Paul Gérard
Oppasser
Bericht Nummer: 0 Aangemeld: n.v.t.
Beoordeling: Stemmen: 1 (Waardeer!) | Gepost op vrijdag 11 april 2003 - 10:57 pm: |
|
De volgende bijdrages stonden in het oude Gastenboek van deze site en wel degene die specifiek gingen over "Het Instituut". Afzender: chelle - donderdag, 20 september 2001 om 19:07 Waanzinnig verhaal. het Instituut voor DO & A...... echt het mag van mij nog wel een aantal afleveringen doorgaan. Ook wat dieper op de personen en wat ze beleven... echt heerlijk....... Afzender: Mondi (geen e-mail) - zaterdag, 21 juli 2001 om 22:58 Waar blijven de verslagen uit HET INSTITUUT? Ik wacht met spanning Afzender: Zofia Radziwill - donderdag, 7 juni 2001 om 15:39 Hai lieve Paul, Je verhalen worden steeds beter, en superleuk dat Marjan ook weer v/d partij is !! Ik verheug me nu al op de 'lessen' in de kostschool !! Liefs en x-jes van 'Dawn-Aya'.
schrijven is mijn lust en leven
| |
Meester G
Gast
Bericht Nummer: 0 Aangemeld: n.v.t.
Beoordeling: Stemmen: 2 (Waardeer!) | Gepost op vrijdag 25 april 2003 - 05:19 pm: |
|
Nachtkusje Hallo Paul ik vind je verhalen mieters, echter, in "het Instituut" gaat wat mis: in "Klasse-oudste" komt Moniek meisje Juliette berichten "Je wordt op (in?) de gymzaal verwacht, over een uur" en dan in "Een nachtkusje": * moet meisje Juliette zich ineens melden in de bibliotheek; * en ook nog bij 'n onbekende Juffrouw V (via 'n uitzendburo ingehuurd?); * ook is de titel "een nachtkusje" niet helemaal de vlag die de lading dekt. maar ik blijf 't wel gaaf vinden Mr G*
|
Paul Gérard
Oppasser
Bericht Nummer: 6 Aangemeld: 04-2003
Beoordeling: nog geen Stemmen: 0 (Waardeer!) | Gepost op zaterdag 26 april 2003 - 12:21 am: |
|
dank: reactie op "nachtkusje" Wow Mr. G. wat scherp... maar, de correctie in Klasseoudste was reeds gemaakt, alleen vergeten up te loaden. En de titel van het verhaal....dat merk je pas als je het vervolg leest (laatste aflevering van dit hoofdstuk). Ik denk vaak bij mezelf: ben ik niet te perfectionistisch bezig. Ik wil graag dat alles klopt en ja, op het moment dat je zo;'n verhaal als Klasseoudste schrijft heb je wel een vaag idee wat daarna moet gebeuren, maar vaag blijft het. Dus besloot ik dat het gymlocaal niet een uitdagende locatie was. Juliette had al gymnastische oefeningen moeten doen, en Moniek en Marjan waren al in de gymzaal geweest. Dus changing of plans: op naar de bibliotheek. Maar dan: wie is de bibliothecaresse. Uiteindelijk koos ik voor Vatjana. Maar ja, haar persoonsbeschrijving (in even voorstellen) is al van zo'n 15 jaar geleden schat ik. Dus.... Ik ben je dus zeer dankbaar voor je opmerking: het motiveert me in mijn perfectionisme. Dus alsjeblieft: blijf komen met je scherpzinnige observaties.
