd wordt en kruip richting de tafel. Daar aangekomen ga ik op mijn rug liggen.
“Sabje, het volgende gaat er gebeuren,” zegt Peter.
“Aangezien dit vodje niet kan tellen, heeft hij zeven slagen gemist.
Jij stapt straks zeven keer op zijn borst om op deze tafel te gaan staan en draait je om en springt op zijn borst. Vervolgens stap je zeven keer via zijn buik op deze tafel en springt zeven keer op zijn buik. En ik wil goede sprongen zien. Niet van dat halve werk en niet zo voorzichtig. Elke keer als jij voorzichtig springt, gaat het overnieuw, ook al ben je al een aantal sprongen gevorderd. Elke keer als dit vod jouw sprongen niet meetelt, gaat het ook overnieuw. Ga je gang.”
Ik hoor het tandenknarsend aan. Deze reuzin gaat op mij springen van zo'n hoge tafel?? En mijn Mevrouw laat het gewoon gebeuren!! Ik kijk naar jou, maar je ziet het niet of wil het niet zien. Dan stapt Sabine op mijn borst, zet er meer gewicht op en stapt door op de salontafel die zo'n vijftig centimeter boven mij staat. Ze draait zich om en ik zie vertwijfeling in haar ogen. Het duurt vrij lang, zet me schrap, maar ze springt nog steeds niet.
“Duurt het nog lang Sabje?” zegt Peter, en hij loopt op haar af.
“Als jij het niet doet, doe ik het,” bijt hij haar toe...
Ik zit het aan te kijken en merk dat niet alleen mijn vodje er opgewonden van raakt, maar ik ook. Groot verschil is dat ik er van genieten mag. Jij moet trouwens nog veel leren merk ik. Dat zelfs tellen een moeilijke opgave voor je is valt me toch een beetje tegen. Ik had je hoger ingeschat. Maar bofkont die je bent, je krijgt een herkansing om te tellen. Ik zie je vertwijfeld mijn kant op kijken, maar ik mijd bewust oogcontact met je. Wil je laten weten dat je zelf verantwoordelijk bent voor wat je nu gaat overkomen.
Na aandringen van Peter waagt Sabine de eerste sprong.
Je roept: “Eén” vlak vóór ze op je landt.
Gesteun volgt. Snel draait Sabine zich om en stapt weer op de salontafel. Het valt haar zwaar om met de handen nog steeds op haar rug gebonden haar evenwicht te bewaren. Peter ziet het ook en maakt ze nu los. Een valpartij op deze hakken zou ongetwijfeld tot brokken leiden. Als ze op jou valt misschien iets minder, maar toch. Ze moet echter wel de handen in de nek houden. Haar borsten komen mooi naar voren als ze zo staat.
Vanuit mijn positie kan ik onder haar rokje kijken. Ik zie een paar volle rode billen boven een paar welgevormde dijen met daaronder die prachtige laarzen. Haar schaamheuveltje blijft net bedekt door dat rokje, maar als ze zich weer afzet voor sprong twee wipt het rokje op en zie ik een heerlijk kaal poesje. Ik weet zeker dat je een prachtig uitzicht hebt als ze bovenop je landt, maar of je je dit keer daardoor af laat leiden en nog meer straf riskeert betwijfel ik. En ik heb gelijk want ik hoor een piepend “twee” als ze op je neerkomt.
Het lukt Sabine maar net om haar handen daar te houden waar ze horen. Ik zie hoe Peter haar strak aankijkt. Toch zie ik ook enige waardering in zijn blik voor wat hier gaande is. Als ik Peter aankijk verschijnt er een grijns op zijn gezicht. Ook hij geniet zichtbaar van het ‘samen spelen’ van onze slaafjes. Tegelijk kijken we weer naar Sabine die inmiddels weer van jou afgestapt is en klaar staat voor haar derde sprong. Zo gaat het door tot de zeven sprongen genomen zijn. Je hebt het tellen keurig bijgehouden en ik ben trots op je.
“Goed zo vodje, nog even volhouden!” zeg ik.
