Hij Van Wie Zij Is
Actief lid
Bericht Nummer: 0 Aangemeld: n.v.t.
Beoordeling: nog geen Stemmen: 0 | Gepost op zondag 20 november 2011 - 11:51 am: | |
even voorstellen |
Tsja, Zijn Meisje -vanaf nu in dit bericht "mijn meisje"- heeft zich al voorgesteld in haar eerste 'verhaal'. Bovendien vind ze zichzelf helemaal geen schrijfster. Dan rest mij mezelf voor te stellen als schrijver. Beetje raar. Mijn laatste verhaal is alweer van 2005. Doordat Reintoch alle verhalen naar het Verhalen Forum verhuisde, kregen we ineens een eigen rubriek met het respectabele aantal van 11 verhalen. Leuk, omdat verhalen die me dierbaar zijn misschien weer worden gelezen. En, wie weet, ik/we er reacties op krijgen. Misschien dat het mij stimuleert om weer te gaan schrijven... Eén van de verhalen die me het meest dierbaar is, is "Een plechtigheid". Het geeft ook goed weer hoe ik schrijf. Naar mijn gevoel is dat verhaal heel autobiografisch, maar de lezer die ons niet heel goed kent zal weinig herkennen. Maar "Een plechtigheid" vertelt ook over een wereld die niet bestaat (zoals een beetje al mijn verhalen...). Een wereld waarin een sub - dom relatie, zo je wilt: meester - slavin relatie normaal is. Normaal zou moeten zijn. Een soort utopische wereld dus. Een wereld waarin een feministische zelfstandige vrouw onderdanig kan zijn. Een wereld waarin een zachtaardige man, gespeend van enig machogedrag, zijn vrouw mag straffen omdat hij dat nodig vindt. Waar een vrouw zich aan een man kan geven in de meest letterlijke betekenis van dat woord. En dat een man dat geschenk mag aanvaarden, wetend dat hij vanaf dat moment verantwoordelijk is voor haar welzijn en geluk. En dat zij -naar hun eigen gevoel- toch een heel normaal leven leiden. Een leven dat ook ouders en kinderen, vrienden en vriendinnen, buren en buitenlui mogen kennen. Zonder daar mee te koop te lopen. Hoewel .... waarom ook niet? We kwamen op de Fantasy Fair eens een Fantasyvrouw tegen met aan een leiband haar slaafje. Dat was ontroerend om te zien.... voor Mijn Meisje
|