verhalen maken dromen waar
| |
Mr G
Nieuw lid
Bericht Nummer: 2 Aangemeld: 04-2003
Beoordeling: nog geen Stemmen: 0 (Waardeer!) | Gepost op zaterdag 26 april 2003 - 03:24 pm: |
|
Juf "V" Beste Paul, "Het Instituut" in "klasse-oudste" laat je Moniek een boodschap overbrengen, maar kan dat wel? Moniek is nog maar 'n novice, normaal gaan de meisjes onder begeleiding, nu mag ze alleen door het gebouw zwerven, dat kan haar nieuwsgierig maken en lokalen doen betreden waar zij, gezien haar status, niet mag komen, Juf 'V', 'n oudere dame met 'n grijzend knotje, en gekleed in grijs en grijs, in de bibliotheek: Vatjana??? neen....... Vatjana kan niet stil zitten, zij is creatief en in beweging, en gekleed in GRIJS en GRIJS??? Volgens mij bestaat die kleur niet in de kleding van Vatjana, Paul, haal Vatjana uit de bieb weg, dat is geen plaats voor haar, daar zal zij tussen die geschreven woorden een zwijgzame dood sterven. Succes verder, ik wacht....Mr G*
|
Paul Gérard
Oppasser
Bericht Nummer: 8 Aangemeld: 04-2003
Beoordeling: nog geen Stemmen: 0 (Waardeer!) | Gepost op zaterdag 26 april 2003 - 07:12 pm: |
|
Juf V. de zelfstandigheid van Moniek Je hebt een héél interessant punt: kan Moniek zelfstandig door de Kostschool lopen. Ik heb het eerst nog even nagekeken: in Kostschool (ook ik weet niet uit mijn hoofd wat ik allemaal precies heb geschreven. Moniek weet van Het Instituut (daar is ze immers tot nu toe in opgeleid), maar ze weet nog niet dat de Kostschool slechts tijdelijk is, en fake. Wel dat er een relatie is tussen Het Instituut en de Kostschool. Ze krijgt dus wel niet zo veel vrijheid als Marjan, maar veel meer vrijheid dan Juliette. Bovendien: ik deze scène nog nodig voor de nieuwe scène tussen Marjan en Moniek. Hoe weet ik nog niet precies. En de vernedering van Juliette om betrapt te worden door het meisje dat ze net heeft zien straffen, was een te mooie kans om te laten liggen. Maar ik beloof je: Moniek zal heel weinig vrijheid krijgen als ze haar boodschap moet doen, en meer dan een boodschap afleveren zal het niet zijn. Dan Vatjana. Je hebt helemaal gelijk dat invoeren van Vatjana als bibliothecaresse geen schoonheidsprijs verdient. Ik zat gewoon even vast door de beperkingen die ik eerder creëerde bij het schrijven van “Even Voorstellen”. Vatjana’s karakter (beschreven in Huiswerk) staat wel erg ver van de verzuurde bibliothecaresse die ze moet spelen. Toch zal de bibliothecaresse altijd een meisje/vrouw zijn die een oudere vrouw moet spelen. Want dat levert dan weer mogelijk nieuwe vernederende situaties op. Maar helaas: het omwerken van “Even Voorstellen” staat niet zo hoog op mijn lijstje. Dat gaat ten koste van het schrijven van de verhalen zelf. En dat wil ik gezien de beperkte tijd die ik heb, nog niet. Voordat het zover is zul je het dus met juffrouw V. Moeten doen. En dat “juffrouw V.” vind ik zelf wel weer een aardige vondst. Nogmaals bedankt voor je schrandere opmerkingen, Paul
verhalen maken dromen waar
| |
Luka Gast
Bericht Nummer: 0 Aangemeld: n.v.t.
Beoordeling: nog geen Stemmen: 0 (Waardeer!) | Gepost op zondag 20 april 2003 - 09:21 pm: |
|
Ik heb net alle instituutsverhalen gelezen en ik heb, serieus, nog nooit iets seksueels gelezen dat zo intens, zo compleet, zo wreed, ontroerend, luchtig, grappig, wetend en zo zorgvuldig was. Ik ben echt verbijsterd. Hierbij valt Histoire d'O totaal in het niet.Verbijstering
|
Paul Gérard
Oppasser
Bericht Nummer: 4 Aangemeld: 04-2003
Beoordeling: nog geen Stemmen: 0 (Waardeer!) | Gepost op donderdag 24 april 2003 - 07:09 pm: |
|
Mijn God, Nu ik je berichtje voor de tweede keer gelezen heb, begrijp ik waarom ik het zo snel gelezen heb: het schaamrood stijgt me naar de kaken. Ten eerste is Histoire d'O mijn grote voorbeeld, altijd al geweest. En ten tweede, oeps, eh, ik zeg maar zo, ik zeg maar niks. Het is gewoon te veel. Ik zal maar moeten aannemen dat je het echt meent. Maar....waar ik nu zo vreselijk benieuwd naar ben is waarom je zo verrukt bent. Vaak gaat het verhaal -al schrijvend- zijn eigen weg. Zo zijn Juliette en Marjan bij toeval in het verhaal opgedoken. En is het verhaal over Het Instituut wezenlijk verandert sinds het in gebruik is als Kostschool... Worden momenten die ik nodig heb om gaten in het verhaal te vullen ineens op hun eigen wijze heel spannend....
verhalen maken dromen waar
| |
Luka
Gast
Bericht Nummer: 0 Aangemeld: n.v.t.
