Waarin Kim haar eerste echte keuze maakt.
De avond sluimerde, de maan deed haar best om achter de wolken tevoorschijn te komen. Kim keek ernaar en huiverde licht. Ze wist dat dit de avond zou zijn. Nooit had ze zichzelf zo vrij gegeven, als dat ze dat deze avond zou doen.
Haar mobiel snerpte door de stilte heen.
“Ga voor het raam staan en doe de gordijnen een stukje open. Ik wil dat je overbuurman je kan zien. Kleed je langzaam uit en kijk dan in je nachtkastje.”
Kim legde trillend haar mobieltje op het nachtkastje en liet haar hand naar de lade gaan...
‘Nee Kim, dat zou niet slim zijn,’ dacht ze bij zichzelf terwijl ze haar hand terug trok en naar de gordijnen liep. Ze gluurde er doorheen en natuurlijk, zag ze haar, reeds kalende, buurman er doorheen in zijn kamer aan het rommelen.
Kim zuchtte zacht en trok de gordijnen een stukje open. De rode stof was zacht.
‘Het lijkt verdorie wel een bordeel,’ dacht ze ironisch.
De gordijnen waren nu zover open dat haar buurman haar duidelijk kon zien, als hij uit het raam keek tenminste. Stilletjes hoopte Kim dat hij dat niet zou doen. Zonder haar buurman verder een blik waardig te gunnen, begon ze zich te ontkleden. Al haar kleding gooide ze op een rommelige hoop naast haar bed.
Daar stond ze dan, zonder enige kleding aan, in het volle zicht van haar buurman. Uit haar ooghoeken keek ze of hij het had gezien. Ze kon hem niet op gluren betrappen dus voorzichtig deed ze de lade van het nachtkastje open. Als een duveltje uit een doosje kwam daar een zeer erotisch setje van leder uit. Het was een korset met een string en een rokje dat nogal klein leek.
Nogmaals liet haar telefoon haar weten dat ze een sms had. Trillend las ze het bericht, terwijl ze eigenlijk al wist wat dat haar zou melden. Gehoorzaam trok ze het setje aan en ging weer voor het raam staan. Ze voelde zich nu heel erg bekeken. Weten deed ze dit niet, haar blik was op de maan gericht die nog steeds zijn pogingen deed om achter de wolken vandaan te komen.
Terwijl ze daar stond, vroeg Kim zich af of ze dit echt wel wilde. Deze man had ze in de trein ontmoet, kort en vluchtig. Ze had samen met hem in de coupe gezeten. Hij had haar doordringend aangestaard en om haar nummer gevraagd. Alsof ze wel ‘moest’ had ze hem het nummer gegeven. Daarna had ze allerlei wilde sms’jes gekregen waarin hij haar dingen liet doen. Gewillig had ze zich hieraan overgegeven, zonder erbij na te denken.
Het had een bijzonder effect op haar gehad. Ze wilde hem niet teleurstellen.
Nu ze met de open gordijnen hier stond, voelde ze een vreemde warme over haar komen. Het gevoel van vertrouwen en onderdanigheid sloop stilletjes binnen.
Voorzichtig gluurde ze weer naar de overbuurman. Hij hield nu een stuk papier voor het raam en keek haar doordringend aan.
“Jij behoort ons toe, bel dit nummer: 0698533652."
Ze was behoorlijk geschrokken en schoof onmiddellijk de gordijnen dicht.
Wie was ons en wat betekende dit? Na enige minuten naar de dichte gordijnen te hebben gekeken, gluurde ze er voorzichtig tussendoor. Nog steeds stond de buurman daar met dat briefje.
Ze wist dat ze kon weigeren, gewoon niet bellen en alles bleef zoals het was. Toch was het alsof ze werd getrokken, een gevoel vanuit het diepste van haarzelf maakte iets in haar los. Bellen was natuurlijk een optie en dan zou ze wellicht die veiligheid voelen die de man uit de trein haar had beloofd.
Trillend van opwinding pakte ze haar telefoon en belde het nummer...
(wordt vervolgd)
|
om mee te beginnen
prachtig en mild
bijzonder
spanking verhalen
Verhalen 
Verhalen
zorgvuldig te zijn in het opstellen van een reactie. 
button een heleboel verschillende 
zitten?