Gepost op zaterdag 16 april 2005 - 10:57 am: |
|
| Gehoorzaam
Gek van verlangen
Opgedragen aan Maarten, onze nieuwe schrijver in spé Vroeg in de avond had ze hem bevolen naar boven te gaan en zich te ontkleden. Toen hij in de slaapkamer kwam, zag hij zijn kleding voor deze avond al op het bed uitgespreid liggen. Riementuigje, boeien en blinddoek lagen zij aan zij met dildo’s en klemmen. De rillingen hadden over zijn lichaam gelopen bij het zien van een knalrode spagghetiflogger met daarnaast een bamboestokje. Toen hij haar naar boven hoorde komen, liet hij zich op zijn knieën zakken en boog zijn hoofd. Ze keek op hem neer met een glimlach op haar lippen. Ze pakte zijn hoofd tussen haar sterke handen en liet hem opkijken. “Wil je mijn slaaf zijn vanavond? Zul je gehoorzaam zijn? Of zal je net zoals vanmiddag brutaal zijn. Daar krijg je trouwens nu wel straf voor.” Ze keek in zijn ogen en zag hem sidderen van angst. “Ja, het is goed dat je bang bent, dat zal je er misschien van weerhouden om brutaal te zijn tegen je meesteres. Je zou zo langzamerhand toch beter moeten weten. Brutaal zijn betekent straf, gehoorzaam zijn betekent genot.” Ze had het riementuig gepakt en hem ‘aangekleed’. Op zijn buik op het bed gelegen, had ze zijn rug en billen bewerkt met de flogger. Stil had hij zijn straf ondergaan, geen geluid had hij durven maken. Hij had aan de manier waarop ze de zweep hanteerde gemerkt dat ze daadwerkelijk boos was. Hij had haar die middag net zolang geplaagd en uitgedaagd totdat hij wist dat hij te ver was gegaan, en dat de straf die hij zou moeten ondergaan zwaar zou zijn. Ze had hem met zijn rug tegen de bedpaal vastgebonden en zijn tepels voorzien van klemmen. Daarna had ze het bamboestokje gepakt en in een rap tempo zijn lichaam gegeseld. Uiteindelijk had hij het uitgegild en tergend langzaam had ze hem losgemaakt. Met de blinddoek voor zijn ogen had ze hem tegen haar warme lijf aangetrokken en hem een beetje bij laten komen. Toen ze zijn ademhaling weer in een normaal tempo hoorde gaan, begon ze zijn kringspier te manipuleren. Rustig oefende ze voldoende druk uit en even later voelde ze zijn lichaam haar vinger tegemoet komen. Een kreun van genot ontsnapte aan zijn lippen toen haar vinger naar binnen verdween. “Kom, op je handen en knieën, en biedt die prachtige kont van je aan.” Haar stem was zacht maar dwingend. Snel draaide hij zich om en stak zijn kont in de lucht. De dildo vond zijn weg naar binnen en hij kon het niet laten om genietend met zijn heupen te draaien. Maar ze was nog niet klaar met haar straf, ze duwde hem met zijn rug tegen het bedboord en ging schrijlings over hem heen zitten. Hij vond haar warme en vochtige grotje en begroef zijn stijve lul diep in haar buik. Langzaam begon ze met haar heupen te bewegen terwijl ze haar nagels in zijn tepels zette. Hij liet haar gaan en duwde alleen zijn heupen zo ver mogelijk naar voren. Hij vond het jammer dat ze de blinddoek niet had afgedaan, want hij vond het een prachtig gezicht om zijn meesteres te zien klaarkomen. Hij spitste zijn oren om elke verandering op te merken en aan haar ademhaling kon hij merken dat ze op het punt stond om klaar te komen. Hij legde zijn handen op haar rug en hield haar stevig vast. Toen haar orgasme losbarstte moest hij op zijn lippen bijten om niet samen met haar te komen. Maar hij wist dat als hij dát zou doen, haar wraak erger zou zijn dan de zwaarste straf die hij kon bedenken. Uitgeput rolde ze van hem af en ging naast hem liggen. “Kom maar.” Ze spreidde haar arm open en hij vlijde zich tegen haar warme lichaam aan. Hij drukte zijn wang tegen haar linkerborst en zijn mond was vlakbij haar gezwollen tepel. Ze gaf hem een duwtje. “Toe maar, proef maar. Maak mama maar blij.” Bijna dronken van blijdschap likte hij met zijn tong over haar tepel om het vervolgens tussen zijn lippen op te zuigen. Zijn tanden knabbelden zachtjes en hij wist dat het goed was toen ze begon te kreunen. “Oh ja, maak me maar gek, gek van verlangen. Kom maar jongen. Zolang je gehoorzaam bent, mag je alles.” Een glimlach trok over zijn gezicht terwijl hij dacht aan wat ze zojuist met hem had gedaan en hij voelde de zweepslagen nog steeds op zijn billen branden. Hij hield intens veel van zijn meesteres, en hij wist dat zij heel veel van hem hield, want niemand anders zou hem zoveel genot kunnen schenken. Niemand anders zou kunnen weten hoe hij zich voelt als hij aan haar voeten ligt en gehoorzaam haar bevelen uitvoert. https://www.marny.nl
Soms mag een fantasie een fantasie blijven.