Beoordeling: Stemmen: 1 (Waardeer!) | Gepost op zaterdag 26 april 2003 - 05:44 pm: |
|
Verrukt Beste Paul, Wat ben je bescheiden. Maar je hebt wel gelijk dat ik me een beetje heb laten gaan in het uitdrukken van mijn enthousiasme. Histoire d’O versus Het Instituut Ik wil ook eigenlijk niks afdoen aan Histoire d'O. Denk aan een zin als 'Hij hield zijn hand in de opening van haar buik om haar te laten voelen hoe zwak zij was, ' of de manier waarop O helemaal aan het begin met haar billen het leer van de achterbank voelt in de taxi. Maar voor mij is Histoire d'O uiteindelijk iets te grimmig. Eigenlijk precies zoals de directeur van het Instituut het zelf verwoordt: dat ze in Roissy teveel boeken van Skinner en Pavlov hebben gelezen, en dat hij zelf zijn pupillen op een andere, subtielere manier iets wil bijbrengen, afgestemd op hun innerlijk en op de verlangens van degene die hen heeft gestuurd. innerlijke strijd Juliette Erg treffend vind ik de opmerking van Maartje in het verhaal Klasse-oudste: dat ze het heerlijk vindt om Juliette's innerlijke strijd te zien. Het is net alsof alle verhaallijnen, ontmoetingen en karakters in de hele raamvertelling allemaal samen die innerlijke strijd waar Maartje het over heeft steeds weer vanuit een andere hoek laten zien. Bij Juliette is het de totale vernedering, omdat ze van zo hoog valt, en zo misplaatst is, op kostschool. Die scène bijvoorbeeld waarin ze door de directeur met een veer wordt geplaagd: dat hij plotseling ophoudt en haar laat voelen hoe ver ze is meegegaan en waar ze eigenlijk mee bezig is. Een soort katharsis. Marjan en Moniek Tussen Marjan en Moniek is het meer de onvoorspelbaarheid van wie nu weer de sterkste kaarten in handen heeft, en het versterken en afzwakken van de spanning, als ze soms ook gewoon heel onbevangen samen zijn. De stijl waarin ze praten (losjes, luchtig, spreektaal) past daar ook helemaal bij. Het hoogtepunt van de relatie Moniek/Marjan vind ik tot nog toe als Moniek geslagen gaat worden en Marjan haar vast moet houden: dat er dan één moment van toenadering is, .....maar Marjan zich vervolgens aan de zijde van de macht schaart. En over dit alles heen de gedecideerde, geamuseerde blik van de directeur die elders met zoveel inzicht de leden van zijn staf portretteert, en die eerder al tegen Marjan heeft gezegd dat ze ten opzichte van Moniek 'heel ver mag gaan'. spelen met Moniek Het is ook de manier waarop er met Monieks gevoelens wordt gespeeld en de reeks van reacties die zij daarop geeft - niet alleen maar passief (zoals O in Histoire d'O) maar soms nota bene bijdehand, bijvoorbeeld als ze op het strafbankje nog de tegenwoordigheid van geest heeft om Juliette op stang te jagen. Haha. Kortom, ik ben er allemaal erg van gecharmeerd en laat als lezer nog graag veel met mijn gevoelens spelen. Groetjes, Luka
|
Paul Gérard
Oppasser
Bericht Nummer: 7 Aangemeld: 04-2003
Beoordeling: nog geen Stemmen: 0 (Waardeer!) | Gepost op zaterdag 26 april 2003 - 06:09 pm: |
|
innerlijke strijd Je verwoord prachtig wat ik graag in mijn verhalen wil leggen: innerlijke strijd. Straf, vernedering, onderwerping, pijn: het gaat erom wat ze voelen bij het ondergaan en liever nog: vóórdat ze het ondergaan. Zodat zelfs het niet straffen straf wordt. Er wordt me wel eens gezegd dat het wel wat harder mag.... Maar dan is het zo moeilijk om mee door te gaan. Ik begrijp dat sommige lezers smachten naar meer... maar als je alles hebt is er niets meer te verlangen. En de angst voor meer is zo mooi... Dat je ook het verschil in stijl aanstipt wanneer Marjan en Moniek samen zijn: juist dat was voor mij heel erg spannend om te schrijven. Met als grote vraag: kan ik ook dat? En ja, zulke kleine grapjes als Moniek die