| Gepost op dinsdag 09 mei 2006 - 07:12 pm: | 
|
| Kindermishandeling in een verhaal/bericht
kinderen?
De inhoud van dit bericht is verwijderd omdat het als zeer schokkend ervaren werd en als pornografie gelezen kan worden.
Vanwege het belang van de discussie die op het plaatsen -en niet onmiddellijk weghalen- van dit bericht volgde, hieronder een korte samenvatting van dit bericht.
Het is het relaas van Anna. Ze beschrijft dat ze haar moeder haar op zestienjarige leeftijd kreeg en alleen opvoedde. Toen Anna een jaar of zeven, acht was kreeg haar moeder een relatie met een man van vijfendertig jaar.
Na verloop van tijd trok deze man haar op schoot en begon haar te strelen.
Al snel mondde dit uit in aanranding en uiteindelijk in verkrachting.
Als ze dreigt het aan haar moeder te vertellen, zegt de man haar dat, als ze dat doet, ze een pak slaag krijgt. Zij daagt de man uit (door haar tranen heen), waarop ze inderdaad een pak slaag krijgt.
Vervolgens wordt beschreven dat ze niet alleen om nog meer klappen verzoekt, maar vrijwillig (als achtjarige!!!) enige maanden een volwassen sm relatie met de man heeft. Totdat haar moeder haar beschadigde billen ontdekt en haar dwingt om alles te vertellen.
Enige tijd later worden moeder en de man in flagranto delicto door haar betrapt in een zeer harde sm scčne. Daarna wordt beschreven hoe ze na afloop onder de ogen van haar moeder -en duidelijk met haar instemming- zelf een vergelijkbare sm behandeling ondergaat.
De slotwoorden van haar beschrijving zijn vervolgens:
En nu wordt ik over een maand drieentwintig en kan zeer heftig genieten van een hard pak slaag. Maar vooral over mijn hele lijf. anna.
Dit alles werd als een herinnering van Anna beschreven en op enkele momenten worden de man en zijzelf letterlijk geciteerd. De beschrijving van de aanranding, en verkrachting was bijzonder expliciet.
samenvatting opgesteld door reintoch
|
|
    
reintoch
Beheerder
Bericht Nummer: 101
Aangemeld: 02-2002
Beoordeling: nog geen
Stemmen: 0 (Waardeer!) | | Gepost op woensdag 10 mei 2006 - 01:34 pm: |
|
Kindermishandeling (reactie op: |
Ik ben nogal geschrokken van je verhaal, Anna.
Mijn eerste reactie was het direct te verwijderen.
Maar het is geen verhaal, je hebt het geplaatst als jouw herinneringen, herinneringen aan je eigen kindertijd en je ervaringen met sexualiteit en straf.
Ik vind dat het belangrijk dat iedereen op deze plaats daarover na kan denken en zijn en/of haar bevindingen opschrijft.
Maar wat je beschrijft vind ik wel heel heel erg.
Het is kindermishandeling van de ergste soort.
En ik ben blij dat ons rechtssysteem daar een zeer zware straf op zet.
Ik veroordeel de daden van de man en van de moeder in alle opzichten.
Er is geen enkele mogelijkheid dat deze daden vergoelijkt kunnen worden.
En is dat niet alleen mijn mening, maar ook die van alle beheerders van deze site.
Twee vragen spelen er -dit gezegd hebbend- door mijn hoofd.
Kan dit verhaal waar zijn?
en
Hoe kan het dat je dit -geestelijk- hebt overleefd?
We hebben eerder een korte briefwisseling met elkaar gehad en in de zijlijn maak ik daaruit op dat het waarschijnlijk waar is (als ik het vermoeden had gehad dat het een fantasie was, had ik het subiet verwijderd, overigens).
Ik begrijp dat je er niet alleen geen trauma van overgehouden hebt, maar het al heel gauw als prettige herinnering bent gaan zien.
Ik moet je zeggen, Anna, dat ik dat eigenlijk niet kan geloven.
Meemaken wat hebt meegemaakt en dan ....
Het lijkt wel zelfs -met name door je slotwoorden- alsof je de daden van je moeder en de man goedkeurt.
Dat kan toch niet waar zijn?
Geheel los van het feit dat je (nu, en toen?) geniet van SM.
reintoch
billen...stil wachtend...over mijn schoot... 
| |
Kitty
Beginnend lid
Bericht Nummer: 7
Aangemeld: 02-2006
Beoordeling: nog geen
Stemmen: 0 (Waardeer!) | | Gepost op woensdag 10 mei 2006 - 02:26 pm: |
|
misbruik van kinderen: reactie |
Sorry, maar ik vind een verhaal als van Anna echt niet kunnen op een sm-verhalensite. Waarom als het waar is wel? Dan is het nog erger! Zeker als het ook nog eens gebracht wordt als iets geweldigs, en het idee dat er dan misschien mensen zich bij het lezen erdoor laten opwinden.
Het is hier geen site voor slachtoffers van misbruik het is hier een verhalensite, en als dan verhalen over misbruik van kleine kinderen gewoon hier geplaatst kunnen worden, en dan ook nog pedofielen aan kunnen trekken die zich daaraan kunnen gaan verlekkeren, dan ben je als serieuze verhalen site wel heel erg verkeerd bezig, je begeeft je zo op het gebied van de kinderporno, lijkt me niet echt een goed idee!
Ook mensen die in hun jeugd net zoiets hebben meegemaakt, maar dan niet het gevoel hebben, oh wat was dat lekker, kunnen zich hieraan wel heel erg gaan storen!
Wat een misser!!!!!!!!!!!
|
anima
Bevlogen lid
Bericht Nummer: 106
Aangemeld: 08-2004
Beoordeling: nog geen
Stemmen: 0 (Waardeer!) | | Gepost op woensdag 10 mei 2006 - 07:41 pm: |
|
posting 'Anna' |
Ik weet niet of ik het hier zo mag uitspreken, maar ik heb zo'n beetje mijn twijfels over het relaas van 'Anna'. Soms gaat moraliteit boven voorzichtigheid. Mocht ik me toch vergissen, verontschuldig ik me al bij deze. Doch enkele opmerkelijkheden.
Het geslacht van 'Anna'
-Betreft het nu 'Anna', 'Pieter', of 'maas-pieter'? (zie profiel)
-Er wordt in het verhaal voortdurend gesproken over een plassertje. Ik ken geen vrouwen/meisjes die als dusdanig aan hun geslacht refereren. 'Jongetjes' daarentegen... Maar goed, dat is discutabel.
