Fiona's debuut.
twee deeltjes van een feuilleton over verdorvenheid.
1.
Een geel winterlicht drong Susans studio binnen toen Fiona geëxalteerd haar foto’s bekeek. Haar eerste bezoek had al direct iets in haar wakker gemaakt dat op de academie nog in een larvestadium van fantasieën verkeerde en dat zuchtte naar een mate van mentale metamorfose. Ze vond Susan intrigerend omdat ze zo imponeerde met haar fotografie, maar vooral ook door de soms opdringerige oogcontacten die haar ziel onweerstaanbaar binnenslopen. Susans werk had een strekking die ze nauwelijks benoemen kon, maar de sfeer benaderde van het sadomasochisme in een sensuele vormgeving en zonder over de schreef te gaan. Beeltenissen van jonge vrouwen en meisjes die in een ogenschijnlijke passiviteit een onbekend lot leken te wachten. Zo leek het Fiona soms als ze de foto’s op zich in liet werken en haar fantasieën er op losliet. Het was lust, maar zonder dat expliciet te duiden, en dat maakte dat het haar tot op het bot raakte. Susan wond haar op, en dat verwonderde haar net zo als dat het beangstigde, want had ze bij zichzelf ooit gevoeld dat ze zich aangetrokken gevoeld had tot vrouwen? Het moest iets zijn dat ze in zichzelf nog niet ontdekt had, en dat ergens in een duistere lade in haar ziel verborgen gehouden was en latent bleef tot het aangeraakt zou worden. Ze vond van zichzelf dat ze maar een matig talent had, maar wist ook dat er ruimte was voor vooruitgang, en Susan had daarop een zekere invloed als docente.
De sfeer in Susans studio kreeg magie door de vele Aziatische kunstwerken die er her en der stonden of hingen. Het was alsof het bij Fiona, die toch altijd ingetogen geleefd had, deed verlangen in die geheime lade te speuren naar onbestemde verlangens en onontdekt genot.
Ze dronken darjeerling-thee met overheerlijke gemberkoekjes, en zacht op de achtergrond klonk een mild strijkkwartet van Schubert toen Fiona door deze sfeer overladen voor zichzelf bedacht dat hier een echt leven geleefd werd. Artistiek, intellectueel, en ergens onzichtbaar aanwezig een geheim dat zo verhuld was dat het alleen maar op te snuiven was. Het leek knus en gekonfijt, maar die façade smolt als suiker weg. Terwijl sneeuwvlokjes op het studiovenster vielen smolt er diep in haar gemoedsstemming ook iets, en dat moest ze toegeven, had iets seksueels zonder dat ze wist hoe en waarom.
“Ik en mijn wereld, Fiona, lijken je gedachten op te eisen,” priemde Susan ongelooflijk raak, en Fiona verschoot als een kameleon van huidteint, en werd daar ook weer rood van schaamte door.
“Je schaamt je voor je gedachten, maar daar is echt geen reden voor. Je staat op een tweesprong tussen een gezapig bestaan en een intens leven waarin al je zintuigen geraakt worden.”
Het was geen wartaal voor Fiona. Ze wist precies wat ermee bedoeld werd. Ze had boeken verslonden over een groots leven, speelfilms gezien die haar emoties uiteenrukten, en had die stilletjes, in de heimelijkheid van haar kamertje, weg gestreeld met masturbaties. Maar dat grootse leven was ver van haar vandaan gebleven, met als enig raakpunt de fotografe en docente die ze ademloos bewonderde.
Zullen we het vernisje dat ons gebiedt voorzichtig met elkaar om te gaan wegkrabben en elkaar openhartiger benaderen?” Stelde Susan voor met ogen die door Fiona’s tengere lijf heen boorden en haar overal waar dat maar kon raakte.
“Ik kan het proberen Susan,” vond Fiona zelf te labiel klinken, maar ze zei het niet anders dan zo.
