slavin esther ontmoet voor de vierde keer haar Meester
Over drie dagen ga ik jou ontmoeten. Jij, esther van der voort, slavin van Mij. Gemiddeld eenmaal per maand komen wij bij elkaar en dat ritme bevalt ons prima. Beiden hebben we een vaste partner en in beide gevallen heeft die (helaas) niets met BDSM. Onze partners kennen elkaar en hebben ons hun zegen gegeven. Voor hun zeker niet gemakkelijk en juist daarom enorm lief. We hebben hun gezworen dat deze ietwat vreemde BDSM-relatie niet tussen de vaste partners in zal gaan staan. En daar doen we beiden ons best voor. Onze BDSM-relatie bestaat bij de gratie van onze partners. Daar zullen we het mee moeten doen. Vooruitlopend op onze ontmoeting heb ik jou een email-opdracht gestuurd: “Lieve slavin, A.s. vrijdagmiddag hebben wij afgesproken in Houten. Je wordt daar om 14.00 uur verwacht. Als je veel eerder of later arriveert dan laat je me dat tijdig weten per sms! Zoals gewoonlijk ben jij netjes ‘intiem geschoren’. Ook onder je oksels wil ik geen haartje zien. Je draagt roze of rode lingerie die zacht en elastisch is en je hebt je enkelbanden al om gedaan. Voor de rest mag je jezelf kleden zoals je wil. Zowel in de linkerhand als je rechterhand hou je één knijper vast. Exact om 14.00 uur bevestig jij de 2 knijpers op een door jou te kiezen plek aan je hoofd (haren, oren, mond of een andere plek), je belt 2 keer kort achter elkaar aan en je gaat met je handen in je nek voor de voordeur staan, je benen iets gespreid en je ogen naar de grond gericht. Zo blijf je staan tot je van mij het commando ‘binnen’ krijgt. Gedurende al die tijd mag je niet praten zonder toestemming en je reageert niet op vragen of opmerkingen van ‘derden’. Als mijn opdrachten duidelijk zijn voor je, sms dan ‘slavin esther heeft alles goed begrepen’.” Een dag na het verzenden van mijn email krijg ik een sms terug met de melding: “slavin esther heeft alles goed begrepen”. Uiteraard bezorgt deze boodschap mij een heerlijk gevoel. Ik, de bofkont die het geluk heeft om te mogen verpozen met zo’n geweldige slavin. Ik besef dat ze heel veel voor me over heeft en daar ben ik dankbaar voor. Ze is een geweldige slavin en dat laat ik haar ook regelmatig weten. Maar niet nu. Voor alles is een juist moment. Nog twee dagen en dan is het zover. Ik voel het bloed nu al rondjagen in mijn lijf. De volgende dag stuur ik een sms-je naar mijn slavin: “lieve slavin, bel me vandaag even wanneer het jou uitkomt.” Enkel uren later zie ik op mijn telefoondisplay dat zij het is. “Lef subje van Mij, hoe gaat het met jou?” zeg ik tegen haar. Aan haar stem hoor ik dat ze heel blij is en ze begint in het wilde weg te vertellen hoe haar week gelopen is. Op mijn vraag of ze al een beetje nerveus is voor morgen antwoordt ze: “Ja, wat denk jij dan!” “Mooi zo” antwoord ik en ik besluit het gesprek met de opmerking: “nog een fijne avond en tot morgen esther”. Enkele uren later zet ik alvast een aantal SM-attributen in mijn auto. Hoef ik dat morgen niet meer te doen. De dag van onze ontmoeting is aangebroken. Ik word wakker met een spannend gevoel in mijn lijf. Rond 13.00 uur kom ik zelf al bij het huisje aan. Ik ga op mijn gemak naar binnen en pak mijn tas uit. Ik lees nog eens even mijn eigen email aan esther door en besluit een lekker kopje koffie te zetten. Iets na tweeën gaat de bel twee keer kort achter elkaar. Ik besluit – heel gemeen – achterom te lopen, en ik zie haar staan, keurig met haar handen in haar nek. Dan loop ik over de lange oprit naar haar toe. Ik voel dat ze in paniek raakt; ze laat haar handen zakken en draait zich om. Ze denkt natuurlijk dat er een vreemde aankomt. Als ze ziet dat ik er aan kom, klinkt er in eerste instantie een zucht van verlichting. Ik blijf op afstand staan en kijk haar doordringend aan. “Sorry Meester, sorry,” en ze weet niet waar ze het zoeken moet. “Terug in je houding, slavin.” Onmiddellijk