-Eerst was er in het verhaal sprake van een 'badpak', dan van een 'zwembroek'.
De posting is geen relaas, doch een poging tot een verhaal
-Overvloedig gebruik van dialogen, terwijl het gaat om een feiten van zo'n 15 jaar geleden
-Een vertellen vanuit het ik (het trauma) is ondergeschikt aan seksueel expliciete details (hoogtepunten e.d.)
De bal misslaan zou deze keer fijn zijn.
Mvg,
Anima.
"Sta op", sprak Hij, "opdat je voor Me kan knielen."
| |
MisTique
Actief lid
Bericht Nummer: 30
Aangemeld: 09-2005
Beoordeling: nog geen
Stemmen: 0 (Waardeer!) | | Gepost op woensdag 10 mei 2006 - 11:21 pm: |
|
Mijn vraagtekens |
Hallo,
Bewust heb ik niet in een eerste impuls gereageerd, ik zie nu dat ik (gelukkig) niet de enige ben die het verhaal las met een raar gevoel in de buik.
Een vraag die mij vooral bezighoudt.....wat is de motivatie geweest om dit te plaatsen?
Ik heb zelf een aantal trauma's meegemaakt, niet in mijn jeugd weliswaar het begon op mijn 16e, en ik heb een groot deel verwerkt door te schrijven. Door me uit te leven in fantasie verhalen, door te schrijven vanuit mijzelf, als slachtoffer zijnde. Maar in dit verhaal bespeur ik een ondertoon...alsof de schrijver ons als lezer bewust heeft willen shockeren en dat plaatst het hele stuk in een vaag daglicht voor mij. Vraag ik me af...is dit wel waargebeurd, als het wel zo is hoe kun je het dan ombuigen tot een sexueel prikkelend verhaal. Natuurlijk verwacht ik geen antwoorden maar ik vind wel dat je als schrijver wanneer je hier iets plaatst, ook mag denken aan de lezers. Ik hoop dan oprecht dat er hier geen lezers zijn die zelf een traumatische jeugdervaring hebben, want met het plaatsen van dit verhaal toon je (maar dat is mijn persoonlijke mening!) geen respect voor die groep.
Kortom....ik vind het nogal vaag allemaal.
liefs
MisTique
Leven is een mysterie dat geleefd wil worden.
| |
reintoch
Beheerder
Bericht Nummer: 102
Aangemeld: 02-2002
Beoordeling: nog geen
Stemmen: 0 (Waardeer!) | | Gepost op donderdag 11 mei 2006 - 12:48 pm: |
|
waarom geplaatst? en hoe nu verder |
Jullie reacties op Anna en mijn bericht hebben mij doen realiseren dat ook ik nog een vraag aan Anna heb:
waarom heb je je herinneringen hier gepost.
Nogmaals, Anna, je hebt het niet gepost als verhaal, maar bij de discussie over kinder ervaringen, onderdeel van het topic over het schrijven, waarmee je naar mijns inziens aangeeft dat we het niet als verhaal moeten lezen.
Mocht je er geen bedoeling mee hebben anders dan het willen plaatsen, dan ben ik het eens met de reacties die vinden dat je bericht op deze site niet thuis hoort.
Dan heeft het te veel de aard van een pornoverhaal van absoluut foute strekking.
Ik mis duidelijk het kader waarin je het moet lezen. Zon afschuwelijk verhaal heeft juist heel veel kader nodig.
En daarmee vind ik -gekoppeld aan de voorgaande inhoud- je slot heel erg griezelig.
Dat geeft juist de indruk van een heel erg fout kader, namelijk: kindermishandeling biedt het slachtoffer veel genot.
Een aantal reacties twijfelen aan je identiteit als slachtoffer (en als vrouw).
Tsja, dat is natuurlijk altijd het probleem voor een internet site als de onze:
die onzekerheid is er altijd.
Ook als je het had geschreven zonder de onwaarschijnlijkheden (en ik kan er zelf nog wel een aantal aan toevoegen).
Zo moeilijk zal het zelfs niet zijn om een verhaal zo te schrijven -met details die normaal niet in een verhaal voorkomen- en in een wat onbeholpen stijl, dat het de illusie geeft van waar-gebeurd. Juist de -kleine- onwaarschijnlijkheden onderscheiden vaak fictie van werkelijkheid.
Maar zolang er twijfel is, wil ik daarom een dergelijke beschrijving van een ervaring niet afbranden of verbieden alleen omdat ik niet weet of hij waar is.
Wat ik wel vind, is dat een ervaring die bepalend is voor iemands verhalenschrijven en de reacties hierop, hier thuis horen. Verspreid over deze site vind je er een paar (lees bijvoorbeeld het relaas van Monique hierboven). Als dat helpt om je ervaringen te verwerken (slachtofferhulp noemde Kitty dat) dan is dat mooi meegenomen. Maar inderdaad: het is niet de focus van deze site. Maar Kitty en brigitte, deze site is niet alleen een verhalensite, je kan hier voor heel veel onderwerpen over SM, en Spanking in het bijzonder, terecht.
Wat ik wil gaan doen is het volgende:
zolang de discussie gaande is laat ik het relaas van Anna ongewijzigd staan.
Ik heb Anna uitdrukkelijk gevraagd (via een privébericht) om te reageren. Komt die reactie niet zeer binnenkort, dan maak ik een beschrijving van de inhoud (en vervang het verhaal daarmee), zodanig dat het zijn mogelijke pornografisch karakter verliest.
Reageert Anna wel dan wil ik -afhankelijk van haar en jullie reacties- kijken of we het relaas van Anna binnen het juiste kader kunnen plaatsen (en het bericht zelf daar aan aanpassen). Zodat ook dan het gelezen kan worden als schokkende ervaring, en niet als pornografisch verhaal.
reintoch
billen...stil wachtend...over mijn schoot...
| |
Janneman
Oppasser
Bericht Nummer: 145
Aangemeld: 03-2004
Beoordeling: nog geen
Stemmen: 0 (Waardeer!) | | Gepost op donderdag 11 mei 2006 - 04:34 pm: |
|
En nu word ik over een maand 23 en kan ik zeer heftig genieten van een hard pak slaag, vooral op mijn hele lijf. |
Ik moet zeggen dat ik wel even heb zitten denken of ik hierop wel zou reageren. Ik heb ooit ook eens iets geschreven waarop heftige reacties kwamen. Reacties die ik heel goed kon begrijpen, ook al heb ik toen trachten aan te geven waarom ik dat verhaal toen schreef zoals ik het schreef en waarom ik vond dat het niet echt over het randje was. Maar mensen die dat wel vonden hadden en hebben mijn respect. Niet alleen omdat het een vrij land is, maar iemand kan altijd een specifieke reden hebben die zijn of haar reactie stuurt.