“Je weet intuïtief dat ik dominerend ben, ik weet zeker dat je dat aangevoeld hebt. Je weet ook dat ik jou tot me wil nemen, zonder grenzen en met een begin maar een onbekend eind. Ja, ik zie al maanden aan je blikken dat je dat voelt en weet. Je handjes die gaan zweten als ik in je nabijheid ben, je huid die klam wordt en je schrikachtige terugdeinzen als ik oogcontact met je zoek.”
Fiona had het gevoel dat dit gesprek niet plaatsvond, dat het gedroomd werd, en dat ze in bed lag op zo’n ellendig lange zondag. Maar desondanks knikte ze instemmend en voelde ze zich zo zwak als een orchidee in een wervelstorm.
“Liefje, ik weet het, want ik herken mezelf in jou en het bestaan dat ik leidde voor ik mijn man ontmoette en hij mij de echte wereld liet voelen.”
“Ik denk dat het allemaal waar is, maar ook dan weet ik niet wat ermee bedoeld wordt,” vermande Fiona zich voor het eerst na het bombardement van woorden van Susan.
“Het beste wat me ooit overkomen is is dat ik me niet door een sul van een vriendje heb laten ontmaagden maar in Brunei door twee zakenrelaties van mijn vader verkracht ben omdat ze zich miskocht voelden.”
Fiona’s gezicht gloeide bij deze shockerende opmerking, en beelden kwamen uit het niets tevoorschijn en kregen een eigen bestaan. Ze vroeg zich af hoe oud ze geweest moet zijn toen het gebeurde. Fiona schatte haar op midden dertig en probeerde zich haar voor te stellen op de leeftijd waarin ze nu zelf verkeerde.
“Verkracht!” schoof dat beladen woord over haar tong.
“Een wraakritueel in een rokerige entourage van bloemen en mystieke beelden. Ja, dat verklaart mijn passie voor aziatica. Ergens bedacht ik ooit dat ieder meisje zo haar volwassenwording zou moeten beleven, maar ik geef toe dat dat wel heel erg cynisch klinkt. We weten ook dat veel meisjes verkrachtingsfantasieën koesteren. Iedere keer als ik de geur van bepaalde bloemen, specerijen en wierook ruik komen de beelden terug.”
Fiona probeerde in de ogen van Susan de gezichten te vinden van de mannen die haar verkrachtten. Ze probeerde zich het gevoel voor te stellen, de macht en de kracht van het penetreren. Ja, ze wist alles van verkrachtingsfantasieën, en schaamde er zich voor nu Susan haar dit verteld had.
“Maar ik heb die verkrachting geïdealiseerd en zie het nu als een noodzakelijk kwaad. En geloof me Fiona, het kwaad fascineert ons. We lijken het goede te beogen, maar laten ons heimelijk door het kwaad fascineren. Geef toe dat het ook bij jou zo is.”
“Het intrigeert mij ook wel,” waagde Fiona een toegeving, maar ze was vol besef van Susans gelijk. En dat maakte Susan voor haar nog belangrijker dan in een geleidelijke opstapeling van bewondering tot dan ontstaan was.
“Maar is het kwaad het kwaad wel als het genot schenkt?” vervolgde Susan in een zegetocht op Fiona’s diepe hunkeren naar het slechte en de gemene wereld, die zo lang zo ver weg geweest leek, maar nu door Susan zo nabij leek. Het begon haar geestelijk te deformeren van de jonge vrouw van twintig tot iets dat een labiel meisje kon zijn van rond de zestien, een infantilisme dat haar niet vreemd was omdat ze haar adolescententijd zo zinloos en zonder grote daden had zien passeren. Ja, het sullige vriendje waar Susan het over had, had haar pad wel gekuist, en ze had aan hem haar maagdelijkheid opgegeven zonder diepere bedoeling, en vooral zonder het genot dat er voor bedoeld was.