Juliette op stang jaagt, dat ontstaat al schrijvend en geeft zo'n heerlijke kick als het (soms bij toeval) ontstaat: zo'n klein stukje kan mijn hele dag goed maken. lange uitgebreide reacties dan schreef je me (voor de lezers: ik heb Luka's brief zelf op de site gezet en de ps weggelaten) dat je er aan twijfelde of zo'n lange reactie wel hier op zijn plek was. Ja dus! Ik heb hem zelf maar even van kopjes voorzien, want ik denk dat het heel informatief is voor alle lezers. En je weet echt niet hoe blij ik ben met dergelijke gedetailleerde bijdragen. Dus lezers: laat je hierdoor inspireren. Paul
verhalen maken dromen waar
| |
anima
Bevlogen lid
Bericht Nummer: 66 Aangemeld: 08-2004
Beoordeling: nog geen Stemmen: 0 (Waardeer!) | Gepost op maandag 03 januari 2005 - 11:22 am: |
|
Heerlijk |
Ik heb net het einde van de Franse les gelezen, en deze had ik niet zien aankomen, wat een briljante eenvoud meisje Juliette voortaan in de hoek te laten staan. Grappig en toch... Net dat is wat ik zo waardeer aan 'Het Instituut', hoe humor en genante ernst perfect hand in hand gaan. Ik kan alleen maar zeggen dat je hiermee perfect het innerlijke meisje van elke vrouw weet te vangen. Dank je voor de fijne leesuurtjes die ik tot hiertoe al beleefde met je verhalen. Mvg, Anima.
"Sta op", sprak Hij, "opdat je voor Me kan knielen."
| |
marty
Gast
Bericht Nummer: 0 Aangemeld: n.v.t.
Beoordeling: nog geen Stemmen: 0 (Waardeer!) | Gepost op zaterdag 19 maart 2005 - 04:18 pm: |
|
nablijven |
Mooi verhaal, dat "Nablijven". Lekker dat ze in de hoek moet staan, en in de houding. Spannend dat juffrouw V. haar verraden heeft. Alleen qua stijl wat veel herhalingen en misschien ook wat veel elliptische zinnen.
|
eelise
Nieuw lid
Bericht Nummer: 1 Aangemeld: 01-2006
Beoordeling: nog geen Stemmen: 0 (Waardeer!) | Gepost op woensdag 11 januari 2006 - 01:26 pm: |
|
het onderzoek |
Ik las met veel genoegen het gedeelte over het onderzoek. Dit moet ik vooraf aan mijn Meester laten lezen. W/wij zijn al ettelijke jaren gehuwd, de laatste jaren in een D/s vorm, maar zo n onderzoek zou nog dingen aan het licht kunnen brengen die Hij niet van me weet, sterker nog, dingen die ikzelf niet van me weet.Hier zal zeker nog in O/ons kelderke over nagepraat worden. onderdanige groet eelise
|
Groentje Gast
Bericht Nummer: 0 Aangemeld: n.v.t.
Beoordeling: Stemmen: 1 (Waardeer!) | Gepost op maandag 23 januari 2006 - 09:45 pm: |
|
Onvoorstelbaar |
Ik weet niet of dit de juiste plek is om het te laten weten maar wat een geweldige schrijver ben jij! Ik loop al jaren met gevoelens die volgens mijn opvoeding niet kunnen maar ik heb nooit geweten dat er iemand is die ze zo precies 'op papier' kon zetten. Ik ben er van onder de indruk dat je in dit verhaal de spanning en het psychologische spelletje zo goed kan omschrijven zonder te vervallen in platte scene's. En het gemak waarmee jij je kan inleven in de gedachte van een onderdanige vrouw... Ik wacht met spanning op het vervolg van de tuchtraad!
|
louis
Nieuw lid
Bericht Nummer: 3 Aangemeld: 01-2007
Beoordeling: nog geen Stemmen: 0 (Waardeer!) | Gepost op donderdag 11 januari 2007 - 12:12 pm: |
|
Het Instituut |
Ik vind het jammer dat er geen instituut is waar jongens en mannen door de medewerksters bestraft worden met harde spanking en zo. Vroeger had je ook kostscholen voor jongens en daar ging het er ook hard aan toe et caning en harde strenge regels.. Dit ging op de blote kont en handpalmen maar ik kreeg ook de koude douche op op de voetzolen geslagen door de Juf en Directrice. Ik ben nu 42 jaar en mis het wel al deed het pijn. Was er maar zo'n huis waar ik dat weer kon meemaken cq herineringen opdoen aan die tijd. mvg louis
|
L Gast
Bericht Nummer: 0 Aangemeld: n.v.t.