Maar nu komt het laatste stuk nog, het zwaarste. Je ademt diep in en kijkt gespannen naar Sabine. Als je op het verkeerde moment uitademt zal ze je pletten denk ik. Ik merk dat ik onbewust ook mijn adem inhoud. Ik voel hoe de opwinding in mij groter wordt. Ik probeer me voor te stellen hoe je je voelt, begrijp dat de mengeling van pijn en het onder de voet gelopen worden op deze manier voor jou ook opwindend moet zijn. Mijn ogen dwalen af naar je broekje. Ik kan niet goed ontdekken of je nu wel of niet een erectie begint te krijgen en laat het maar even zo. Maar als je dit vol gaat houden tot het einde heb je misschien wel wat verdiend.
Sabine staat klaar, ze springt, haar rokje wipt weer op, haar borsten ook en met een hartgrondig gekreun hoor ik zachtjes er achteraan “één.”
Je hebt je ogen dicht en ik zie hoe je vuisten samenballen, je knokkels spierwit, je gezicht een grimas van pijn. Sabine ziet er ook ongelukkig uit. Ik zie hoe ze tegen haar tranen vecht. Ze klimt al weer snel op de tafel om je te ontlasten van haar voluptueuze lijf en pijnlijke hakken. Jullie zijn tot elkaar veroordeeld door ons. Peter en ik kijken elkaar weer aan. Wisselen een blik van verstandhouding. Sprong nummer twee........
Ik doe mijn ogen dicht om het gevaarte niet aan te zien komen en span mijn buikspieren flink aan.
“Oef,” roep ik uit en zeg: “Twee.”
Sabine draait zich weer om en stapt weer op de tafel, ondertussen een klein janktoontje slakend. Ik kijk op en kijk in de glanzende ogen van Sabine. Er bungelt een traan over haar rechterwang. Dan springt ze weer en nog maar net kan ik mijn buikspieren aanspannen, voordat ze met een klap weer op mijn buik beland. Ik heb deze sprong gevolgd, omdat ik benieuwd was of ze eerst op haar tenen landt of op haar hele schoen. Maar ze doet het goed, ik denk puur om mij in bescherming te nemen, want ze landt met haar hele voet op mij. Ik probeer naar mijn buik te kijken, om te zien wat de schade is, maar die is gelukkig alleen maar rood en pijnlijk.
“Drie,” roep ik snel, nog net voordat ze zich weer om draait om op de tafel te gaan stappen.
Dan volgen vier, vijf en zes, alle drie met een luide “oef” van mijn kant en steeds meer tranen, bungelend op haar beide wangen, van Sabine’s kant.
Wanneer ze de tafel weer is opgestapt en net wil beginnen aan sprong zeven, zegt Peter dat het voorbij is. De tranen bij Sabine worden tuiten en ook ik ben blij dat dit voorbij is. Mijn buik is beurs gestampt.
“Stap voorzichtig van de tafel, Sabje, en op de buik van het vodje en vervoeg je bij mij,” zegt Peter.
Terwijl Peter gaat zitten, stapt Sabine voorzichtig op mijn buik, mij aankijkend. Ik zie een soort van twinkeling in haar ogen, een soort van lotsverbondenheid. Dan stapt ze van me af, gaat op handen en knieën en kruipt naar Peter toe.
“Vod,” zeg je, “we lusten eigenlijk wel wat te drinken. Loop, ach wat zeg ik nou, kruip naar de koelkast, pak daar een fles witte wijn en twee glazen. Ontkurk de wijn en breng het geheel naar ons toe. Kruip daarna terug en regel wat chips. Neem vervolgens een bakje water mee voor Sabje.”
Ik kom omhoog, maar val gelijk weer terug. De stampade heeft een zodanige uitwerking op mijn buikspieren gehad, dat ik moeite heb met opstaan.
Jij en Peter zien het en beginnen te lachen.
“Je vod moet inderdaad nog meer trainen, Robin, dit is wel heel triest,” zegt Peter.
“Tja,” zeg je, “ik moet meer trainen met die vent. Ik heb mezelf beloofd dat hij een sixpackje krijgt, maar ik zie het somber in.”
Ik probeer wederom omhoog te komen, maar weer lukt het niet. Dan maar eens proberen om te draaien en dan omhoog komen.