“Mijn redding kwam toen ik op een heldere dag besloot in te gaan op een huwelijksaanbod van een man van dertig jaar ouder, en die naast een welgestelde aristocraat ook nog een goddelijke pervert bleek te zijn. Gered van de middelmaat en een leven van ontdekkingen begon Liefje. Blijf van mij vandaan als je gruwt van zo’n leven, maar laat je erdoor aantrekken als ergens diep in je op een geheim plekje een verlangen naar het kwaad verborgen is.”
“Ik denk wel dat dat plekje er is,” schonk Fiona zich openlijk maar ingehouden aan Susan.
Ja, het was zeker een overgave en boordevol oningeloste verlangens opende ze haar doos van pandora voor Susan om het echte leven te ondervinden dat soms zo nabij leek maar vaak onbereikbaar was.
“Je wordt om te beginnen mijn model. Dat is de beginfase van waaruit je kunt opstijgen naar een groots leven vol emoties.”
Wat een gevoel van gevangenschap moest zijn voelde voor Fiona als een bevrijding, en langzaam gaf ze zich over aan dat gevoel.
2.
Fiona stond rillerig in de ruime kleedkamer van Susan die met drukke bewegingen alles afzocht naar iets geschikts voor haar, tot ze een zwarte, Chinese japon uit de rek sleurde die op Fiona heel triviaal overkwam. Een Gesatineerde stof die bedrukt was met oosterse motieven en haar wel spannend leek. Terug in het bijtende licht van de studio trok Fiona haar lamswollen truitje en jeans uit, stil genietend van de gêne die ontstond toen ze in haar slipje stond en Susan haar in zich op nam. De japon voelde glad aan, en vooral heel nauwsluitend. Diepe splitten schoven bij iedere beweging wijdopen en lieten de zijbandjes van haar slipje zien. In de spiegel vond ze zichzelf zo anders dan het grijze muisachtige dat ze zo middelmatig uitstraalde. Sommige kleding maakt je, vond ze, maar ze vond ook dat het opwond en kon meeslepen in fantasieën. Het had iets desolaats, iets wat een prostituee zou dragen in zweterige misdaadfilms uit oude tijden.
Terwijl Fiona zich met een opgelaten gevoel bekeek in de spiegel ging Susan op zoek naar schoenen in haar maat. Schoenen die spiegelden als de piano waarop ze soms speelde en met naaldhakken waarmee ze een beeld kon beitelen, stonden uitdagend door Susan voor haar neergezet. Ze probeerde ze, en het was alsof ze voor het eerst met schaatsen op de ijsbaan probeerde te staan. Haar enkels deden meteen pijn en ze viel bijna.
“O heerlijk om je zo te zien sukkelen,” riep Susan in verrukking, “als je nu valt maak ik meteen een foto, heerlijk gekunsteld ben je zo.”
Fiona vond zich inderdaad een stuntel en een trut in dit spektakel waarin ze zich in evenwicht voelde balanceren op een koord van schaamte.
“Je bent een schatje zo,” zoefde Susans stem langs terwijl ze Fiona beetgreep om haar vallen te verijdelen, maar tegelijk ook om haar te kunnen aanraken. Ze werd op het randje van de dieprode divan geduwd voor de eerste pose voor foto’s.
“Je bent zo’n beetje zoals ik was toen ik me ouder kleedde om papafiguren te behagen,” zei Susan toen het eerste flitsen van de camera Fiona verblindde.
“Weet je hoe ik mijn man ontmoette? In Spanje op een terras. Mijn ouders waren in het Prado en ik zat in een nietig zomerjurkje mannen te provoceren. Ik was eerst in het hotel gebleven om ze te laten vertrekken zodat ik ongezien iets gewaagds kon aantrekken. Ik masturbeerde voor ik het hotel verliet want ik wilde met een orgasmengevoel over straat. Mannen die er feeling voor hebben voelen dat aan. Harold was zo’n typische bleke Brit, maar daarachter ging iets obsceens schuil dat ik meteen aanvoelde. Met van die geniepige, verfijnde maniertjes begon hij me te intrigeren bij de wijn met diepzinnige verhalen over macht en onmacht, waar ik een jaar eerder al eens in Brunei mee geconfronteerd geworden was. Net als jij twintig, liet ik me door hem inpalmen, en palmde ik hem in. De dag erop wilde hij me emotioneel shockeren door me mee te nemen naar het stierenvechten. Maar eigenlijk wond het me meer op dan dat het me shockeerde. Het was alsof ik in een geestelijk orgasme raakte toen dat arme beest uit z’n lijden verlost werd. En ik wist dat Harold een pervert was, maar een intelligente.”