Beoordeling: nog geen Stemmen: 0 (Waardeer!) | Gepost op vrijdag 06 april 2007 - 01:44 am: |
|
mooi |
Mooi verhaal, het "onderonsje". Wat intimiteit, elkaar peilen, een beetje spanking en vernedering - helemaal af. (ben ik al aan 20 woorden?) L.
|
The Inventress
Nieuw lid
Bericht Nummer: 3 Aangemeld: 10-2007
Beoordeling: nog geen Stemmen: 0 (Waardeer!) | Gepost op maandag 08 oktober 2007 - 03:31 pm: |
|
Het Instituut |
Ik wacht met smart op een vervolg... writers block ? Toch 1 negatieve reactie (voor het eerst) ik vindt het verhaal wel een klein beetje doodbloeden. Het laatste was echt een beetje saai. Terwijl ik met de rest echt elke dag online keek of er al een vervolg was. Greetz Inventress
|
lil' angel
Beginnend lid
Bericht Nummer: 6 Aangemeld: 06-2007
Beoordeling: nog geen Stemmen: 0 (Waardeer!) | Gepost op zondag 21 oktober 2007 - 04:25 pm: |
|
Als het verhaal samen komt. |
Beste Paul Gérard, Ik vond het een bijzonder mooie reeks verhalen. Ik ben begonnen met het lezen van verhaallijn meisje Marjan, omdat vooral haar begin, het eerste verhaal me ontzettend aansprak. Zo ben ik ook bij de verhalen van het instituut gekomen. Maar als je die verhalen leest raak je steeds meer verstrikt in de verhalen van de andere 2 meisjes en eigenlijk ook Maartje. wat ik erg jammer vond was dan ook dat aan het einde van de reeks Marjan het steeds minder over haar ging en het als het waren langzaam uitdooft. Ook wordt "onderonsje" niet bij haar verhaallijn genoemd terwijl, naar mijn ideé, dat toch echt een verhaal is waarin zij een belangrijke rol speelt en ook het einde vormt van haar verhaallijn. Na haar verhaallijn was ik zo verwart in het verhaal van Moniek dat ik die dus ook wilde gaan lezen maar al lezende kwam ik er achter dat je dan het zelfde probleem ondervind. Dus toen ben ik alle verhalen maar op volgorde gaan lezen, zoals in het menu aan de zijkant (met uitzondering van de verhalen die alleen over het gebouw gingen enz.) En toen was het verhaal opeens een stuk beter te volgen en vielen alle stukjes vanzelf op zijn plaats. Nu heb ik net het laatste verhaal gelezen, onderonsje, waarin alledrie de meisjes weer samen komen en het voelt als een ware happy ending, welliswaar een hele aparte happy ending, maar ook zeker een hele mooie. Ook daarom voor je verhalen zelf niets dan lof, alleen de opbouw via de 4 verhaallijnen is verwarrend en leest wat ongemakkelijk. Mijn tip dus daar eens naar te kijken. Tot slot wou ik nog zeggen dat die beschrijving van Opvoeder, geen vader, erg mooi is. Sluit vrijwel perfect aan bij wat ik voel dat ik nodig heb. Hoewel iets meer liefde op z'n tijd op wel fijn is Heel mooi. Groetjes, angel
An evil little angel, is this possible? Look at me and think again.
| |
legna
Nieuw lid
Bericht Nummer: 1 Aangemeld: 11-2011
Beoordeling: nog geen Stemmen: 0 (Waardeer!) | Gepost op dinsdag 01 november 2011 - 03:08 pm: |
|
Meeerrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrr |
WAUW zojuist het verhaal van Het Instituut gelezen en wauw wat een genot was dat! Mijn reactie is dat ik eigenlijk nog veel meer wil lezen. Dit zijn van die verhalen die ik wil blijven volgen en ondanks mijn angst voor canes was 1 van mijn vele gedachtes... WAAR KAN IK MIJ INSCHRIJVEN!!! Groetjes, legna
|