“Oei, oei,” kreun ik, pijnlijk maar het lukt.
Met gebogen hoofd doe ik wat me opgedragen is en als laatste breng ik Sabine een bakje water, waar ze meteen gulzig uit gaat drinken.
Dan hoor ik je “hier” roepen en kruip naar je toe en ga voor je voeten op de grond liggen.
Je zet één voet op mijn borst en de andere boven mijn hoofd.
“Uitdoen,” beveel je en terwijl ik je laars uittrek bekijk jij de schade die Sabine op mij heeft gemaakt.
“Interessant,” zeg je terwijl je terugzakt in je stoel.
Ik heb inmiddels je laars uitgetrokken en naast de laars die op mijn borst staat gelegd en boven mij bungelt nu heel uitnodigend jouw blote voet.
“Likken en sabbelen,” zeg je en dankbaar voor dit geschenk begin ik je voet af te likken en te sabbelen, ondertussen trots je geur opsnuivend...
De sfeer is prettig en relaxed. We genieten van ons glas wijn en de aanblik van onze slaafjes. Ondertussen word ik verwend met een heerlijke likbeurt van mijn voeten. Ik geef je de opdracht ook mijn andere voet onder handen te nemen en zet mijn schoongelikte voet op je borst. De laarzen schuif ik opzij en ze belanden in je kruis. Je moet ze tussen je benen tegen je kruis aan geklemd houden. De likbeurt van mijn voeten en het gesabbel op mijn tenen laten je niet onberoerd zie ik. Je hebt al een aardig tentje opgezet.
Met de tenen van mijn ene voet in je mond schuif ik met mijn andere voet je broekje van je lid omlaag. Hij wordt in volle glorie zichtbaar en ik hoor een zachte kreun. Met mijn voet masseer ik je harde, druk hem af en toe even stevig in je buik. Mijn tenen rollen je eikel heen en weer op je beurse buik. Ook je ballen krijgen een massage van mijn voeten.
Ik haal mijn tenen uit je mond en bewerk hem nu met beide voeten. Je ademhaling versnelt. Ik zie je borst op en neer gaan, gesierd met mooie rode plekken en putjes die nog vaag zichtbaar zijn. Je benen gaan iets uit elkaar, maar ik zeg dat je mijn laarzen vast moet blijven klemmen. Je zucht en ik merk aan je dat je dicht bij een ontlading zit. Ik heb hem nu tussen beide voeten geklemd en trek je af. Je komt met een harde kreun over mijn voeten klaar. Ik wrijf met mijn voorvoet uit wat je op je buik geknoeid hebt en geef je nu mijn voeten om schoon te likken. De slagroom die bij het ijs van daarstraks achterwege was gebleven.
Peter heeft Sabine aan zijn voeten, haar hoofd naar achteren op zijn schoot en speelt met haar tepels die nu boven haar korsetje uitkomen. Af en toe knijpt hij er echt hard in of draait ze tussen zijn duim en vingers. Ik zie het lichaam van Sabine reageren. Met zijn vrije hand houdt Peter het hoofd van Sabine naar achteren en stopt af en toe een paar vingers in haar mond. Ze zuigt gewillig. Hij slaat ons gade en ik durf er om te wedden dat ook hij toch wel enigszins opgewonden is, want zijn handen worden steeds gretiger bij Sabine.
Nadat ik je voeten heb schoon gelikt, echt een vies werkje zo, sta je op en beveelt me om met mijn hoofd op de stoel te gaan liggen.
“Met je gezicht naar boven,” zeg je.
Ik sta op en ga met mijn rug naar de stoel zitten en leg mijn hoofd zover mogelijk achterover. Je gaat, met je inmiddels natte kutje, op mijn gezicht zitten en beveelt me om je te likken. Ik begin gulzig aan deze opdracht. Je geil druipt al langs mijn mond, hoewel ik nog maar net begonnen ben. Je vijfenzestig kilo drukt mijn hoofd diep in de stoel. Je voeten vinden steun op mijn bobbeltje. Peter ziet het tafereel aan en wil ook actie. Hij beveelt Sabje om tussen jullie in te gaan zitten, ontdoet zich van zijn broek en onderbroek en gaat wat gemakkelijker zitten.