Fiona voelde de spanning van Susans verhaal perfect aan, en in de opwinding die dat schonk dreef ze zich naar een gewaagde pose met haar benen wijd maar met de japon half over haar dijen en slipje gespannen.
Het flitsen zweepte haar op, zoals Susans woorden dat ook deden.
“Hij nam me mee naar één van de mooiste kathedralen. Ik werd misselijk van de sluier van de katholieke wreedheid die er na eeuwen nog hing. De geur maakte me gek van opwinding, maar vooral de nabijheid van die veel oudere man beïnvloedde mijn stemming. Hij raadde mijn emotionele staat en schoof onmerkbaar voor de schaarse kerkgangers zijn hand in mijn slipje en dwong me tot een orgasme. Daarbij bleef het Spaanse avontuur beperkt, maar we hadden telefoonnummers uitgewisseld voor in Engeland, en op de dag dat ik arriveerde belde ik hem meteen. Ik wilde hem voor zijn om hem te laten voelen dat het bij mij nog dieper zat dan bij hem. Ik zou hem zelfs gesmeekt hebben. Ik kreeg hem eindelijk te pakken en we spraken af in het chique Lilly’s. Daar raakte ik verder in zijn ban. Daar deed hij mij het voorstel met hem te trouwen, maar pas na onze eerste nacht samen die hij door een vriend zou laten filmen.”
“Jullie eerste keer samen is op de film?”
“Ja, met alle ranzige details en met als doel te voorkomen dat ik zou terugkrabbelen. Maar uiteraard was ik dat helemaal niet van plan. Het viel bij mijn ouders ook goed, want ondanks dat ze hem veel te oud vonden waren zijn macht en geld interessant genoeg om een moreel oordeel even te vergeten. We hielden het allemaal heel verborgen om geen journalistieke commotie te veroorzaken. Mijn leven was ontwaakt.”
Fiona schoof de zoom van de japon opzij zodat de spanning die de welving van haar venusheuvel veroorzaakte zich delicaat aftekende in de elastische stof van haar slipje.
Susan had met haar relaas haar opwinding zo opgedreven dat het beetje rem dat ze nog bezat met overmacht verdreven was. En zo fotografeerde Susan haar ook, met de spanning in haar ogen en een slipje dat beduimeld was door de verborgen opwinding die altijd uitwegen vond.
“Ik maak je heet met mijn vroege ervaringen geloof ik,” tartte Susan haar toen ze achterover lag en zich met wijde gespreide fotograferen liet. Ja, zo was het, als Susans man hier nu zou zijn zou ze hem niets in de weg leggen als hij haar zou willen nemen. Bestonden dat soort perverse stellen immers niet?
“Nu zonder liefje, die stap is nu niet zo groot meer,” klonk Susans stem als de duivelse verleiding die in duisternis neerstrijkt en zich oppermachtig toont.
De manier waarom ze haar benen introk en haar slipje met gebolde rug afstroopte voelde stom en onelegant, maar toen ze met geopende benen haar bloem aan Susan toonde en zo gefotografeerd werd wist ze dat er iets onomkeerbaars geschied was en dat haar leven een wending kreeg die haar verslinden zou.
|
om mee te beginnen
prachtig en mild
bijzonder
spanking verhalen
Verhalen 
Verhalen
zorgvuldig te zijn in het opstellen van een reactie. 
button een heleboel verschillende 
zitten?