Maar een belangrijk verschil tussen mijn geschrijf en dat van maas-pieter is dat het mijne overduidelijk fantasie was en dat dit verhaal van Anna maar al te waar kan zijn en dat er talloze Anna's rondlopen, voor de rest van hun leven getekend, maar al te vaak niet meer in staat tot ook maar enigzins sociaal verkeer, emotioneel een wrak. Met die Anna's kan men eigenlijk alleen maar diep medelijden hebben, voor de mannen die het hen aandeden een nog diepere afkeer. Een mens neigt er naar die mannen te haten en hen iets aan te doen, maar dat is natuurlijk iets dat zich uiteindelijk alleen maar tegen jezelf keert. Maar dat die mannen voorgoed opgeborgen moeten worden, of in elk geval todat vaststaat dat ze het nooit weer zullen doen, is iets wat volstrekt duidelijk is.
Mijn mede-oppasser Reintoch vraagt zich af wat hij met het verhaal moet doen. Ik zou daar misschien niet in het openbaar met hem over moeten discussiėren, maar dacht: waarom ook niet, het is nogal een belangrijke kwestie, daar mogen we best even met zijn allen over nadenken.
Ik heb twee belangrijke afwegingen die tot mijn standpunt leiden.
Het eerste is dat dit toch eigenlijk een verhalen-site is. Erotische verhalen. Bedoeld om op te winden. Fictie.
Natuurlijk, we discussiėren wel eens ergens over. Over van alles en nog wat. Of sex hoort bij spanking, over geschikte materialen om te gebruiken. Whatever.
Maar nooit over zoiets kolossaals als kindermisbruik. Daar zijn andere sites voor en die kunnen dat ook veel beter dan wij. Die sites zijn ook alleen daarvoor en bevatten niet allemaal verhaaltjes die bedoeld zijn om op te winden.
Opwinden mag, discussiėren over kindermisbruik mag ook. Maar het past niet bij elkaar en daarom is onze site ten enen male ongeschikt om zo'n enorm probleem aan de orde te hebben, laat staan er iets zinnigs mee te doen.
Mijn tweede afweging sluit daar volledig op aan. Met respect voor de schrijver, die naar ik stellig hoop iets heel positiefs heeft bedoeld, is het verhaal totaal onbruikbaar als opening voor een discussie over dit onderwerp. Waarom? Vanwege die laatste zin. U weet wel, die zin die ik als titel voor deze reactie heb gebruikt.
Oppervlakkig gesproken zou je nog kunnen zeggen dat het voor een slachtoffer van kindermisbruik geweldig zou zijn als die ervaring zou kunnen worden omgezet in een genieten van. Let wel: oppervlakkig gesproken. Het is net zoiets als in heel veel foute films. Een vrouw wordt verkracht, verzet zich eerst, maar begint het dan lekker te vinden en komt uiteindelijk nog eerder klaar dan de verkrachter. Als je van pikzwarte humor zou houden zou je nog kunnen zeggen dat ze daarmee die kerel geweldig te kakken zet.
Maar het is natuurlijk je reinste flauwekul. Dergelijke dingen gebeuren niet en dat is maar goed ook want een vrouw die zo op een verkrachtig zou reageren zou sociaal-emotioneel niet bepaald sporen.
Wel, dan hoeven we al helemaal niet lang na te denken over een kind dat zijn misbruik-ervaringen weet om te zetten in opwindende gevoelens. Mijn dringende advies aan zo iemand zou zijn om heel snel te gaan praten met mensen die daar verstand van hebben, het liefst vanmiddag nog.
Mijn advies is daarom dit verhaal zo snel mogelijk te schrappen, want ik kan me slecht een begeleidend woord vooraf voorstellen dat de lezer de juiste bagage zou meegeven om dit verhaal te kunnen lezen.
Eén correctie op mezelf. Ik zei: zo snel mogelijk. Dat hou ik ook staande, maar ik zou eigenlijk wel eerst nog een reactie van maas-pieter zelf willen lezen.........
Janneman
Fantasie is belangrijker dan kennis - Albert Einstein 
| |
Kitty
Beginnend lid
Bericht Nummer: 8
Aangemeld: 02-2006
Beoordeling: nog geen
Stemmen: 0 (Waardeer!) | | Gepost op donderdag 11 mei 2006 - 04:58 pm: |
|
Helemaal eens met Janneman |
Janneman weet het precies te verwoorden zoals ik het voel, ik ben hogelijk verbaasd geweest over de overweging van Reintoch om nog mogelijkheden te bieden een verkrachting van een meisje van 8 hier te laten staan. Het idee dat mensen zich aan zo'n verhaal zouden kunnen verlekkeren is onaanvaardbaar voor mij. Ik durf best toe te geven dan ik zelf als klein meisje heel nare dingen heb meegemaakt, en het doet me gewoon heel veel verdriet dat iemand dan gewoon bagataliserend voorwaarden kan bedenken om een verhaal legitiem te kunnen laten staan. Het is precies wat Janneman zegt, als je een site therapeutisch wil laten zijn, dan moet je niet geconfronteerd worden met mensen die hier komen lezen voor trigger of opwinding, en daar is deze site voor bedoeld, niet als therapie, laat dat aan de sites die daarvoor zijn, en ik weet zeker, dat op sites met echte therapeutische bedoeling een verhaal zeker niet op deze manier zal worden geplaatst, daar is men namelijk uiterst zorgvuldig met plaatsing op deze manier om mensen die dus wel nare gevoelens bij herinneringen hebben niet te kwetsen. Het is heel erg duidelijk dat hier wordt gedacht dat iets therapeutisch zou kunnen werken, zonder een greintje verstand van therapie. Hou je daar dan ook niet mee bezig en hou je ver van het openstellen van je site voor therapeutische doeleinden.