“Zuigen Sabje,” zegt Peter en legt zijn hoofd wat achterover om te genieten van dit moment.
En terwijl jij geniet van mijn gelik, stop je een vinger in de kut van Sabine, die in jouw richting zit . Dan volgen er al snel twee, drie en ook vier. Wanneer ook nummer 5 in haar kutje zit, verdwijnt dus je hele vuist. Sabine kreunt heftig, zoveel genot heeft ze nog nooit gehad. Ondertussen pijpt Sabine Peter met lange halen en ga jij alweer licht schurend over mijn gezicht. Dan houdt Peter het niet meer en komt luidkeels klaar.
“Doorslikken,” zegt hij hijgend tegen Sabine.
En Sabine doet kreunend wat hij haar vraagt, ondertussen gaat jouw vuist in en uit haar kutje. Dan voel ik aan jouw schokken dat je klaar bent gekomen en ook Sabine komt vrij snel daarna met een luide kreun ook klaar. Je haalt je vuist weer uit haar en stapt, nadat je nog even nagenietend bent blijven zitten van mijn gezicht af en fatsoeneert jezelf weer.
Ook Sabine heeft de pik van Peter helemaal schoon gelikt en mag zichzelf weer fatsoeneren. Tenslotte staat Peter op en ook hij trekt zijn kleding weer aan.
Dan is het tijd om te gaan. Peter bedankt je voor de fijne avond en jullie beloven om snel weer eens iets af te spreken.
“Ga naar je kuil, vod,” zeg je, “mijn gast wil naar huis.”
Ik kruip van de stoel weer terug naar mijn kuil en ga liggen. Ik hoor het zware stappen van Peter in mijn richting komen en het 'tik, tik, tik', van de laarzen van Sabine. Peter stapt op mijn borst en draait zich op zijn hak om. Aj, dat voel ik, denk ik. Hij kust je innig en draait zich weer om en stapt van me af. Daarna volgt Sabine en zij stapt op mijn buik en blijft even staan. Ze weet inmiddels ook wel dat ik het ergens heerlijk vind. Ze kijkt me aan en geeft me een lieve knipoog. Vervolgens stapt ze van me af, mij met een tevreden gevoel achterlatend...
Graag onder u!
|
|
    
Sheila
Lid
Bericht Nummer: 12
Aangemeld: 03-2010
Beoordeling: nog geen
Stemmen: 0 (Waardeer!) | | Gepost op dinsdag 06 april 2010 - 10:32 pm: |
|
Wel... Jullie verrassen me. |
Dag Robin en Vloerkleed,
Jullie herinneren je vast nog dat ik nog al geschrokken was van jullie eerste stuk... Zeker gezien ik nog nooit iets had gehoord over 'trampling'. Ik had wel een beeld van wat BDSM inhield, maar dat onderdeel was me volledig vreemd...
Nu niet meer dus... 
Ik heb moeite met hakken die in een lijf priemen, de zware druk daarop, en dat springen,... Dat mag ik gewoon niet dromen. Maar ik moet jullie wel feliciteren met de creativiteit van het verhaal. De Meesteres en de Meester hebben heel wat ideeën die ze uitwisselen (veel inspiratie) en waarbij beide slaafjes dat moeten ontgelden. Wat de mannelijke sub moet ondergaan, vreselijk. Maar 't geeft voor mij wel een fijner gevoel dat er ook een vrouwelijke sub bij betrokken wordt. 'Trampling' in combinatie met 'spanking', man in combinatie met vrouw. Hun onderlinge band, lotgenoten. Het schept wel iets en da's boeiend. Deze keer kwam er ook wel wat intiemer contact bij, tussen de Meesteres/meester en de mannelijke/vrouwelijke sub. En dat vond ik echt uitstekend passen in dit verhaal, op dat moment. De sub's hadden het zwaar te verduren gehad en kregen dan toch iets van beloning. Het intieme, het seksuele, het orgasme... En dat gaf toch iets extra, iets pittig en ook best wel iets verrassend.