|
|
Janneman
Oppasser
Bericht Nummer: 120 Aangemeld: 03-2004
Beoordeling: nog geen Stemmen: 0 (Waardeer!) | Gepost op zaterdag 16 april 2005 - 07:25 pm: |
|
Uitstapje |
Eigenlijk zou ik mij stil moeten houden totdat Maarten, aan wie dit verhaal tenslotte is opgedragen, als eerste de gelegenheid heeft gehad te reageren. Waar ik mij doorgaans redelijk goed kan beheersen ben ik nu toch te ongeduldig om te wachten. Marny maakte mij een compliment vanwege mijn uitstapje naar weer een ander aspect van de mooie wereld van de BDSM, maar bewijst met haar verhaal zelf ook wel buiten de gebaande paden van haar eerdere verhalen te kunnen treden. Het is altijd leuk om te lezen waar iemand mee komt als hij of zij iets beschrijft dat buiten de 'normale' ervaringswereld lijkt te vallen. Dat was ook in dit geval heel mooi om te zien want Marny beschrijft dit 'omgekeerde' gebeuren eigenlijk 'gewoon' zoals ze al haar verhalen vertelt. Juist dat maakt het heel natuurlijk en aangenaam om te lezen. Het zou eigenlijk wel mooi zijn als een slaafje dit nog eens 'aan den lijve' zou meemaken. Janneman
Fantasie is belangrijker dan kennis - Albert Einstein
| |
maarten
Nieuw lid
Bericht Nummer: 3 Aangemeld: 04-2005
Beoordeling: nog geen Stemmen: 0 (Waardeer!) | Gepost op zaterdag 16 april 2005 - 10:40 pm: |
|
aangespoord |
Beste Marny, vereerd, meer nog, ontroerd ben ik. Hoe kan jij, die me niet kent, zo in mijn ziel kijken, zo mijn verlangens bevroeden? Of zijn we dan toch allemaal gelijk, met dezelfde behoeften? Meer en meer begin ik dat laatste te denken. Misschien zijn alle mensen wel zielsverwant. Alleen communicatie kan dat aantonen. Daarom hoop ik dat ook anderen hun zielenroerselen aan dit scherm willen toevertrouwen in de vorm van een verhaal. Zelf wil ik wanneer de tijd daar rijp voor is en de goddelijke inspiratie het toelaat, gaarne een nieuwe poging ondernemen. Dat is het minste wat ik na jouw mooie woorden kan doen, niet? maarten.
|
anima
Bevlogen lid
Bericht Nummer: 93 Aangemeld: 08-2004
Beoordeling: nog geen Stemmen: 0 (Waardeer!) | Gepost op maandag 18 april 2005 - 12:08 pm: |
|
uitstapje |
Ook ik verwonder me over de evidentie waarmee je dit beschrijft Marny, alsof het vanzelf gaat, terwijl het helemaal niet zo vanzelfsprekend is. Het is erg vlot geschreven, en ook deze keer lees ik er weer liefde en plezier in, heerlijk. Dank je voor dit hoogst aangename uitstapje. Liefs, Anima. P.S.: Zijn er nog mensen die zich aan een uitstapje willen wagen?
"Sta op", sprak Hij, "opdat je voor Me kan knielen."
| |
|