En als het voor iemand therapeutisch werkt om een beleefde ervaring op te schrijven dan moet diegene dat doen, maar hoeven we het hier dan alsjeblieft niet te lezen.
Het is zo gek nog niet dat de meeste sites een leeftijdgrens aanhouden van 18, ook voor de personen in de verhalen. Dat is ook niet zomaar, maar goed doordacht. Sex en kinderen hoort niet bij elkaar, of het nu iets is wat je meemaakte of een fantasie.
|
SAMADO
Nieuw lid
Bericht Nummer: 2
Aangemeld: 11-2003
Beoordeling: nog geen
Stemmen: 0 (Waardeer!) | | Gepost op donderdag 11 mei 2006 - 05:40 pm: |
|
Kinder Fantasie? Gebruik? Misbruik? |
Graag wil ik, al is het de eerste keer dat ik een reactie geef, toch reageren. Het verhaal van Anna gelezen, en de reacties. Het klinkt wat vreemd en tegenstrijdig, krijg het gevoel, dat er een jongen schrijft, en geen meisje, gezien het taal gebruik.
Maar goed. De inhoud, is herkenbaar, en ik denk voor velen, ook al zullen de meeste lezers het niet toegeven, zowel voor de dominanten als de onderdanigen. Ik draai nu een paar jaar mee in de BDSM scene, wel geheel passief,(zou actiever willen zijn, met eigen sub.vrouw) maar het is mijn ervaring, dat zowel de onderdanigen, en ook de dominanten, hun fantasien en ervaringen, of wensen, in grote mate extreem overdrijven. Als het er op aan komt, blijkt iedereen minder te zijn, dan in hun berichten, of advertenties of verhalen, vertelt, geclaimd of geschreven. Dit geld overigens ook voor alle contact advertenties of het internet.
Zelf ben ik dominant, en ja, ik zoek! En je mag me altijd schrijven. !
Wat betreft, het gedoe met kinderen, kijk eens, HET GEBEURD, dus we moeten het niet verzwijgen en ook niet ontkennen of verbergen. Ik kan sommige situaties begrijpen, andere weer niet, zelf heb ik niets met kinderen , of personen beneden de 16 jaar. Realiseer me nu ook direct, wie ben ik, die 16 jaar oud genoeg vind, waar ligt de grens,?
Heeft het niet ook te maken, met de geestelijke en lichamelijke leeftijd? In India, trouwen meisjes van 10, en hebben dan ook seks.! Dus? Belangrijk is dat we niet veroordelen, of iedereen direct in een hokje moeten plaatsen, denk dat als we het meemaken in onze omgeving, we er beter, diepgaand over kunnen praten, met de persoon in kwestie, dan te zwijgen.Denk, weet ook, dat er vaak wel oplossingen zijn te bedenken, voor de meeste situaties, ook voor kinderen die misbruikt , of gebruikt zijn. Anna, schreef, naar ik me goed herrinner, ook in de trant van" verlangen naar !!! Dus de pijn van eerst, is na enige tijd vervangen door een verlangen er naar! Denk dat er begrip moet zijn, liefde, warmte, en dat je dan verder kunt komen.
Ik wil!!, of zou wel met een "ANNA " in gesprek willen. Dan wel persoonlijk, en strikt prive.
|
Diana (Gast)
Gast
Bericht Nummer: 0
Aangemeld: n.v.t.
Beoordeling: 
Stemmen: 1 (Waardeer!) | | Gepost op donderdag 11 mei 2006 - 08:13 pm: |
|
reactie.. |
Eerlijk gezegt kreeg ik kippevel van dit verhaal, buikpijn en tranen in mijn ogen. Ik weet zeker dat Maas-Pieter nooit misbruikt is, nooit in aangeraakt hoe het niet zou moeten. Want dan schrijf je zoiets niet. Echt niet.
Ik werd echt misselijk van dit verhaal, sorry. Ik heb het ook niet uitgelezen. Zoiets walgelijks als kindermisbruik.. en dan vind dat kind het lekker? Dat is grote onzin, het is walgelijk om een kind aan te raken op zo'n manier. En dat je er dan zo over schrijft.. Sorry, ik kan er niet tegen.
Ik reageer eigenlijk nooit ergens op, maar ik dacht laat ik het nu wel doen.. want ik weet waar ik het over heb. Dit is absoluut fictie, en anders hebben we te maken met iemand die serieuze hulp nodig heeft.
Groetjes Diana
|
SAMADO
Nieuw lid
Bericht Nummer: 3
Aangemeld: 11-2003
Beoordeling: nog geen
Stemmen: 0 (Waardeer!) | | Gepost op donderdag 11 mei 2006 - 08:54 pm: |
|
Reactie, op diverse meningen. |
Een aantal verhalen gelezen, !!
Zo komen me allemaal toch vreemd en raar over, ik bedoel vrijwel allemaal zijn ze toch overdreven, en wekken bij mij de indruk sterk te zijn aangedikt.
Helemaal persoonlijk, vind ik, dat je een onderdanig ingesteld persoon, jong of oud, feitelijk NOOIT, iets aan mag doen, waar hij of zij, niet ECHT, VOLLEDIG, voor de volle 100% achter staat.
Kijk, ik heb ook wel eens iemand ontmoet, die echt alleen bevredigd kon worden met echte pijn.Maar zomaar iemand te gebruiken of te misbruiken, echt, ik kan het niet.
Ik ben dominant, maar geen ON - mens, ik , als ik een partner heb, dan kijk ik naar haar, naar haar uitstraling, ik " LEES" haar gevoel, haar emotie.
Een dominant, die zonder enige vorm van gevoel, een onderdanige gebruikt, jong of oud, is voor mij, strikt persoonlijk geen cent waard.
Kinder mishandeling, of misbruik van kinderen, geestelijk en lichamelijk, is ALTIJD verwerpelijk. Ik denk ook dat pedofielen,het soort wat misbruikt voor hun plezier, NOOIT kunnen genezen. Met de kijkers naar plaatjes daar heb ik niet zo een groot probleem mee, zolang het achter een gesloten deur blijft, en niemand schade wordt aangedaan.