Leuk dat we de Meesteres/Meester ook eens op een heel andere manier konden aanschouwen. Niet enkel als 'diegene die altijd straft', maar ook als 'diegene die ook kan belonen',... Ik vind dat het echt zijn charmes heeft.
Ja, dit was een verhaal met een extra dimensie en ik vond het best wel lekker... 
Goed bezig, echt waar,... gefeliciteerd!
Ondeugende groeten,...
Sheila.
'PIJN' is 'FIJN' met een 'P'
| |
vloerkleed76
Beginnend lid
Bericht Nummer: 9
Aangemeld: 03-2010
Beoordeling: nog geen
Stemmen: 0 (Waardeer!) | | Gepost op woensdag 07 april 2010 - 10:47 am: |
|
Sheila, dank voor je reactie! |
Dag Sheila,
ontzettend bedankt voor je reactie. Die stel ik zeer op prijs en Robin ook, dat weet ik zeker. Fijn om te weten dat we in ieder geval 1 persoon hebben weten te boeien met dit verhaal en met de oudere delen ook meerdere mensen.
Ik begrijp dat trampling je niet kan boeien, zeker niet als je als vrouw eronder moet liggen met bovenop een man. Ikzelf heb het altijd interessant en opgewonden gevonden om onder een vrouw te liggen. En ik heb geprobeerd om een aantal facetten van trampling te benoemen, fantastisch aangevuld door Robin. Zelf zou ik graag eens een verhaal willen maken over 'unknown trampling', ofwel, de dame of dames in kwestie hebben totaal geen idee dat ze op een man staan. Dat heeft me altijd al gefascineerd. En dat kan al een vinger onder een hak zijn, hoor. Maar dat is allemaal toekomstmuziek.
Gr Vloerkleed
Graag onder u!
| |
doorstep
Nieuw lid
Bericht Nummer: 1
Aangemeld: 04-2010
Beoordeling: nog geen
Stemmen: 0 (Waardeer!) | | Gepost op woensdag 07 april 2010 - 03:03 pm: |
|
tof trample verhaal |
Een erg tof verhaal om te lezen.
Ben zelf een grote tramplefan en het lijkt mij dan ook gewelding om achteloos als deurmat gebruikt te worden.
Hoe achtelozer hoe beter.
Inmiddels al kennis gemaakt via MSN met vloerkleed, dus hij weet ook hoe ik van trample geniet en er van geniet als vooral ook de dames er veel plezier aan beleven.
Dat een Meester de slavin/sub opdrachten geeft terwijl ze op de "mat" staat voegt een toffe extra dimensie toe.
Indirect voet hij dan wel een stuk van de trampling uit; dat een man zelf van mij als deurmat gebruik zou maken is voor mij echter een absolute "no go"
Dames kunnen mij echter uitgebreid gebruiken, al dan niet in opdracht.
Doorstep
|
Geheim
Nieuw lid
Bericht Nummer: 4
Aangemeld: 03-2011
Beoordeling: nog geen
Stemmen: 0 (Waardeer!) | | Gepost op zaterdag 19 maart 2011 - 10:09 pm: |
|
Geweldig! |
Ik ben veel wijzer geworden dankzij jullie verhalen, want van het jargon die jullie hanteren ben ik een heus groentje. Het choqueerde mij aanvankelijk, maar ik zette me hierover en las gewoon lekker verder.
Jullie diepen je personages prachtig uit, me dunkt. Het verhaal kabbelt lekker verder en voelt nergens geforceerd aan. Ik merk de meerwaarde om met twee te werken aan zo'n verhaal en kan het alleen toejuichen.
Ik vind jullie zelfs pioniers, aangezien jullie de eerste stap zetten in het bespreekbaar maken van seks binnen de maatschappij. Het is een verhaal met een boodschap en bewijst dat het geen "platte porno" is zoals de schunnige filmpjes waarvan je er duizenden vindt op Internet. Het is pure klasse!
|
|
om mee te beginnen
prachtig en mild
bijzonder
spanking verhalen
Verhalen 
Verhalen
zorgvuldig te zijn in het opstellen van een reactie. 
zitten?