| Gepost op zaterdag 17 mei 2008 - 05:11 pm: | 
|
|
Ze had haar zin gekregen: een uurtje langer opblijven met de belofte om dan ook ECHT naar bed te gaan....
Zaterdagavond, zo rond de klok van 20.30 uur...
“Ah, mag ik opblijven, alsjeblieft?”
Met puppy-oogjes probeer je je zin te krijgen. Zoals je daar zo voor me staat, je haren in een staart, hoofd ietsjes schuin en dan die ogen... die niet te omschrijven zijn. Het zorgt er in ieder geval voor dat mijn strenge voornemens smelten als sneeuw voor de zon.
Ik wilde je eigenlijk ook vanavond op tijd in bed hebben liggen, je hebt een drukke week achter de rug en je hebt het nodig om in een ritme te blijven.
“Lieverd...,” breng ik uit, “het lijkt me verstandig dat je gewoon op tijd naar bed toe gaat.”
Ik kan het niet helpen, ik ben niet opgewassen tegen die blik van je. Terwijl ik het zeg, baal ik er eigenlijk meteen van. Ik had me nog zo voorgenomen om consequent te blijven.
Ik zie aan je gezicht dat je begint te beseffen dat je overwinning dicht bij is. Je doet er nog een schepje boven op en nu met een pruillipje erbij en met de liefste en zachtste klanken in je stem doe je nog een herhaalde poging: “Ah.... pleassssssssssssssssssse. Dan blijf ik morgen ook langer in mijn bed liggen.”
Ik heb me al gewonnen gegeven, maar ik heb nog wel zo mijn eisen.
“Dan ga je nu eerst meteen je pyjama aantrekken en dan mag je nog een uurtje opblijven.”
Met een vreugdekreet vlieg je me om mijn nek. Met een bemoedigende tik op je billen stuur ik je naar je kamer om je om te kleden.
...20:44...
Terwijl je de kamer uitrent, pak ik wat lekkers om je 'overwinning' en een gezellige avond op de bank te vieren! Als je terug de kamer in komt lopen, zie ik dat je goed geluisterd hebt: je haren nog steeds in een staart en je nachtpon heb je aan. Je ziet het lekkers op de tafel staan en ik zie je ogen groter worden. Ik nodig je bij me uit op de bank. Met een klein aanloopje spring je op de bank en nestel je je tegen me aan. Ik voel je heerlijke warme lichaam tegen me aan vlijen. Met alle liefde en geborgenheid die ik voor je voel, pak ik je even stevig vast en eindig met een zoen op je hoofd.
Zacht en liefdevol pak ik je kin vast en dwing je om me aan te kijken.
“Over een uur ga je zonder tegenstribbelen naar bed toe, afgesproken?”
Met een volmondig ja, ondersteund door enthousiast en hevig knikken, geef je aan dat je me begrepen hebt. Gretig pak je de bak met chips die ik heb klaar gezet van de salontafel en neemt deze bij je op schoot. Ik pak de afstandsbediening en zet de tv op het kanaal met het showprogramma dat je zo graag wilde zien. Subtiel nestel je je nog meer tegen me aan en ik voel hoe je lichaam zich totaal ontspant. Hè...gezellig!!
...21:45 uur...
“Kom jongedame! Het is nu echt bedtijd, ik ga je naar bed brengen.”
Terwijl ik je vastpak om je te stimuleren om mee van de bank te gaan, voel ik je verzet.
“Nee..., ik wil nog niet gaan slapen.”
“Pardon jongedame! We hadden een duidelijke afspraak! Een uurtje en dan zou je meteen gaan slapen, kom op!”
Je verzet slaat acuut om in een driftbui, alsof er olie op het vuur gegooid is. Ik ben heel even verast door deze uitval van je. Je slaat met je armen om je heen en draait met je zitvlak op de bank. Ik hervind me snel en pak je stevig bij je bovenarmen vast.
“ZEG JONGEDAME, ben je helemaal betoeterd!”
Kort heb ik oogcontact met je doordat je even van je stuk bent door mijn tegenactie, maar al snel verval je weer in je driftbui. Doordat je wild met je armen en je benen spartelt, schop je de afstandsbediening van de bank die op de grond in stukken uit elkaar valt. Het geluid van de afstandsbediening die de grond raakt, brengt jou niet van je stuk en je blijft je verzetten.
“NEEEEEEEEEEE!!!! Ik wil nog niet gaan slapen!!!!”
Mijn boosheid is nu compleet en ik voel me verraden omdat ik mijn consequentzijn niet heb doorgezet. Ik voel me even een zwakkeling, maar hergrijp mezelf vrij snel.
“NOU IS HET AFGELOPEN, JONGEDAME!”
Ik pak je nog steviger vast en trek je over mijn knie. Meteen laat ik mijn hand hard contact maken met je achterste. Je blijft tegenstribbelen door met je benen te trappelen. KLETS, KLATS, PETS, PATS, met je handen probeer je je billen te beschermen tegen de klappen.
In een vlugge beweging leg ik mijn rechterbeen over je spartelende benen heen en met mijn linkerhand pak ik je armen vast. In deze nieuwe houding ga ik verder met waar ik gestopt ben: bij een flink pak voor je billen!
Je verzet blijft hevig en in een opwelling pak ik de onderkant van je nachtpon vast en trek deze in één beweging over je billen en laat deze rusten op je rug. Je billen zijn nu nog slechts bedekt door een net iets te krappe onderbroek, je billen zitten strak in vorm.
Even laat ik mijn hand rusten op je billen, wrijf er even over om vervolgens door te gaan met op je billen te slaan.