Ook denk ik, dat er vele onderdanige personen zijn, die feitelijk, niks anders dan genegenheid en warmte zoeken, en "het" op de gewone manier niet kunnen vinden, Laten zich dus gebruiken, om dan in ruil, toch een soort aandacht te krijgen. Ik lees ook wel eens, de zin, " Ik wil, en ben trots op MIJN meester" Dan lees ik, hij geeft mij liefde,aandacht.
|
Marny
Bevlogen lid
Bericht Nummer: 154
Aangemeld: 06-2004
Beoordeling: nog geen
Stemmen: 0 (Waardeer!) | | Gepost op vrijdag 12 mei 2006 - 11:28 am: |
|
Spelen met vuur |
Zal ik wel of zal ik niet...
Vanmorgen werd mij gevraagd waar mijn reactie op het gewraakte verhaal van Maas-Pieter bleef. Er was min of meer verwacht dat ik niet alleen het verhaal, maar ook de schrijver af had willen branden. En het had niet veel gescheeld, maar bij eerder geplaatste ranzige verhalen werd mijn felle reactie in het middelpunt van de discussie gezet en niet datgene waar ik naar uithaalde. Vandaar dat ik er voor gekozen heb deze keer de eerste reactie maar aan anderen over te laten. En het doet me deugd dat de vrouwen eensgezind zijn in hun reacties.
Kindermishandeling en sm zijn 2 totaal verschillende zaken. Als je als kind bent gebruikt en misbruikt zal je nooit vrijwillig aan sm gaan doen, zal je nooit kunnen genieten van deze vorm van straf. Het kan natuurlijk voorkomen dat je als volwassene in de onderdanige rol in een sm-relatie belandt, maar dat zal zoals Sadamo schrijft, niet een weloverwogen keuze zijn maar eerder een zoeken naar aandacht, en zelfs dan, zal je er geen plezier aan beleven.
Ook is het een zeldzaamheid dat misbruikte kinderen later dominant worden. Zij hebben een diep gewortelde haat tegen alles wat overheersend is en zullen de laatsten zijn die zelf hun sm-partner willen straffen.
Als je alles hebt gelezen wat Maas-Pieter zo graag met ons wilde delen, dan is al snel duidelijk dat hij een eenzaam persoon is die snakt naar aandacht. Als hij op een dag volwassen wordt, dan hoop ik dat zijn huidige gedrag hem niet al te zeer heeft beschadigd.
Dan een reactie op het handelen van Reintoch.
Als hij er bewust voor heeft gekozen om een discussie aan te wakkeren, dan is hij daarin geslaagd.
Maar ik had toch liever gezien dat deze discussie op een andere manier was begonnen, en niet naar aanleiding van een ranzig verhaal. Ik ben in ieder geval wel blij dat hij het bewuste verhaal zo snel heeft geredigeerd.
En ach, wie ben ik om te oordelen over het doen en laten van anderen. Ik ben in de gelukkige omstandigheid geweest om destijds samen met mijn echtgenoot het sm-spel te ontdekken. Ik heb een gelukkige jeugd gehad en ik heb hard gewerkt om te kunnen genieten van alles wat ik doe. Ik heb nooit naar een sm-partner hoeven zoeken, ik weet niet hoe het is om sm-gevoelens te hebben waar je geen uiting aan kan geven.
Maar één ding weet ik wel zeker: mensen als Maas-Pieter die de behoefte hebben dit soort verhalen te schrijven, hebben intensieve psychiatrische hulp nodig.
Soms mag een fantasie een fantasie blijven.
| |
Verteller
Actief lid
Bericht Nummer: 25
Aangemeld: 09-2005
Beoordeling: nog geen
Stemmen: 0 (Waardeer!) | | Gepost op vrijdag 12 mei 2006 - 12:34 pm: |
|
kinder ervaringen of kinder misbruik |
Ik loop al dagen de dubben hoe ik mijn aandeel in deze discussie wil formuleren. Ik ben onder de indruk van alle zinvolle en bevlogen reacties.
De bijdrage van Maas/Pieter heeft veel losgemaakt. Bij mij ook. Ten eerste kon ik niet anders dan het opvatten als een verhaal en niet als een bijdrage in een discussie. Alles dat in de discussie naar voren is gekomen heeft me natuurlijk vanuit een ander perspectief naar het verhaal doen kijken. Toch keer ik terug naar mijn eerste gevoel.
Ik kan me niet ertoe brengen de schrijfster te veroordelen om het feit dat zij er kennelijk voor zichzelf in is geslaagd het feit dat zij is misbruikt en verkracht tot iets positiefs om te smeden.
Ik wil in mijn bijdrage aan deze discussie opbiechten dat het lezen van het verhaal raakte aan zeer duistere kanten die ik bezit. Duistere kanten die ik niet toesta aan het oppervlak te treden. Maar ze zijn aanwezig en ik werd ze gewaar!
Ik vermoed dat de manier waarop het verhaal is geschreven daaraan bijdroeg. Het was geschreven als proza, een poging om de lezer mee te nemen in een wereld van beelden en gevoelens van het onbevangen spelende kind.
An sich is het positief dat de schrijfster in staat is om het gevoel van de lezer te prikkelen. Echter het doel (het vertellen van haar ervaringen van misbruik en verkrachting) heiligt niet de middelen (het relaas in een verhalende vorm gieten).
Op zijn vriendelijkst gezegd vind ik deze bijdrage van Maas/Pieter aan de discussie misplaatst, omdat de moraal van het verhaal was dat het misbruik en de verkrachting worden opgehemeld. Dat de pleger ervan wordt opgehemeld. Dat de moeder wordt ontslagen van iedere verantwoordelijkheid.
Zelfs al is het de waarheid dat het verkrachte en misbruikte kind uit dit verhaal het een positieve ervaring vond/vindt dan had dit verhaal, naar mijn mening, nooit openbaar mogen worden. Want het is confronterend en kwetsend en brengt groot leed toe aan slachtoffers van misbruik voor wie dat misbruik traumatisch is. Het getuigt van morele armoede, en een groot gebrek aan maatschappelijke verantwoordelijkheid om misbruik te vergoeilijken zoals Maas/Pieter dat doet.
Ik kan geen goede woorden vinden voor de domheid die is begaan met het plaatsen van dit verhaal. Ik kan niet uitdrukken hoe groot ik de respectloosheid vind waarmee schrijfster en (sorry Rein) redactie zijn voorbij gegaan aan de ellende van slachtoffers die dagelijks lijden onder wat hen door misbruik is aangedaan.