draait ze zich om en plaatst ze haar handen in haar nek. Ik loop naar haar en pak haar middel vast. “Was mijn opdracht niet duidelijk, esther?” “Jawel Meester.” “Waarom blijf je dan niet staan, esther?” “Ik was in paniek Meester.” “Omdat je dacht dat er een vreemde aankwam?” “Ja Meester.” “Zelfs als er een vreemde aankomt, die jij overigens toch niet kent, dan blijf jij gewoon in de door mij aangegeven houding staan, heb je dat heel goed begrepen kleine slet” Terwijl ik die woorden uitspreek knijp ik haar hard in haar tepels. “Au…. ja Meester, slavin esther heeft het heel goed begrepen.” Ik geniet van het feit dat ze in de ‘derde persoon’ over zichzelf praat. Ze weet dat ik dat van haar verwacht op moment dat het er echt toe doet, een ruime formulering, dat geef ik toe, maar tot nu toe weet ze er heel aardig mee om te gaan. “Weet je dat zeker esther?” “Ja Meester, het zal niet meer voorkomen”. “Daar ga ik vanuit esther; en je begrijpt wel dat je hiervoor sowieso extra voor gestraft wordt.” “Ja Meester.” “Oké, dan ga ik nu terug naar binnen; jij telt hardop van 1 tot 60 en daarna bel je opnieuw twee keer kort achter elkaar aan.” Met een grijns op mijn gezicht loop ik naar binnen via de achterdeur. Meteen loop ik door naar de voordeur en ik hoor haar mooie stemgeluid. “Drie-en-twintig, vier-en-twintig, vijf-en-twintig…”. Ik geniet met volle teugen en ik weet dat zij dit heel erg vindt. Ze wil niets liever dan naar binnen, achter die veilige deur. Maar zover is het nog niet. Ik laat haar rustig uittellen en wacht totdat de bel weer gaat. Dan doe ik rustig open en ga in de hal op de meegebrachte stoel zitten. Zonder verder iets te zeggen kijk ik naar haar en ik vraag me af wat er door haar heengaat. Haar blik is keurig naar beneden gericht. Haar handen achter haar hoofd en haar benen ietwat gespreid. Deze blik is goud waard. Een prachtige zelfstandige vrouw die gehoorzaam staat te wachten in een niet alledaagse pose. Ik zou een miljoen overhebben voor haar gedachten. Ik zie aan haar blik dat ze zich ongemakkelijk voelt. “Je bent heel erg mooi, subje.” Haar gelaten blik maakt plaats voor een bescheiden glimlach. “Ik meen het esther; je ziet er prachtig uit zoals je nu voor me staat; een gehoorzame slavin die wacht op wat er komen gaat; een slavin die haar geest en haar lichaam ter beschikking stelt aan haar Meester.” “Je mag binnenkomen esther; maar wel op handen en voeten dit keer.” Vernederd doet ze wat ik haar heb opgedragen. Dit heeft ze tot nu toe nog nooit hoeven doen. In een kort moment zie ik dat ze haar enkelboeien draagt en dat maakt me natuurlijk blij en trots. Nadat ze mij passeert, doe ik de voordeur dicht. Daarna loop ik naar haar toe. In het centrum van de kamer wacht ze op handen en voeten op mij. Ik doe haar een blinddoek om waarna ze mag gaan staan, met haar armen samengevouwen achter haar rug. “Spreid je benen esther.” “Ben je nat, slavin?” “Ik denk het wel Meester.” “Denk je het of weet je het zeker?” “Ik weet het zeker Meester.” “‘Dus jij wordt geil terwijl je alleen nog maar op me wacht?” “Ja Meester, het is voor mij ook een raar idee”. “Ik ben er heel erg blij mee esther, aan de buitenkant ben je een prachtige en trotse vrouw maar zodra je bij mij bent verander je in een kleine geile slet; dat is een belangrijke taak die je in mijn aanwezigheid hebt; goed begrepen slet?” “Ja Meester, ik ben er trots op Uw slet te mogen zijn.” “Weet je dat heel zeker, slet?” “Ja Meester, dat weet ik heel zeker.” Ik zwijg even en geniet van dit korte woordspelletje. Ik besef dat het heel erg moeilijk is voor haar om zich zo bloot te geven aan mij. Maar ze voelt zich gelukkig veilig en dat geeft me een heel goed gevoel. Dan neem ik haar hoofd in mijn handen en kus haar op haar vochtige lippen. Onze tongen smelten samen en vechten met elkaar. Vanmiddag is zij van Mij. We gaan het er goed van nemen. - EINDE DEEL I -
|