“Jongedame, KLETS, PETS, ik KLETS tolereer PETS, KLETS, PATS, dit gedrag KLETS, PATS, van jou KLETS, PATS onder KLETS geen KLETS, PATS enkele KLETS, PATS voorwaarde KLETS, PATS, KLETS, PATS. Begrepen? KLETS, PATS, KLETS, PATS, KLETS, PATS.”
Je verzet is afgenomen tot huilen en snikken.
“Maar ik wil nog niet gaan slapen...” breng je snikkend uit.
“Daar heb ik niks mee te maken, met wat jij wilt!”
Als je mijn vingers onder het elastiek van je onderbroek voelt glijden en vervolgens deze naar beneden getrokken voelt worden, groeit je verzet weer.
“NEEEEE, niet op mijn blote billen, stommerd!” schreeuw je uit.
“WAT ZEI JE DAAR???”
En voordat ik mijn zin heb uitgesproken, regent het al klappen op je blote billen.
“Ben je nou helemaal besodemieterd!!!!”
KLETS, PETS, KLATS,KLETS, PETS, KLATS,KLETS, PETS, KLATS,KLETS, PETS, KLATS,KLETS, PETS, KLATS,KLETS, PETS, KLATS,KLETS, PETS, KLATS,KLETS, PETS, KLATS,KLETS, PETS, KLATS,KLETS, PETS, KLATS!
Je billen veranderen snel van kleur, van lichtroze naar rood. Je verzet voel ik met iedere tik verdwijnen, terwijl je gespartel nog wel wat aanhoudt.
Met een laatste tik op je blote billen trek ik je overeind, je onderbroek valt meteen op je enkels. Je handen schieten naar je billen toe en op je plaats doe je een klein billenkoekdansje. Ik pak de onderkant van je nachtjapon vast en trek deze omhoog.
“Vasthouden!”
Je houdt je nachtjapon op je plaats. Je andere vrije arm pak ik beet en ik neem je mee de kamer uit. Mijn andere hand deelt bij iedere stap een tik tegen je billen uit.
“En nou naar je kamer toe, nu meteen!”
Met een laatste tik laat ik je los en huilend loop je van me weg in de richting van je kamer. Terwijl ik naar een paar rode billen sta te kijken, realiseer ik me dat ik nog niet klaar ben met je....
|
|
    
JohnEd
Nieuw lid
Bericht Nummer: 0
Aangemeld: n.v.t.
Beoordeling: 
Stemmen: 1 (Waardeer!) | | Gepost op zaterdag 17 mei 2008 - 06:09 pm: |
|
Mooi verhaal Robert..... Ik geniet enorm van dit genre!
Ik denk dat er boven op haar slaapkamer es goed en liefdevol met haar gepraat moet worden.
Ik hoop dat met het pak billenkoek beneden daar nu ruimte voor is gekomen.
En dan zou ik hopen dat ze dan inziet hoe fout ze is geweest.
Tegen die tijd als ze zich echt schaamt voor haar gedrag en snapt dat jij zo toeschietelijk bent geweest maar nu wel heel erg teleurgesteld bent, geef jij aan dat je dit gedrag nooit weer wilt hebben en dat je denkt dat het noodzakelijk is dat ze een pak op haar billen krijgt dat ze voorlopig even niet zal vergeten. Zij is bang, maar tegelijkertijd snapt ze dat ze dit zozeer verdiend heeft. En gehoorzaam gaat ze voorover gebogen staan en trekt haar nachtjapon nog es op en wacht geduldig totdat jij je riem uit je broek hebt gehaald...... enzovoort.
|
Maleah
Beginnend lid
Bericht Nummer: 7
Aangemeld: 02-2008
Beoordeling: nog geen
Stemmen: 0 (Waardeer!) | | Gepost op zaterdag 17 mei 2008 - 06:21 pm: |
|
Eindelijk een Daddydomverhaal! |
Lieve Robert,
Heerlijk opwindend verhaaltje hoor! Ik heb ervan genoten. Weinig opsmuk, waardoor de gedachten en gevoelens van Daddy goed naar voren komen: zijn goede intenties en toch ook de twijfel of hij er goed aan doet (terwijl we uiteraard weten dat het misloopt, hihi), en dan kordaat ingrijpen. Lekker...ik ben erg benieuwd naar het vervolg.
Je schrijftrant is erg prettig, je zou wel nog hier en daar wat taalfouten kunnen wegwerken. Dat maakt het helemaal af.
Enne...ik vond al dat er te weinig Daddydomverhalen op deze site staan, dus dit is een mooie aanvulling. Je bent me net voor, trouwens! Mmm, dat brengt me op een ideetje..
liefs Maleah
|
Robert van de Reul
Beginnend lid
Bericht Nummer: 9
Aangemeld: 12-2007
Beoordeling:
Stemmen: 1 (Waardeer!) | | Gepost op zaterdag 17 mei 2008 - 09:24 pm: |
|
Thnx voor julie reacties tot nu toe! |
Thnx voor jullie reacties tot nu toe!
Ik ben wel benieuwd naar het ideetje van Maleah.....
Ik vond het niet makkelijk om mijn bericht te posten maar dit heeft meer te maken met mijn eigen 'ontdekkingsreis' op het gebied van billenkoek geven!
Hartelijke groet,
Robert
|
|
om mee te beginnen
prachtig en mild
bijzonder
Verhalen 
Verhalen
»
Een zaterdagavond 
zorgvuldig te zijn in het opstellen van een reactie. 
button een heleboel verschillende 
zitten?