Ik begon mijn bijdrage dat ik de schrijfster niet wil veroordelen omdat ze haar ervaringen positief uitlegt. Hoe ze haar ervaringen in haar leven een plek geeft is een privé aangegelegenheid waarover ik niet mag oordelen.
Ik heb gezegd dat het mij confronteerde met duistere kanten in mijzelf. Die confrontatie is beangstigend want het is een kant die in niet bij mezelf wil erkennen, die ik MOET en ZAL onderdrukken. Elk mens heeft een duistere kant. Elk mens moet de wereld en zichzelf er tegen beschermen dat die duistere kant zich kan ontplooien. Wie dat niet doet is een potentiėle misdadiger, amoreel en wellicht gestoord.
Mensen hebben elkaar nodig om de moraliteit en onderlinge betrokkenheid te versterken en in evenwicht te houden. Mensen hebben elkaar nodig voor erkenning en bescherming en veiligheid. Mensen hebben met elkaar de taak opgenomen om kinderen op te voeden in deze wereld. Dat houdt in dat kinderen op de eerste plaats veiligheid, bescherming en genegenheid nodig hebben.
Maas/Pieter's verhaal confronteert op een bijna duivelse manier iedereen die zich aansluit bij die opvatting. Erger nog; het maakt iedereen die misbruik en verkrachting van kinderen afkeuren belachelijk en het kwetst en verwondt iedereen die er het slachtoffer van zijn.
Wat me zeer verontrust is dat de verhalende vorm er een 'amusementswaarde' aan geeft.
Voor de schrijvers en beheerders van deze site is de daaruit voortvloeiende discussie relevant. Voor mezelf heeft het me mijn eigen moraliteit onder ogen doen zien.
Voor slachtoffers is het alleen maar heel erg! Dįt had niet moeten plaatsvinden. Het verhaal had niet geplaatst moeten worden.
Verteller.
|
maas-pieter
Lid
Bericht Nummer: 18
Aangemeld: 01-2006
Beoordeling: nog geen
Stemmen: 0 (Waardeer!) | | Gepost op vrijdag 12 mei 2006 - 02:01 pm: |
|
kinderen |
Geachte lezers en lezeressen,
In de eerste plaats mijn oprechte verontschuldiging als ik met mijn verhaal iemand ongeacht hoe heb gekwetst of pijn heb gedaan. Het was uiteraard niet mijn bedoeling, om wie dan ook te schofferen en of te shockeren. Doch ik keek op de site SM verhalen, laatste UP Data 30 april. Daar rechts onder staat:" Ervaringsverhalen uit de kindertijd. Mag dat?"
Wanneer u daar op klikt komt er te staan:" Spankingbrieven over ervaring als kind etc. etc."
Wel, daar heb ik mijn verhaal neergezet! Mijn leven!
De reactie' s spreken voor zich en ik kan mij daar goed in vinden.
Ik wil hier verder niet ingaan op persoonlijke reactie's. Doch in het algemeen kan ik stellen dat ik goed kan leven met hetgeen is geweest en waar ik nu mee leef.
Traumma's sla ze liever over, heeft geen zin en verpest je leven!
Ik wens u allen sterkte en lees graag uw verhalen.
met vriendelijke groeten anna.
|
Verteller
Actief lid
Bericht Nummer: 26
Aangemeld: 09-2005
Beoordeling: nog geen
Stemmen: 0 (Waardeer!) | | Gepost op vrijdag 12 mei 2006 - 02:49 pm: |
|
Maas/Pieter |
Anna,
Je hebt enorm veel over je heen gekregen en losgemaakt.
Ook ik heb mijn aandeel daarin geleverd. Toch wil ik je zeggen dat ik het waardeer en ook moedig van je vindt dat je een reactie plaatst en je verontschuldigt.
groeten
Verteller
|
reintoch
Beheerder
Bericht Nummer: 103
Aangemeld: 02-2002
Beoordeling: nog geen
Stemmen: 0 (Waardeer!) | | Gepost op vrijdag 12 mei 2006 - 02:51 pm: |
|
verantwoording en spijt |
Zoals jullie zien heb ik het deel van Anna relaas dat door velen als te schokkend werd ervaren (inclusief ikzelf) verwijderd en in plaats daarvan een zo afstandelijk mogelijke beschrijving van wat ze beschreef toegevoegd.
Waarom niet alles weggehaald?
Ik vind dat deze discussie -hoe heftig ook- belangrijk is, en wil die niet weghalen. Haal je echter de bron in zijn geheel weg, dan is de discussie niet meer leesbaar.
Zelf ervaar ik de tekst nu nog als veel schrijnender.
En onbegrijpelijker....
Alleen onbegrijpelijkheid maakt het nog niet onwaar.
Ik heb Anna verzocht op de site haar reactie te plaatsen.
Ze heeft dat echter alleen naar mij toe gedaan.
Ik heb haar voorgesteld tenminste die brief op de site te plaatsen.
Daarop heb ik helaas (nog) geen antwoord gekregen.
Ook niet na herhaald aandringen (inmiddels zie ik dat ze wel een reactie heeft geplaatst).
In de discussie die na mijn eerste bericht volgde richtten veel hun pijlen op mijn beslissing het relaas van Anna (nog) niet van de site te halen.
Die kritiek deel ik.
Ik heb zeer veel spijt dat ik dat achteraf niet gedaan heb.
Maar als ik mijn eerste bericht nog eens nalees begrijp ik toch niet waarom ook dat bericht en het daarop volgende zoveel emoties heeft opgeroepen.
Ondanks die foute beslissing heb ik zo integer mogelijk proberen te handelen, ook naar Anna toe.
Als ze dit meegemaakt had en ik zou het direct van de site halen, vond ik, straf ik haar naar mijn gevoel nogmaals nu ze zich kwetsbaar opstelde door haar relaas te plaatsen. Ik begrijp nog steeds niet waarom ze dat gedaan heeft, en ik begrijp nog minder hoe ze met die ervaring omgegaan is. Maar dat ik het niet begrijp is nog geen reden om haar (zonder kans op weerwoord) te veroordelen, vond ik. Des te meer om dat ik er van uitging dat zij geen hij is en er van overtuigd ben dat dit haar ervaring (trauma) is. Ook al kan ik me dat niet voorstellen.
Ik heb al gezegd, achteraf heb ik een foute beslissing genomen. Maar is dat een reden om mij daarop af te branden? Lees je mijn berichten, dan staat daarin toch niets wat aanleiding geeft mijn integriteit ter discussie te stellen?
