Hoe een arrogante vrouw in het ziekenhuis door de co-assistent werd vernederd
Omdat ze haar prachtige kut absoluut niet zomaar door iedereen wilde laten bekijken, als kind al, vond ze het niet gepast dat de dokter een co-assistent liet meekijken. Ze antwoordde daarom dan ook, toen de dokter haar toestemming vroeg, dat ze daar niet van gediend was, en de jongeman verwijderde zich diskreet. Mevrouw kwam voor een kleine ingreep waarvan de dokter, die op de nominatie stond hoogleraar gynaecologie te worden, nu juist vond dat het bijwonen daarvan leerzaam zou zijn voor de jongeman. Ietwat geďrriteerd verzocht hij mevrouw zich uit te kleden. Normaal zou hij slechts ‘van onderen’ laten ontkleden, maar na haar weigering vond hij het beter dat ze maar helemaal voor hem stripte. Hij zou de mooie rijke bitch eens laten voelen dat ze met haar Gooise manieren niet alles en iedereen naar haar hand kon zetten. In de vrij kleine behandelkamer was niet eens een kamerscherm, zodat hij het uitkleden geheel kon volgen. Ongegeneerd keek hij toe hoe haar borsten uit de beha vielen toen ze het haakje losmaakte: wat een beeldschone tieten! Dikke zachtroze tepels op prachtige volle roomsoezen. Toen het rokje uit was stond mevrouw slechts in haar broekje en wilde op de tafel gaan liggen. “Doet u het slipje eerst maar even uit mevrouw.” Dat vond hij altijd het lekkerste. Als een vrouw voorover moest buigen om het broekje uit te doen. Als ze met hun gezicht naar hem toe stonden had hij mooi zicht op het vrij vallen van de borsten bij het bukken, en keerden ze zich van hem af, dan was het steeds een feest om de billen zich even te zien openen en met wat geluk tevens de schaamlippen. Mevrouw koos voor het laatste. Alleen zag hij geen fraaie roze lippen, maar een rossige bos haar tussen haar benen. “Gaat u maar achterover liggen en plaatst u uw benen wijd omhoog in de beugels.” Ze deed wat haar gezegd werd met een licht blos op haar wangen. “Is het nodig dat ik zo wijd spreid dokter, u heeft de beugels wel erg ver uit elkaar gezet”. Met enig leedvermaak antwoordde de geneesheer: “mevrouwtje, ik moet alle ruimte hebben om uw schaamlippen te openen en de vagina diep te inspecteren. Ik duw ze nu met het speculum uit elkaar, en ik zie inderdaad wat uw huisarts al vermoedde: een kleine afwijking die ik door bevriezing even ga verwijderen. Maar aangezien dat een chirurgische ingreep is, moet u wel netjes geschoren worden. Jammer dat u dat thuis niet even heeft gedaan, want ik heb geen personeel voor dat soort werk, anders dan de co-assistent die u zojuist heeft weggestuurd. Ik zal hem er dus weer bij moeten halen. Het spijt me.” Ik zal je krijgen, dacht de dokter. Hans mag zijn hart even lekker ophalen terwijl ik tussendoor mooi tijd heb voor een andere patiënt. Toen hij Hans weer binnen gehaald had wees hij hem het laatje met de scheerspullen. Mevrouw lag nog steeds met haar benen gigantisch wijd op tafel. Ze had nu een vuurrood gelaat. “Je redt je wel Hans, ik ben over een half uurtje terug.” Nou of Hans zich redde. Met een hoofd als een boei onderging mevrouw de scheerbehandeling. Hans was ervaren op dit gebied, net vorige week nog het mooie kleine kutje van zijn vriendin geschoren. Maar deze kut was andere koek. Een dikke volle pruim met uitpuilende kleine schaamlippen en wat een hoop haar. Geen gezicht eigenlijk, onbegrijpelijk dat zo’n mooi wijf zoveel haar op haar kut liet staan. Hans bedacht dat hij het volledige half uur ging benutten. Mevrouwtje schoof haar billen wat zenuwachtig heen en weer. “Het spijt me mevrouw, maar u moet wel goed stil liggen. Wacht, ik maak even de bandjes om uw enkels en knieën vast, dat ligt u stiller en kan ik beter werken.” Zo, nu lag de beeldschone Gooise vast. Kon geen kant meer uit. “Wat vreemd dat u mij wegstuurde daarstraks, nu ik uw schaamlippen wat open trek zie ik dat u aardig nat bent. Geilt u toch wat op mij?” Hans trok de lippen ver uit elkaar en nam de forse clitoris tussen duim en wijsvinger. Als een doperwt stak hij zijn kopje uit de capuchon van huidplooien. Mevrouw begon zwaar te ademen. “Wat doet u, dit kan toch niet, u pakt mij gewoon!” “Klopt, en u vindt het heerlijk, biecht nou maar op!” Inmiddels was Hans aan de schaamheuvel begonnen. “U scheert toch niet mijn venusheuvel dokter, dat is toch niet nodig voor de behandeling?” Daar had ze natuurlijk gelijk in, maar Hans had de smaak te pakken en omdat mevrouwtje mooi vast lag, ging echt al het haar er af. Met een glanzend kale kut lag de dame even later op tafel. Hans gaf mevrouw een spiegel, net als bij de kapper, zodat zij haar kut kon bekijken. “Mijn man zal dit niet leuk vinden, hij is zo dol op mijn mooie roje schaamtapijtje.” Okay, dacht Hans, ze laat het oerwoud voor haar man zo lang groeien. “Zo nu gaan de riempjes los, en moet u even op handen en knieën gaan mevrouw. Dan kan ik de haartjes rond uw anus nog even verwijderen.” Wat een vernedering. Toch durfde mevrouw niet te weigeren. En het gekke was, dat ze eigenlijk intens genoot van deze behandeling. Gewillig draaide ze zich om en stak haar billen omhoog. Het zag er zo lekker uit dat Hans het niet kon laten er een forse klap op te geven. Mevrouw schrok maar durfde niet te gillen, uit angst dan het op de gang te horen zou zijn. Nadat haar billen ver uiteen waren getrokken en Hans de laatste haartjes rond haar gat had weggeschoren gaf hij haar nog een klap, ditmaal iets zachter. “Gaat u nu maar naast de tafel staan met uw handen achter in uw nek.” Op dat moment werd er op de deur geklopt. “Ja, binnen,” riep Hans, en in de deuropening verscheen een man in overall met een gereedschaptas in zijn handen. “Er is hier een lekkage gemeld,” zei de man, terwijl hij verlekkerd zijn ogen de kost gaf aan de spiernaakte vrouw met haar glad geschoren kutje. “Nou dat klopt, maar dat was "natuurlijk" vocht”, zei Hans geestig. De vrouw had nu een hoofd als een biet. “Gaat u alstublieft weg, dit is een onderzoekskamer!” schreeuwde ze. Naast de man in de deuropening verscheen de aspirant hoogleraar. Met een nors gebaar duwde hij de monteur de deur uit en sloot deze. “Zo, Hans, je maakt er toch geen openbaar kunstbezit van hoop ik? Laten we snel aan het werk gaan, ik zie dat je het poesje stralend glad hebt gemaakt, zelfs de venusheuvel. Mag Hans er nu bij blijven mevrouw, u kent hem nu zo goed, en hij u nog beter denk ik?” Mevrouw knikte, en werd weer met haar benen wijd op tafel gelegd. Er was iets van weerstand in haar gebroken. Ze had ineens geleerd hoe lekker het is om vernederd te worden. Zelfs de verdovingsnaald leek haar nu aantrekkelijk……….
|