Wat me tenslotte ook zorgen baart is dat vrijwel niemand het verschil maakt dat voor mij zo wezenlijk van belang is. Namelijk dat Anna bewust haar relaas niet geplaatst heeft bij de verhalen (wat zij immers eerder wel deed), maar in een discussie (over kinder ervaringen).
Als je daar een verhaal plaatst, verplaats ik het altijd naar het verhalen deel. Daar horen verhalen, elders niet. En omgekeerd. Ook het verslag van een ervaring is geen verhaal en hoort niet thuis bij de verhalen.
Iemands vraag, iemands behoefte, iemands zoeken, iemands mening, iemands ervaring: ook daarvoor wil deze site een plaats bieden. Over dergelijke berichten wil ik niet direct oordelen, laat staan veroordelen, zonder woord en wederwoord. Pas als ze anderen doelbewust beledigen of iemand anders mening niet respecteren, grijp ik in.
Dat lezers het wel als een belediging van hun eigen trauma hebben ervaren, had ik dat van te voren moeten inschatten? Ik dacht dat een scherpe stellingname tegen de inhoud, en een aantal kritische (maar invoelende vragen) voldoende waren.
Mijn eigen conclusie is dat ik een beoordelingsfout daarin gemaakt heb, maar niet dat een bericht over je eigen ervaringen als kind hier niet thuis hoort, ook al is dat een schokkende en/of traumatische ervaring. Zeker niet als je worstelt met het feit dat het bepalend is voor je schrijven, en/of beleven van sm/spanking; dat het je -ondanks alles- opwindt om er over te schrijven en te lezen.
Niet omdat het therapeutische waarde voor je heeft (nogmaals, als het dat heeft is dat mooi meegenomen), maar omdat het goed is daar open over te zijn, je ervaringen te delen, je geest, je normen en waarden te scherpen, je creativiteit te stimuleren.
De meesten die hiervóór reageerden, zagen Annas relaas wel als een verhaal. Achteraf ben ik het met hen eens dat ook ik het zo had moeten lezen. Maar ja achteraf... Bovendien had ik reeds eerder kennisgemaakt met Anna, en ben ik er nog steeds niet van overtuigd dat ze het als verhaal geschreven heeft. Maar dat maakt in wezen niet uit. Jullie reacties laten zien dat dat niet relevant is: niet mijn overtuiging telt, maar hoe de meeste lezers het zullen lezen. Dat is dus de les die ik leerde.
billen...stil wachtend...over mijn schoot...
| |
Marny
Bevlogen lid
Bericht Nummer: 155
Aangemeld: 06-2004
Beoordeling: nog geen
Stemmen: 0 (Waardeer!) | | Gepost op vrijdag 12 mei 2006 - 03:14 pm: |
|
het is zo kort door de bocht |
Laten we eerst maar een aantal dingen scheiden:
Horen kinderen en sm (of sex) samen te gaan: NEE, nu niet, nooit niet.
Daar hoef je niet over te discussieren.
Mogen volwassenen zich verlustigen op (intieme) plaatjes van kleine kinderen: NEE, onder geen enkele omstandigheid (zelfs niet als zogenaamd afstudeeropdracht).
Had Maas-Pieter dit verhaal hier moeten plaatsen: NEE, want het is geen discussiestuk, maar een verhaal. Als hij op een iets minder expliciete manier de discussie had willen aanzwengelen, was het wat anders geweest.
Is het verhaal van Maas-Pieter geloofwaardig: NEE, om meerdere redenen die hierboven al door diverse schrijvers zijn aangehaald.
Lees goed waar ik het onderscheid maak: kinderen horen op hun eigen manier hun sexualiteit te ontdekken, en niet door volwassenen een richting op geduwt te worden waar ze niet thuishoren.
Mag je als 2 volwassenen het vader-dochter of moeder-zoon spel spelen: Ja natuurlijk, niets is leuker om je eventjes weer een klein meisje of kleine jongen te voelen. En als je daar samen iets leuks van kan maken, altijd doen.
En als laatste: het is heel erg kort door de bocht van Maas-Pieter om wel een verontschuldiging neer te zetten maar niet op de inhoudelijke discussie te willen ingaan. Dat sterkt mijn ongeloof aan zijn integriteit alleen maar meer.
Soms mag een fantasie een fantasie blijven.
| |
MisTique
Productief lid
Bericht Nummer: 31
Aangemeld: 09-2005
Beoordeling: nog geen
Stemmen: 0 (Waardeer!) | | Gepost op vrijdag 12 mei 2006 - 04:52 pm: |
|
Twijfels |
Beste Anna,
Je reactie heb ik met gemengde gevoelens gelezen, sowieso bewonder ik het dat je reageert want je hebt inderdaad flink wat reacties over je heen gekregen. Dat het geen verhaal is maar een ervaring was me wel duidelijk, dat jij traumatische ervaringen uit je jeugd hebt kunnen ombuigen naar iets positiefs is ontzettend mooi. Wat ik alleen mis, en dat is wat me zo verbaasd omdat je toch een slachtoffer bent, is een reactie naar andere slachtoffers toe. Zelf heb ik sexueel misbruik en mishandeling meegemaakt, niet als kind, en in veel dingen die ik schrijf ben ik me bewust van de impact van mijn woorden op die groep mensen voor wie wat ik schrijf oude wonden kan aanraken, dat is wat ik eerlijk gezegd mis in jouw eerste tekst en in je latere reactie. Het is wat kort door de bocht, je hebt hier met jouw bericht veel losgemaakt, veel emoties zijn er aangewakkerd, er is je gevraagd een reactie te geven omdat er behoefte was aan een stuk aanvulling van jouw kant. Waarom?
Omdat denk ik dat de meeste lezers wilden weten of je het echt als een prikkelende gedachte kunt ervaren terwijl je zelf als kind sexueel misbruikt bent.
Ik realiseer me dat ik me nu op glad ijs begeef, er is een enorm verschil tussen opwinding/fantasie en realiteit. Vrouwen die verkracht zijn fantaseren soms toch over verkrachting en dat windt ze op, betekent dat dan dat ze opnieuw verkracht willen worden? Nee totaal niet, want er is altijd balans. Het weten hoe pijnlijk de werkelijkheid was, het besef dat zoiets altijd fout is, dat volwassenen de verantwoordelijkheid hebben, zich bewust van dienen te zijn, en dienen te dragen, dat ze de onschuld en het lichamelijk, geestelijk en emotioneel welzijn van een kind intact houden en beschermen. Helaas zijn er mensen die dat vermogen missen en raken de slachtoffers gevormd en getekend door de ervaringen.
Ik hoop oprecht dat jij een gezonde balans kunt vinden en houden tussen prikkelende gedachtes over wat er vroeger met je is gebeurd en het plaatsen en accepteren van die ervaring als een jeugdtrauma wat zijn sporen nalaat.
liefs
MisTique
Leven is een mysterie dat geleefd wil worden.
| |
venus
Beginnend lid
Bericht Nummer: 7
Aangemeld: 11-2005
Beoordeling: nog geen
Stemmen: 0 (Waardeer!) | | Gepost op vrijdag 12 mei 2006 - 07:20 pm: |
|
Kindermishandeling en SM |
Kindermishandeling en sm zijn 2 totaal verschillende zaken. Als je als kind bent gebruikt en misbruikt zal je nooit vrijwillig aan sm gaan doen, zal je nooit kunnen genieten van deze vorm van straf.
Hallo Marny
SM en kindermishandeling ZIJN idd twee totaal verschillende zaken.
Waarom zou dan iemand die vroeger mishandeld/misbruikt is niet vrijwillig aan SM kunnen doen en er van genieten?
Ik zie het verband niet. JUIST omdat het totaal twee verschillende zaken zijn.
liefs venus
|
Kitty
Beginnend lid
Bericht Nummer: 9
Aangemeld: 02-2006
Beoordeling: nog geen
Stemmen: 0 (Waardeer!) | | Gepost op vrijdag 12 mei 2006 - 07:30 pm: |
|
Vieze smaak |
Maas-Pieter (ik kan me niet voorstellen dat hier een anna in het spel is) schrijft: "Traumma's sla ze liever over, heeft geen zin en verpest je leven!"
Goh had ik dat geweten, dus als je wat je vroeger meemaakte gewoon in een geil verhaal giet waarin je het gewoon heerlijk vindt voorkomt dat trauma's! Goede tip zeg, eens kijken of ik op die manier mijn verhaal als meisje van zes om kan buigen tot iets waarin ik als datzelfde meisje van zes, er van geniet en stijf sta van geilheid.
Ik heb nog nooit zo gewalgd, enerzijds van een verhaal, anderzijds van de gene die hier voor de site verantwoordelijk is. Of houdt Reintoch stiekem ook wel van lezen over geile kleuters, ik kan me namelijk nog steeds niet voorstellen dat een weldenkend mens zo'n verhaal als dit niet meteen van zijn site smijt!!!!
Of je bent totaal geen zier op de hoogte hoeveel impact het echt heeft op een klein meisje, zelfs na zoveel jaar, bij het lezen van een verhaal als dit bijvoorbeeld.
En nee anna, ik geloof er geen moer van dat jij iets hebt meegemaakt op dit gebied, anders zou je zoiets niet plaatsen, dan zou je drommels goed weten wat een verhaal als dit zou doen met mensen.
Maar mensen kick vooral rustig verder, ik hou het voor gezien.
|
Marny
Bevlogen lid
Bericht Nummer: 156
Aangemeld: 06-2004
Beoordeling: nog geen
Stemmen: 0 (Waardeer!) | | Gepost op vrijdag 12 mei 2006 - 07:39 pm: |
|
onderzoek |
Ik heb eindeloze gesprekken gevoerd met vrouwen (en een paar mannen) die in hun jeugd seksueel zijn misbruikt, mannen en vrouwen die lichamelijk mishandeld zijn en een aantal die het ongenoegen hebben gehad beide, te moeten ontvangen.
Een aantal van degenen die seksueel zijn misbruikt, kom ik zo af en toe wel in een sm-relatie tegen. Dat zijn de mensen die wanhopig op zoek zijn naar liefde, maar het in de verkeerde hoek zoeken. Niet één van hen, heeft een gelukkige relatie.
Echter degenen die in hun jeugd zijn mishandeld, blijven ver weg van alles wat met straf te maken heeft.
Het gebeurt wel dat -voornamelijk- mannen die zijn mishandeld, later dezelfde uitspattingen gaan vertonen, maar dat geldt gelukkig maar voor een enkeling.
Soms mag een fantasie een fantasie blijven.
| |
reintoch
Beheerder
Bericht Nummer: 105
Aangemeld: 02-2002
Beoordeling: nog geen
Stemmen: 0 (Waardeer!) | | Gepost op vrijdag 19 mei 2006 - 01:57 pm: |
|
Discussie beėindigd. |
Over de discussie rond het kindermishandelingsverhaal van Maas-Pieter.
Ik heb besloten alle verhalen en berichten van Maas-Pieter van de site te verwijderen (behoudens de reactie in deze discussie zelf).
Het waarom zou ik niet beter kunnen formuleren zoals Marny eerder deed:
citaat:En als laatste: het is heel erg kort door de bocht van Maas-Pieter om wel een verontschuldiging neer te zetten maar niet op de inhoudelijke discussie te willen ingaan. Dat sterkt mijn ongeloof aan zijn integriteit alleen maar meer.
Een verlate brief van hem sterkte mij daarin alleen maar.
Rest mij om nogmaals mijn verontschuldigingen uit te spreken aan allen die zich gekwetst hebben gevoeld dat zijn verhaal niet onmiddellijk van de site is gehaald, maar pas een dag later.
Na het weekend wordt deze discussie verplaats naar een eigen (nieuwe) rubriek waarin het niet mogelijk is nieuwe berichten te plaatsen.
billen...stil wachtend...over mijn schoot...
| |
Kitty
Beginnend lid
Bericht Nummer: 10
Aangemeld: 02-2006
Beoordeling: nog geen
Stemmen: 0 (Waardeer!) | | Gepost op vrijdag 19 mei 2006 - 02:18 pm: |
|
Bedankt |
Dank je Reintoch voor deze beslissing, ik denk ook dat deze anna een man was, en dat plaatst zijn verhaal in een nog veel schokkender perspectief.
Ik hoop dat we voortaan gespaard blijven van dit soort verhalen, en we gewoon weer fijn kunnen genieten van de verder mooie bijdragen van iedereen.
|
|
om mee te beginnen
prachtig en mild
bijzonder
spanking verhalen
Verhalen 
Verhalen